Απειλές, εκβιασμοί, αδιαλλαξία, αλαζονεία και τρομολαγνεία. Αυτό είναι το μίγμα της πολιτικής των δανειστών και των εγχώριων εθελόδουλων

Η ευρωπαϊκή παράγκα τρίζει συθέμελα

Οι οικονομικοί εκτελεστές που έχουν καταλάβει την ηγεσία της Ε.Ε την οδηγούν ολοταχώς στο χειρότερο παρελθόν της

Η παρωδία δημοκρατικών διαδικασιών που εκτυλίχθηκε στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ είναι ενδεικτική της κατρακύλας στην οποία οδηγούν οι ηγετικές ελίτ την υποτιθέμενη ευρωπαϊκή ενοποίηση.

«Η απόρριψη της παράτασης προκαλεί μόνιμη ζημιά στην αξιοπιστία της Ευρωομάδας» ήταν το κομψό σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος, ως εκ της θέσεώς του, δεν μπορούσε να μιλήσει ανοιχτά για την ωμή παρέμβαση του άχρωμου και θρασύ Γερούν Ντάισελμπλουμ στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της Ελλάδας.

Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, ένας μη εκλεγμένος γραφειοκράτης με δοτή εξουσία, λειτουργώντας ως αντηχείο των πραγματικών «αφεντικών» αυτής της Ε.Ε, των χρηματοπιστωτικών ελίτ, απείλησε ευθέως μια κυρίαρχη χώρα ότι θα την ...

οδηγήσει στον «ξαφνικό θάνατο» μετά την Τρίτη, εάν δεν υποκύψει στις ιταμές απαιτήσεις των δανειστών.

Αντιγράφω από τις δηλώσεις του για ιστορικούς λόγους: «Οι Ελληνες βουλευτές πρέπει να καταλάβουν τους κινδύνους που κρύβονται στο μέλλον τις επόμενες εβδομάδες. Λυπάμαι γι αυτούς τους κινδύνους, αλλά υπάρχουν. Η ελληνική Βουλή πρέπει να σκεφτεί που βρισκόμαστε στη διαδικασία, εάν έχουν ενημερωθεί σωστά για το πρόγραμμα και τι θα γίνει στο μέλλον. Μόνο τότε μπορούν να πάρουν μια σοφή απόφαση».

Και όλα αυτά με τη συνεδρίαση της βουλής σ' εξέλιξη. Απειλές, εκβιασμοί, αδιαλλαξία, αλαζονεία και τρομολαγνεία. Αυτό είναι το μίγμα της πολιτικής των δανειστών σε όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

Αλήστου μνήμης εποχές, όταν οι ξένοι πρέσβεις, οι ξένοι υπουργοί Εξωτερικών και διπλωμάτες επέβαλαν τη θέλησή τους σε χώρες που οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι είχαν μετατρέψει σε μπανανίες.

Σήμερα τα προσχήματα έπεσαν και διαλύουν όλες τις ψευδαισθήσεις που κάποιος μπορεί να είχε για το λεγόμενο «ευρωπαϊκό οικοδόμημα», δηλαδή μια «παράγκα» με την έννοια που τη χρησιμοποιούμε για να φωτογραφίσουμε εν Ελλάδι την «εγκληματική οργάνωση» του ποδοσφαίρου. Νταβατζιλίκια, αντριλίκια και από πίσω συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, μίζες.

Οι οικονομικοί εκτελεστές που έχουν καταλάβει την ηγεσία της Ε.Ε και την οδηγούν ολοταχώς στο χειρότερο παρελθόν της. Μόνο που τώρα μιλάμε για μια «εσωτερική» ευρωπαϊκή αποικιοκρατία και όχι την κλασική του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.

Έννοιες όπως δημοκρατική αρχή, αλληλεγγύη, ισότητα, συνεργασία και ανθρωπισμός έχουν ποδοπατηθεί συστηματικά και επιδεικτικά από το πολιτικό προσωπικό των Βρυξελλών και του Βερολίνου, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των απείθαρχων λαών.

Αυτή την ώρα η επίδειξη αλληλεγγύης από τους απανταχού Ευρωπαίους είναι ζωτική. Οι στιγμές είναι δραματικές. Όχι με την έννοια που χρησιμοποιούν τον όρο οι εγχώριοι θιασώτες των μνημονίων, αλλά με το ιστορικό της βάρος, αφού μόλις τώρα αρχίζει η κορύφωση του δράματος.

Το «πείραμα» που ξεκίνησε το 2010 με την πρωτοβουλία του ανιστόρητου Γιώργου Παπανδρέου τώρα πλησιάζει στο τέλος του, με τους «γιατρούς» να διαπιστώνουν την επιτυχία του και τον ασθενή να πνέει τα λοίσθια.

Η ιστορία κλείνοντας έναν κύκλο φαίνεται να επιστρέφει στο status quo ante, τότε που κυβερνήσεις ανατρέπονταν πότε με την «εθνοσωτήριο» επέμβαση του στρατού, πότε με συνωμοσίες και πότε με οικονομικό στραγγαλισμό.

Οι πολίτες της χώρας είναι καιρός να βγουν από την αφασία, την επιπολαιότητα και την αφελή προσέγγιση των πραγμάτων που τους ενσταλάζουν τα ενσωματωμένα ΜΜΕ και να επιχειρήσουν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους.

Τίποτα δεν διασφαλίζει ότι η προσπάθεια αυτή θα έχει ευτυχή κατάληξη.

Όμως είναι ο μόνος δρόμος για να κληροδοτήσουν στο μέλλον τους και στα παιδιά τους την μόνη πραγματική περιουσία που μπορεί να κερδίσει καθένας μας: την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.  

πηγη