από μήνυμα του
Αριστοτέλη Γκουλιάφα
Όσο πιο άσπρα και επεξεργασμένα είναι τα δημητριακά και το ψωμί που τρώμε, τόσο λιγότερη είναι η ζωοποιητική τους δύναμη και η θρεπτική τους αξία. Μάλιστα με τον χημικό τρόπο που σήμερα επεξεργάζονται και παράγονται απ' τις βιομηχανίες τροφίμων αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Τα λευκά άλευρα δεν περιέχουν τίποτε άλλο εκτός από άμυλο, που προέρχεται απ' το κέντρο του σπόρου, που είναι περιοχή πολύ φτωχή σε ηλιακή ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Η αγνή διαδικασία της ολικής αλέσεως, της ζυμώσεως και του σωστού ψησίματος αποτελούν τις προσπάθειες του αρχαίου ανθρώπου να συνδυάσει το εύπεπτο με το νόστιμο και το υγιεινό.
«Συμπεραίνω λοιπόν ότι ο παλαιότερος άνθρωπος αναζήτησε τροφή, που να εναρμονίζεται καλύτερα με τον οργανισμό του κι έφθασε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Επεξεργάσθηκε το σιτάρι, το μούσκεψε, το ξεφλούδισε, το άλεσε, το κοσκίνισε, το ζύμωσε, το έψησε κι έφτιαξε άρτο, παρομοίως έκανε και με το κριθάρι. Πειραματίσθηκε με τις τροφές, τις έβρασε, τις έψησε, τις ανακάτεψε, συνδύασε τα ισχυρά και αμιγή συστατικά με τα ασθενέστερα, ώστε να τα προσαρμόσει στον ανθρώπινο οργανισμό, πάντοτε με γνώμονα την σκέψη, ότι οι βαριές τροφές, που δεν μπορούσαν ν' αφομοιωθούν απ' τον οργανισμό, προκαλούσαν πόνο, αρρώστια και θάνατο, ενώ οι άλλες συντελούσαν στην θρέψη, την ανάπτυξη και την υγεία του.» (Ιπποκράτης, «Περί Αρχαίης Ιητρικής», παρ. 14.)
Τα παρεξηγημένα δημητριακά ολικής αλέσεως-πιτυρούχα όπως το σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη, η βρώμη, το καλαμπόκι, ο αμάρανθος (ο ιερός καρπός των Τολτέκων, των Μάγιας και των Ίνκας), το ρύζι, που απετέλεσε για πολλές χιλιετίες την διατροφική βάση των πολιτισμών της Ανατολικής Ασίας και τα παράγωγά τους μούσλι, ψωμί, πίττες, ζυμαρικά, γλυκίσματα, πρέπει ν' αντικαταστήσουν τα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία λευκά και χημικώς επεξεργασμένα δημητριακά και ...