Ακριβώς σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια μπήκαν οι τίτλοι τέλους στην καριέρα του καλύτερου παίκτη μπάσκετ στην Ελλάδα και για πολλούς του κορυφαίου Έλληνα αθλητή όλων των εποχών! Ο Νίκος Γκάλης αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ, κάνοντας τα πάντα μετά το πέρασμα του να φαίνονται πιο φτωχά!
Το άρθρο του Θοδωρή Φελάνη για το «αντίο» του Γκάλη, στην Goal:
29 Σεπτεμβρίου του 1995, Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Γκάλης ξυπνάει στο σπίτι του στις 9 το πρωί, πολύ νωρίτερα από ό,τι συνηθίζει, αν και...
η προηγούμενη νύχτα δεν ήταν καθόλου εύκολη για τον ίδιο. Ηταν το βράδυ που αποφάσιζε πως ήρθε η ώρα και επίσημα να κοινοποιήσει αυτό που αρκετές ημέρες πριν στριφογύριζε στο μυαλό του. Να σταματήσει το μπάσκετ.
Λίγους μήνες πριν, στις 18 Οκτωβρίου του 1994, είχε πιει το πικρό ποτήρι της περιφρόνησης στο κλειστό του Μετς, όταν στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τους Αμπελόκηπους ο τότε τεχνικός των «πράσινων», Κώστας Πολίτης, κρατάει τον 38χρονο τότε Νικ στον πάγκο και του κάνει νόημα να περάσει στην 5άδα πολύ αργότερα κι ενώ ο αγώνας είχε ήδη κριθεί.
Ηταν η αφορμή, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έγινε ο λόγος για τον οποίο το ίδιο βράδυ μάζεψε τα πράγματά του για να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Από τότε μέχρι σήμερα ο Γκάλης απουσιάζει από τα δρώμενα του ελληνικού μπάσκετ, γεγονός που μας δίνει σήμερα την αφορμή να ψάξουμε για αυτά τα αναπάντητα «γιατί».
Πίσω στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995, δυο ημέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος της Α1, στο σπίτι της οδού Θεμιστοκλή Σοφούλη, το πρώτο τηλεφώνημα του Νίκου Γκάλη μετά το σχετικά πρωινό του ξύπνημα γίνεται προς τον Γιώργο Ραμπότα, με τον οποίο συζητούν το περιεχόμενο της επιστολής που θα στείλουν προς τον Τύπο και δίνουν ραντεβού να τα πουν από κοντά για τις τελευταίες διορθώσεις της επιστολής στις 5 μ.μ. Λίγη ώρα αργότερα το πλήρες κείμενο μοιράζεται σε όλα τα μέσα.
Την επόμενη μέρα το «αντίο» του «ημίθεου», του ανθρώπου που άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, γίνεται πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες.
Αναφερόμενος στο θέμα της έντασης των σχέσεων μεταξύ του Γκάλη και του Παναθηναϊκού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Goal» και στους Βασίλη Βέργη και Νίκο Μπουρλάκη είπε τα εξής: «Στην υπόθεση αυτή δεν φταίει ούτε ο Γκάλης ούτε ο Παναθηναϊκός.
Τρίτα πρόσωπα φταίνε που ο Γκάλης δεν συνέχισε στον Παναθηναϊκό. Εγινε μια διένεξη μεταξύ προπονητή και Γκάλη. Προσπαθήσαμε να βρούμε τη χρυσή τομή. Πότε ο ένας, πότε ο άλλος τράβαγαν το κορδόνι.
Ο Νίκος απεχώρησε οικεία βουλήσει, δεν τον έσπρωξε κανένας να φύγει. Ομως, ο Κώστας Πολίτης θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί καλύτερα τότε για έναν τόσο μεγάλο αθλητή».
Γ. Ιωαννίδης
«Ο Νικ πήρε τις αποφάσεις του»
Το «Goal» ζήτησε από τον Γιάννη Ιωαννίδη να απαντήσει στο ερώτημα που σχετίζεται με τη στάση του Γκάλη από τη στιγμή που αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ: «Ο Νικ είχε δηλώσει από την εποχή που ακόμη ήταν παίκτης πως δεν τον ενδιαφέρει η προπονητική.
