Του Κώστα Βαξεβάνη
Θέλω να γράψω πολλά. Θέλω να πω και «ευχαριστώ». Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Και δεν ξέρω αν το «ευχαριστώ» που αποτυπώνεται στο χαρτί, μπορεί να βγάλει όλη τη θέρμη που έχω μέσα μου και την ικανοποίηση για όλους εσάς και κυρίως για τους συνεργάτες μου.
Έγιναν όλα γρήγορα, αλλά ήταν όλα αληθινά. Ναι, δημοσιεύσαμε την Λίστα Λαγκάρντ, ξέραμε τι κάναμε, αλλά για μας ήταν ένα ακόμη θέμα. Πολλά από τα θέματα που έχουμε δημοσιεύσει στο HOT DOC και την «Πανδώρα» είναι επίσης σημαντικά. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, βρέθηκε απέναντι σε ένα σύστημα που άρχισε να τρεκλίζει, να μας παραβλέπει αρχικά, στη συνέχεια να μας απαξιώνει και στο τέλος να αναγκάζεται ακόμη και να μας αναφέρει.
Πριν προλάβει να μοιραστεί το περιοδικό, η Εισαγγελία Αθηνών, άσκησε αυταπάγγελτη δίωξη για παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων.
Δεν υπήρξε καμιά μήνυση εναντίον του περιοδικού.
Ούτε δημόσια διαμαρτυρία. Η Εισαγγελία δεν διέταξε καν προκαταρκτική εξέταση, αλλά κίνησε την αυτόφωρη διαδικασία και διέταξε τη σύλληψη. Πενήντα αστυνομικοί, όχι της Ασφάλειας αλλά της Κρατικής Ασφάλειας, της Ασφάλειας δηλαδή για την υπεράσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος, με βρήκαν σε φιλικό σπίτι προφανώς από παρακολούθηση τηλεφώνου.
Μια δικογραφία σχηματίστηκε πρόχειρα για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, χωρίς αιτιολόγηση κατηγορίας, χωρίς περιεχόμενο, ούτε καν αυτό το δημοσίευμα. Ήταν τέτοια η βιασύνη και η προχειρότητα που στην εισαγγελική εντολή ξέχασαν να βάλουν την σφραγίδα της Εισαγγελίας.
Με συνέλαβαν φέρνοντας εισαγγελέα σε φιλικό σπίτι, την ημέρα της εθνικής γιορτής. Η επαφή με την Αστυνομία ήταν συγκλονιστική. Η πλειοψηφία των Αστυνομικών με τους οποίους αναγκάστηκα να έρθω σε επαφή δήλωναν την...