Δεν είναι η πρώτη φορά που η παγκόσμια κοινότητα «ξαφνικά βρίσκεται ριγμένη πίσω σε κατάσταση στιγμιαίας βαρβαρότητας» σαν «ένας λιμός, ένας γενικός πόλεμος ερήμωσης της έκοψε όλα τα μέσα ύπαρξης»1 . Συνήθως αυτό συμβαίνει με την μορφή πολέμων, η ανθρωπότητα έχει ζήσει τα τελευταία 100 χρόνια 2 παγκόσμιους και εκατοντάδες διεθνικούς. Στην περίπτωση αυτή, ο εχθρός και τα αποτελέσματα είναι ορατά και ξεκάθαρα.

Τα τελευταία χρόνια όμως ζήσαμε 2 παγκόσμιους «πολέμους», ο πρώτος με τη μορφή της χρηματοπιστωτικής κρίσης και ο δεύτερος, ο τωρινός, με τη μορφή της πανδημίας του covid-19. Και στις δύο περιπτώσεις ο εχθρός χαρακτηρίστηκε από τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και τους κυβερνώντες σαν «απροσδιόριστος» ή «αόρατος». Είτε με τη μορφή «υπερβολών» στη διαχείριση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε με τη μορφή ενός αόρατου με γυμνό μάτι ιού, που μεταδίδεται αστραπιαία και με εκθετικό ρυθμό.

2. ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