Ρωτάω λοιπόν: Σε ποια θέση που να του αρμόζει και να του αξίζει, με ποια ιδιότητα, πού θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να προσφέρει ώστε να αισθάνεται καλά με αυτό που κάνει και ο ίδιος; Να αναλάβει κάποια θέση στον ΕΣΑΚΕ ή στην ΕΟΚ και να ασχολείται με τι; Με τις κόντρες των σωματείων;
Ο Γκάλης; Γιατί να εκτεθεί, γιατί να ρισκάρει το όνομά του έπειτα από αυτήν τη μέγιστη, την απίστευτη προσφορά του προς το ελληνικό μπάσκετ;» λέει ο πολυνίκης κόουτς και συνεχίζει: «Δεν τον ενδιαφέρουν ούτε οι έμμισθες θέσεις ούτε τα λεφτά.
Ως χαρακτήρας είναι γνωστό πως δεν ανοίγεται εύκολα, είναι κλειστός, πήρε κάποιες αποφάσεις Ξέρω πολύ καλά πως αγαπάει τα παιδιά, για αυτό έκανε το camp. Το αγάπησε αυτό που έκανε.
Σήμερα έχει δοθεί απίστευτα στην οικογένειά του, έχει ένα υπέροχο κοριτσάκι. Εγώ ρωτάω και τώρα: Πού και πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτό το μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού μπάσκετ; Ενα όνομα που ήταν και πρέπει να παραμείνει πολύ ψηλά στις καρδιές και στις συνειδήσεις όλων μας».
Ενας από τους ανθρώπους που είχαν την ευκαιρία να γνωρίζουν τον μεγάλο Ελληνα άσο ήταν κι ο Γιωργής Μπουσβάρος, προπονητής των τμημάτων υποδομής του Αρη, όταν ο Γκάλης είχε έρθει στην Ελλάδα από την Αμερική: «Αυτό που ο Νίκος ήθελε ήταν να παίζει μπάσκετ.
Είχε δείξει από νωρίς πως δεν τον ενδιέφερε ούτε να γίνει προπονητής ούτε μάνατζερ ούτε πρόεδρος. Το έζησε αυτό το κύκλωμα, το ξέρει, είχε άποψη και έκρινε ότι δεν του ταίριαζε.
Υπάρχουν μεγάλοι ηθοποιοί που όταν αποσύρονται δεν ξαναπατάνε στο σανίδι, υπάρχουν μεγάλοι κολυμβητές που δεν θέλουν να ξαναδούν πισίνα ή πολιτικοί που αποσύρονται και δεν θέλουν να ξανακούσουν τίποτα.
Ο Νίκος ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Στην Ισπανία ο Σαν Επιφάνιο πηγαίνει ως σχολιαστής τηλεόρασης σε αγώνα Μπαρτσελόνα - Ρέαλ και τον χειροκροτεί όλο το γήπεδο. Εδώ βάζουμε παντού ταμπέλες και εύκολα αμαυρώνουμε αξίες».
«Φεύγω πικραμένος»
Η επιστολή που έστειλε ο Νίκος Γκάλης στις εφημερίδες και δημοσιεύτηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1995 ανέφερε τα εξής: «Κάποτε θα γινόταν κι αυτό. Στη ζωή όλα έχουν μια αρχή κι ένα τέλος.
Πολλές φορές εξαρτάται από εμάς, πολλές φορές όχι. Ηθελα να σταματήσω αυτό που τόσο αγάπησα κι αγαπώ μέσα στο γήπεδο γιατί πιστεύω πως ξέρω να παίρνω τις αποφάσεις μου τότε που πρέπει. Αυτή μου η επιθυμία θεωρήθηκε από πολλούς ως αδυναμία και παράκληση σε κάποιους να με αφήσουν να συνεχίσω το μπάσκετ.
Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο, ποτέ δεν ζήτησα χάρη από κανέναν. Εγώ μέχρι και σήμερα έκανα υπομονή περιμένοντας μια κίνηση. Είμαι εγωιστής, αλλά δεν είναι εγωιστικό να πιστεύω μέχρι αυτήν τη στιγμή ότι είμαι ελεύθερος και δεν ανήκω σε κανέναν.
Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος, με μόνη ικανοποίηση ότι ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι μπορώ να αλλάζω τις ισορροπίες Τη ζωή πρέπει να την παίρνουμε όπως έρχεται, αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι».
Λέσιτς: «Δεν υπήρξαν οι συνθήκες»
Ο Λάζαρο Λέσιτς έγραψε τη δική του ιστορία στην ομάδα του Αρη και φυσικά συνεργάστηκε με το θρύλο του ελληνικού μπάσκετ. Το «Goal» τον εντόπισε στα Σκόπια, όπου ζει σήμερα: «Είναι πολλές οι περιπτώσεις μεγάλων αθλητών του μπάσκετ, που μόλις τερματίσουν την καριέρα τους, δεν θέλουν να ξαναπιάσουν μπάλα.
Προχθές μιλούσα με τον Ναουμόσφσκι, ζει στο Μιλάνο, έγινε μπίζνεσμαν. Δεν ξανασχολήθηκε με το μπάσκετ. Ο Νικ τα έδωσε όλα, μετά ασχολήθηκε με κάτι που του ταίριαζε, έκανε το camp για μικρά παιδιά στη Χαλκιδική.
Ακούω να λένε πως πρέπει να γυρίσει στον Αρη ως πρόεδρος. Πώς, όμως, να χτυπήσεις μεγέθη όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, γιατί να μπει σε αυτήν τη διαδικασία, ενώ δεν υπάρχουν οι συνθήκες και εννοώ οι οικονομικές και τα απαραίτητα εχέγγυα που θα κάνουν ξανά το σύλλογο πρωταγωνιστή; Δεν υπήρξαν οι απαραίτητες συνθήκες ούτε για να παίξει κάποιο ρόλο από άλλη θέση».
Γ. Ραμπότας
«Η σκιά του είναι μεγάλη και φοβίζει»
Ο επί σειρά ετών γυμναστής και συνεργάτης του Γκάλη, Γιώργος Ραμπότας, από την πλευρά του πιστεύει ότι κάποιοι δεν έδειξαν ειλικρινείς προθέσεις απέναντι στον Ελληνα σούπερ σταρ: «Ο Νίκος Γκάλης ήταν μεγάλος παίκτης και η σκιά του ως όνομα ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό φοβίζει ορισμένους.
Κάποια στιγμή είχε γίνει μια μεγάλη εκδήλωση της ομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη, αν θυμάμαι καλά. Δεν του είχαν στείλει ούτε πρόσκληση. Μετά ο Βασιλακόπουλος είπε: "Η καρέκλα υπάρχει πάντα και γράφει το όνομά του". Ναι, το είπε, όμως πρόσκληση δεν έστειλε, έφυγε πικραμένος.
Δεν του πρότειναν από τότε τίποτα. Δεν θα μπορούσε, αναρωτιέμαι εγώ, να βοηθήσει στην Εθνική ως τεχνικός σύμβουλος; Επί Ιωαννίδη, παραδείγματος χάριν, στην Εθνική δεν θα μπορούσε να του γίνει μια πρόσκληση; Ολοι τον θέλουν για να λένε πόσο μεγάλος παίκτης ήταν».
Ο ίδιος ο Νίκος Γκάλης σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις που παραχώρησε σχετικά με τους λόγους που δεν ασχολείται σήμερα με το μπάσκετ είπε: «Τιμή για τον Νίκο Γκάλη είναι η αγάπη του κόσμου. Από κει και πέρα, για να γίνει κάτι άλλο, υπάγεται στο χώρο της πολιτικής και των σκοπιμοτήτων και μ' αυτά δεν ασχολούμαι.
Δεν υπάρχει, όμως, τίποτα καλύτερο από την οικογενειακή ευτυχία και αυτό με γεμίζει. Δεν έχω άμεσα σχέδια. Ισως, αν κάνω κάτι, να έχει σχέση και πάλι με παιδιά».
