Αλεπού του Ολύμπου. Το email μας... aristofanismakedonia@yahoo.gr Στείλτε τις απόψεις σας,την ιστορία σας,το θυμό σας,τα χρώματά σας...
Ο δήμος μας όταν πρόκειται για ζητήματα ελάσσονος σημασίας βγάζει δελτία τύπου για ένα τόσο σοβαρό θέμα περιορίστηκε να το ανακοινώσει στη σελίδα του δήμου μόνο.
Μάλλον κύριοι είτε πιστεύετε ότι όλοι οι δημότες...
PODCAST
Τριάντα χρόνια πρωτύτερα, η Ρωσία του Γέλτσιν γινόταν έρμαιο στις επιθυμίες των νικητών του Ψυχρού Πολέμου.
Σήμερα, η Ρωσία του Πούτιν θέτει τελεσίγραφα στους Αμερικανούς, επεμβαίνει στην Κεντρική Ασία, εκβιάζει ενεργειακά την Ευρώπη, κερδίζει έδαφος στη Μέση Ανατολή, επιστρέφει δυναμικά στη Μεσόγειο, συμπράττει επί ίσοις όροις με την Κίνα. Κατά τρόπο εκ πρώτης όψεως αταίριαστο με τα οικονομικά και πληθυσμιακά της μεγέθη, πρωταγωνιστεί.
Πού οφείλεται αυτή η εντυπωσιακή επάνοδος;
Η χαμένη τιμή του αλήτη
Ο ορισμός του αλήτη δεν είναι θέμα λεξικού. Μάλλον δεν είναι ούτε λέξεων.
Είναι αίσθηση. Εικόνα και υποψία. Φόβος και γοητεία. Είναι αυτό το μπερδεμένο πράγμα που σε κάνει να τραγουδάς αυτάρεσκα και αυτοκαταστροφικά «αλήτη σαν και μένανε δεν θα ξαναγαπήσεις» πάνω από ένα ποτήρι με αλκοόλ και λίγο αργότερα να σπας στο ξύλο αυτόν που τόλμησε να σε αποκαλέσει ό,τι και εσύ τον εαυτό σου, «αλήτη».Πώς ο πρόεδρος της Ουκρανίας, άβουλος και μοιραίος, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν αποτελεί σύμμαχο, αλλά πιόνι στα χέρια των ΗΠΑ και των ολιγαρχών.
Όσοι παρακολουθούν τα γεγονότα στην Ουκρανία, δεν μπορούν παρά να παρατηρούν εντυπωσιακές και άκρως διδακτικές εξελίξεις. Φοβόμαστε βεβαίως ότι σε αυτούς δεν ανήκουν ούτε οι νυν κυβερνώντες, ούτε η παρούσα αντιπολίτευση της χώρας μας.
Μεταξύ άλλων αναφερόμαστε εν προκειμένω στο εξής: πριν από λίγες εβδομάδες, όταν η Ρωσία φέρεται να ξεκίνησε την ενίσχυση των στρατευμάτων της στα σύνορα με την Ουκρανία, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν από τους πρώτους, που ξεκίνησαν να μιλούν για άμεσο κίνδυνο ρωσικής εισβολής, απευθυνόμενος για σωτηρία στις ΗΠΑ.
Ζήτησε άμεσες οικονομικές κυρώσεις, (παρα)κάλεσε για στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ στα εδάφη της πατρίδας του, τουλάχιστον σε ισχυρό αριθμό, για ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις και για οικονομική ενίσχυση. Η λογική του ήταν ότι η ρωσική επίθεση πρόβαλλε ως επικείμενη και ότι απαιτούνταν άμεσες πολιτικές αποτροπής, ακόμα και με στρατιωτικά μέσα, από πλευράς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μάλιστα, κατέστησε εμβληματικό ζήτημα ως προς την ανεξαρτησία της πατρίδας του, την προοπτική ένταξής της στο ΝΑΤΟ, εν γνώσει του γεγονότος ότι τα περισσότερα κράτη-μέλη της συμμαχίας δεν την επιθυμούν, όπως και του κινδύνου που αυτή εγκυμονεί για νέα έκρηξη του πολέμου. Ήδη από την προηγούμενη χρονιά είχε υιοθετήσει την πολιτική της δια της βίας επανένωσης Κριμαίας-Ουκρανίας, ξέροντας ότι μια τέτοια πολιτική οδηγεί σε παγκόσμιο πόλεμο.
Ο πρόεδρος Ζελένσκι (εκλεγμένος αρχικώς ως διαλλακτικός προς την Ρωσία, ο οποίος γρήγορα μετατράπηκε σε «γεράκι») έμοιαζε να αντιγράφει την τακτική του πάλαι ποτέ προέδρου της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι:
να αξιοποιήσει ή και να προβοκάρει την ένταση με την Ρωσία, προκειμένου να πείσει την «Δύση» και ειδικότερα τις ΗΠΑ να πολεμήσουν ενεργά στο πλευρό της χώρας του. Πρόκειται για το θεώρημα, ότι ένας μικρός ή μεσαίος δρων θα καταστεί τόσο εμβληματικός και σημαντικός για έναν μείζονα δρώντα, ώστε τελικά θα υπαγορεύσει στον τελευταίο την πολιτική του.
Φυσικά, όπως ουκ ολίγες φορές έχει αποδειχτεί, το εν λόγω θεώρημα είναι απολύτως αποτυχημένο. Το μόνο το οποίο προκαλεί είναι ραγδαία περαιτέρω (νεο)αποικιοποίηση από την ισχυρότερη δύναμη, εν προκειμένω της Ουκρανίας από τις..
