Το γυμνό

Το γυμνό ως άνθρωπος αντιπαρατίθεται στο γυμνό ως τσόντα. 

Η ίδια η ηθελημένη γυμνότητα κάποιου συνεπάγεται την απουσία άμυνας κι εν τέλει φόβου μπρος σε όποιον τη βλέπει. 

Η γυμνότητα ως τσόντα συνεπάγεται τη θέαση του γυμνού ανθρώπου κυρίως ή ..

αποκλειστικά ως πράγματος και γι' αυτό συνεπάγεται/προϋποθέτει εκ μέρους του γυμνού ανθρώπου την άμυνα και το φόβο της απροσωποποίησης. 

Τέτοιος φόβος μπορεί να υπερνικηθεί μόνο μέσω κάποιας άμεσης υλικής αμοιβής, συνήθως χρηματικής. 

Δεν αποκλείεται βέβαια στη γυμνότητα ο ερωτισμός, το αντίθετο μάλιστα: 

η έλλειψη φόβου (ότι είσαι πράγμα) είναι ακριβώς μια αναγκαία συνθήκη/αυτονόητο της αγάπης. Δεν υπάρχουν μυστικά, μεταξύ αυτών και το μυστικό που τα ρούχα κρύβουν, ακριβώς διότι η ψυχική απόσταση μεταξύ δύο ανθρώπων είναι μηδενική. 

Στη γυμνότητα ως τσόντα/χυδαιότητα υπάρχει ένα είδος αυνανισμού παρά την υλική ύπαρξη του άλλου προσώπου. Αυτός/αυτή υπάρχει, μόνο που είναι πράγμα, όχι πρόσωπο. Τέτοιος αυνανισμός (ή αίσθηση πνευματικού αυνανισμού), αλλά από την ανάποδη, από την πλευρά του γυμνού ανθρώπου ο οποίος δέχεται να είναι αντικείμενο (σκεύος ηδονής), βρίσκεται εν τέλει και στον μαζοχισμό. 

Μπορεί κανείς, βέβαια, να ανιχνεύσει και μια μορφή/βαθμό χυδαιότητας ακόμη και στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσωπική ερωτική σχέση: 

Αλλά τότε μπορεί κανείς να υποθέσει π.χ. ότι ο άντρας απλώς φαντασιώνεται ότι η σύντροφός του είναι η πόρνη του, η αποκλειστικά δική του, κι όχι ότι είναι μια πόρνη που λίγο πιο πριν την έχει χρησιμοποιήσει ο γείτονας (γι' αυτό και η κατηγορία "πόρνη" είναι υβριστική). 

Ομοίως η γυναίκα ενδέχεται να θέλει να χρησιμοποιηθεί ως σκεύος ηδονής από τον δικό της σύντροφο, αλλά μόνο επειδή νοιώθει ταυτισμένη με αυτόν, κι όχι από έναν μετά τον άλλον άσχετους με αυτήν ή αποκρουστικούς άντρες. 

http://www.portaaurea.gr/page5.htm#7