Το άρθρο του Θοδωρή Φελάνη για το «αντίο» του Γκάλη, στην Goal:
29 Σεπτεμβρίου του 1995, Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Γκάλης ξυπνάει στο σπίτι του στις 9 το πρωί, πολύ νωρίτερα από ό,τι συνηθίζει, αν και...
η προηγούμενη νύχτα δεν ήταν καθόλου εύκολη για τον ίδιο. Ηταν το βράδυ που αποφάσιζε πως ήρθε η ώρα και επίσημα να κοινοποιήσει αυτό που αρκετές ημέρες πριν στριφογύριζε στο μυαλό του. Να σταματήσει το μπάσκετ.
Λίγους μήνες πριν, στις 18 Οκτωβρίου του 1994, είχε πιει το πικρό ποτήρι της περιφρόνησης στο κλειστό του Μετς, όταν στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τους Αμπελόκηπους ο τότε τεχνικός των «πράσινων», Κώστας Πολίτης, κρατάει τον 38χρονο τότε Νικ στον πάγκο και του κάνει νόημα να περάσει στην 5άδα πολύ αργότερα κι ενώ ο αγώνας είχε ήδη κριθεί.
Ηταν η αφορμή, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έγινε ο λόγος για τον οποίο το ίδιο βράδυ μάζεψε τα πράγματά του για να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Από τότε μέχρι σήμερα ο Γκάλης απουσιάζει από τα δρώμενα του ελληνικού μπάσκετ, γεγονός που μας δίνει σήμερα την αφορμή να ψάξουμε για αυτά τα αναπάντητα «γιατί».
Πίσω στις 29 Σεπτεμβρίου του 1995, δυο ημέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος της Α1, στο σπίτι της οδού Θεμιστοκλή Σοφούλη, το πρώτο τηλεφώνημα του Νίκου Γκάλη μετά το σχετικά πρωινό του ξύπνημα γίνεται προς τον Γιώργο Ραμπότα, με τον οποίο συζητούν το περιεχόμενο της επιστολής που θα στείλουν προς τον Τύπο και δίνουν ραντεβού να τα πουν από κοντά για τις τελευταίες διορθώσεις της επιστολής στις 5 μ.μ. Λίγη ώρα αργότερα το πλήρες κείμενο μοιράζεται σε όλα τα μέσα.
Την επόμενη μέρα το «αντίο» του «ημίθεου», του ανθρώπου που άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, γίνεται πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες.
Αναφερόμενος στο θέμα της έντασης των σχέσεων μεταξύ του Γκάλη και του Παναθηναϊκού, ο Παύλος Γιαννακόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Goal» και στους Βασίλη Βέργη και Νίκο Μπουρλάκη είπε τα εξής: «Στην υπόθεση αυτή δεν φταίει ούτε ο Γκάλης ούτε ο Παναθηναϊκός.
Τρίτα πρόσωπα φταίνε που ο Γκάλης δεν συνέχισε στον Παναθηναϊκό. Εγινε μια διένεξη μεταξύ προπονητή και Γκάλη. Προσπαθήσαμε να βρούμε τη χρυσή τομή. Πότε ο ένας, πότε ο άλλος τράβαγαν το κορδόνι.
Ο Νίκος απεχώρησε οικεία βουλήσει, δεν τον έσπρωξε κανένας να φύγει. Ομως, ο Κώστας Πολίτης θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί καλύτερα τότε για έναν τόσο μεγάλο αθλητή».
Γ. Ιωαννίδης
«Ο Νικ πήρε τις αποφάσεις του»
Το «Goal» ζήτησε από τον Γιάννη Ιωαννίδη να απαντήσει στο ερώτημα που σχετίζεται με τη στάση του Γκάλη από τη στιγμή που αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ: «Ο Νικ είχε δηλώσει από την εποχή που ακόμη ήταν παίκτης πως δεν τον ενδιαφέρει η προπονητική.
Ρωτάω λοιπόν: Σε ποια θέση που να του αρμόζει και να του αξίζει, με ποια ιδιότητα, πού θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και να προσφέρει ώστε να αισθάνεται καλά με αυτό που κάνει και ο ίδιος; Να αναλάβει κάποια θέση στον ΕΣΑΚΕ ή στην ΕΟΚ και να ασχολείται με τι; Με τις κόντρες των σωματείων;
Ο Γκάλης; Γιατί να εκτεθεί, γιατί να ρισκάρει το όνομά του έπειτα από αυτήν τη μέγιστη, την απίστευτη προσφορά του προς το ελληνικό μπάσκετ;» λέει ο πολυνίκης κόουτς και συνεχίζει: «Δεν τον ενδιαφέρουν ούτε οι έμμισθες θέσεις ούτε τα λεφτά.
Ως χαρακτήρας είναι γνωστό πως δεν ανοίγεται εύκολα, είναι κλειστός, πήρε κάποιες αποφάσεις Ξέρω πολύ καλά πως αγαπάει τα παιδιά, για αυτό έκανε το camp. Το αγάπησε αυτό που έκανε.
Σήμερα έχει δοθεί απίστευτα στην οικογένειά του, έχει ένα υπέροχο κοριτσάκι. Εγώ ρωτάω και τώρα: Πού και πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αυτό το μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού μπάσκετ; Ενα όνομα που ήταν και πρέπει να παραμείνει πολύ ψηλά στις καρδιές και στις συνειδήσεις όλων μας».
Ενας από τους ανθρώπους που είχαν την ευκαιρία να γνωρίζουν τον μεγάλο Ελληνα άσο ήταν κι ο Γιωργής Μπουσβάρος, προπονητής των τμημάτων υποδομής του Αρη, όταν ο Γκάλης είχε έρθει στην Ελλάδα από την Αμερική: «Αυτό που ο Νίκος ήθελε ήταν να παίζει μπάσκετ.
Είχε δείξει από νωρίς πως δεν τον ενδιέφερε ούτε να γίνει προπονητής ούτε μάνατζερ ούτε πρόεδρος. Το έζησε αυτό το κύκλωμα, το ξέρει, είχε άποψη και έκρινε ότι δεν του ταίριαζε.
Υπάρχουν μεγάλοι ηθοποιοί που όταν αποσύρονται δεν ξαναπατάνε στο σανίδι, υπάρχουν μεγάλοι κολυμβητές που δεν θέλουν να ξαναδούν πισίνα ή πολιτικοί που αποσύρονται και δεν θέλουν να ξανακούσουν τίποτα.
Ο Νίκος ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Στην Ισπανία ο Σαν Επιφάνιο πηγαίνει ως σχολιαστής τηλεόρασης σε αγώνα Μπαρτσελόνα - Ρέαλ και τον χειροκροτεί όλο το γήπεδο. Εδώ βάζουμε παντού ταμπέλες και εύκολα αμαυρώνουμε αξίες».
«Φεύγω πικραμένος»
Η επιστολή που έστειλε ο Νίκος Γκάλης στις εφημερίδες και δημοσιεύτηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1995 ανέφερε τα εξής: «Κάποτε θα γινόταν κι αυτό. Στη ζωή όλα έχουν μια αρχή κι ένα τέλος.
Πολλές φορές εξαρτάται από εμάς, πολλές φορές όχι. Ηθελα να σταματήσω αυτό που τόσο αγάπησα κι αγαπώ μέσα στο γήπεδο γιατί πιστεύω πως ξέρω να παίρνω τις αποφάσεις μου τότε που πρέπει. Αυτή μου η επιθυμία θεωρήθηκε από πολλούς ως αδυναμία και παράκληση σε κάποιους να με αφήσουν να συνεχίσω το μπάσκετ.
Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο, ποτέ δεν ζήτησα χάρη από κανέναν. Εγώ μέχρι και σήμερα έκανα υπομονή περιμένοντας μια κίνηση. Είμαι εγωιστής, αλλά δεν είναι εγωιστικό να πιστεύω μέχρι αυτήν τη στιγμή ότι είμαι ελεύθερος και δεν ανήκω σε κανέναν.
Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος, με μόνη ικανοποίηση ότι ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι μπορώ να αλλάζω τις ισορροπίες Τη ζωή πρέπει να την παίρνουμε όπως έρχεται, αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι».
Λέσιτς: «Δεν υπήρξαν οι συνθήκες»
Ο Λάζαρο Λέσιτς έγραψε τη δική του ιστορία στην ομάδα του Αρη και φυσικά συνεργάστηκε με το θρύλο του ελληνικού μπάσκετ. Το «Goal» τον εντόπισε στα Σκόπια, όπου ζει σήμερα: «Είναι πολλές οι περιπτώσεις μεγάλων αθλητών του μπάσκετ, που μόλις τερματίσουν την καριέρα τους, δεν θέλουν να ξαναπιάσουν μπάλα.
Προχθές μιλούσα με τον Ναουμόσφσκι, ζει στο Μιλάνο, έγινε μπίζνεσμαν. Δεν ξανασχολήθηκε με το μπάσκετ. Ο Νικ τα έδωσε όλα, μετά ασχολήθηκε με κάτι που του ταίριαζε, έκανε το camp για μικρά παιδιά στη Χαλκιδική.
Ακούω να λένε πως πρέπει να γυρίσει στον Αρη ως πρόεδρος. Πώς, όμως, να χτυπήσεις μεγέθη όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, γιατί να μπει σε αυτήν τη διαδικασία, ενώ δεν υπάρχουν οι συνθήκες και εννοώ οι οικονομικές και τα απαραίτητα εχέγγυα που θα κάνουν ξανά το σύλλογο πρωταγωνιστή; Δεν υπήρξαν οι απαραίτητες συνθήκες ούτε για να παίξει κάποιο ρόλο από άλλη θέση».
Γ. Ραμπότας
«Η σκιά του είναι μεγάλη και φοβίζει»
Ο επί σειρά ετών γυμναστής και συνεργάτης του Γκάλη, Γιώργος Ραμπότας, από την πλευρά του πιστεύει ότι κάποιοι δεν έδειξαν ειλικρινείς προθέσεις απέναντι στον Ελληνα σούπερ σταρ: «Ο Νίκος Γκάλης ήταν μεγάλος παίκτης και η σκιά του ως όνομα ακόμη μεγαλύτερη. Αυτό φοβίζει ορισμένους.
Κάποια στιγμή είχε γίνει μια μεγάλη εκδήλωση της ομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη, αν θυμάμαι καλά. Δεν του είχαν στείλει ούτε πρόσκληση. Μετά ο Βασιλακόπουλος είπε: "Η καρέκλα υπάρχει πάντα και γράφει το όνομά του". Ναι, το είπε, όμως πρόσκληση δεν έστειλε, έφυγε πικραμένος.
Δεν του πρότειναν από τότε τίποτα. Δεν θα μπορούσε, αναρωτιέμαι εγώ, να βοηθήσει στην Εθνική ως τεχνικός σύμβουλος; Επί Ιωαννίδη, παραδείγματος χάριν, στην Εθνική δεν θα μπορούσε να του γίνει μια πρόσκληση; Ολοι τον θέλουν για να λένε πόσο μεγάλος παίκτης ήταν».
Ο ίδιος ο Νίκος Γκάλης σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις που παραχώρησε σχετικά με τους λόγους που δεν ασχολείται σήμερα με το μπάσκετ είπε: «Τιμή για τον Νίκο Γκάλη είναι η αγάπη του κόσμου. Από κει και πέρα, για να γίνει κάτι άλλο, υπάγεται στο χώρο της πολιτικής και των σκοπιμοτήτων και μ' αυτά δεν ασχολούμαι.
Δεν υπάρχει, όμως, τίποτα καλύτερο από την οικογενειακή ευτυχία και αυτό με γεμίζει. Δεν έχω άμεσα σχέδια. Ισως, αν κάνω κάτι, να έχει σχέση και πάλι με παιδιά».
http://www.gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.