Εχουμε πηξει στην μ@κακια και στην παρανομια...!!!

Προϋπολογισμός α λα Μπένι για τροϊκανά γούστα...

        Κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα, πριν καν ξεκινήσει να εφαρμόζεται, διατρέ­χει ο προϋπολογισμός του 2012, που μάλλον με προχειρότητα συντάχθηκε από το επιτελείο του Βενιζέλου, για να χαϊδέψει τα αυ­τιά των τροϊκανών, μήπως και δώ­σουν κάποια στιγμή το πράσινο φως για την 6η δόση.

 Άλλωστε, όπως ήδη φαίνεται, οι βασικές του προβλέ­ψεις θα τελούν υπό διαρκή αναδια­πραγμάτευση,ανάλογα με τις εξελί­ξεις, κάτι που έδωσε ήδη την ευκαι­ρία στους γνώστες να τον χαρακτηρίσουν… λάστιχο.

Ίσως όμως η πρώτη και βασικό­τερη παραδοχή που δεν στέκει, να αφορά το οικονομικό περιβάλλον της Ευρώπης.

Ο προϋπολογισμός του 2012 θεωρεί δεδομένο ότι η ελ­ληνική οικονομία και η σχέση του ευρώ με αυτήν θα συνεχίσουν να έχουν όπως είναι σήμερα σε όλη τη διάρκεια του έτους.

 Όλα όμως δεί­χνουν ότι το δεύτερο έστω τρίμη­νο του νέου χρόνου η Ευρώπη και η ευρωζώνη, με όποιο από τα σενάρια (για ευρωομόλογο ή άλλη λύση) τε­λικά ακολουθηθεί, θα αλλάξει εικό­να. Και επ’ αυτού ο προϋπολογισμός της Ελλάδας δεν έχει την παραμικρή πρόβλεψη. Επομένως, ίσως θα είναι και καλύτερο να μην τον λάβουμε και τόσο σοβαρά…

Από τη μύγα ξίγκι...

Ακόμη και αν αυτό συμβεί, σε κά­θε περίπτωση, ορισμένοι βασικοί το­μείς εσόδων απέχουν από την πραγ­ματικότητα. Πόσω μάλλον από την πραγματικότητα που «στήνει» το επιτελείο του Βενιζέλου με τη βοή­θεια της Στατιστικής Υπηρεσίας. Και για να μη μακρηγορούμε, να σημει­ώσουμε απλώς ότι το 2012 θα ζητη­θεί από τους Έλληνες να πληρώσουν σχεδόν 7,5 δισ. ευρώ περισσότερα, εκ των οποίων τα (πρόσθετα) 4,9 δισ. θα προέλθουν από τη φορολο­γία φυσικών προσώπων και άλλα 2,5 πρόσθετα δισ. από την επιπλέον φορολόγηση ακινήτων. Κι όλα αυτά, στη χρονιά της χειρότερης ύφεσης, στην οποία μεσοσταθμικά ο ελληνι­κός πληθυσμός απειλείται με απώ­λεια έως και 40% των εισοδημάτων του.

Ας δούμε λοιπόν τι προβλέπει κα­ταρχήν ο ίδιος ο προϋπολογισμός:

Όσον αφορά τις εκτιμήσεις για την ελληνική οικονομία, ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να παρα­μείνει αρνητικός και το 2012 (αλλά μόνο κατά -2,5%, ποσοστό που δεί­χνει ιδιαίτερα αισιόδοξο), λόγω της συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής και της μεγαλύτερης ύφε­σης του 2011. Οι συντάκτες του πά­ντως είναι βέβαιοι ότι η οικονομία θα επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2013. Προφανώς κάτι γνωρίζουν που κανείς οικονομολό­γος δεν μπορεί να αντιληφθεί…

Συνεχίζουν όμως: Η μείωση και του ΑΕΠ του 2012 αναμένεται να προέλθει από την εγχώρια ζήτηση, η συμβολή της οποίας προβλέπεται να πέσει κατά 4,9%. Η μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, σε σταθε­ρές τιμές, προβλέπεται να είναι μεγαλύτερη του 6%, λόγω της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος και της αύξησης της ανεργίας. Αντίθετα, η συμβολή του εξωτερικού τομέα ανα­μένεται θετική (συμβολή 2,4 εκατ. μονάδες στη μεταβολή του ΑΕΠ), με τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσι­ών να προβλέπεται ότι θα αυξηθούν κατά 6,4% και τις εισαγωγές (σταθε­ρές τιμές) να μειώνονται κατά 2,8%. Τώρα, κατά πόσον αυτό μπορεί να αντισταθμίσει το εγχώριο πρόβλη­μα, επίσης βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας των συντακτών…

Σε ό,τι αφορά το ποσοστό ανερ­γίας, αυτό προβλέπεται να αυξηθεί περαιτέρω το 2012, στο 16,4% του εργατικού δυναμικού (σε εθνικολογιστική βάση), λόγω της συνέχισης της ύφεσης της οικονομίας, που θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση και της απασχόλησης κατά 1,1%.

Τέλος, ο πληθωρισμός αναμένε­ται να μειωθεί σημαντικά το 2012 επηρεαζόμενος κυρίως από τη χα­μηλή εγχώρια ζήτηση και τις διαρ­θρωτικές αλλαγές που βελτιώνουν τη λειτουργία των αγορών. Η αύ­ξηση του εναρμονισμένου Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) το 2012 εκτιμάται στο 0,6%.

Ανεφάρμοστοι στόχοι

Με αφορμή τα στοιχεία της ανερ­γίας και του ΑΕΠ, έγινε και η πρό­σφατη σύγκρουση της Alpha Bank με την ΕΛΣΤΑΤ, με την πρώτη να κα­τηγορεί τη δεύτερη για περίεργα μαγειρέματα, αντίστοιχα με αυτά γιατεχνητή διόγκωση του ελλείμμα­τος του 2009. Είχε κατατεθεί τότε (στην Εισαγγελία) πως εν μέσω πι­έσεων της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής / Eurostat η ελληνική Αρχή με μη επιστημονικές μεθόδους διό­γκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα (του 2009) από περίπου 12%-13% σε 15,4%. Συνέπεια ήταν να επιβλη­θούν περισσότερα και σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα. Εφόσον λοι­πόν τα greek statistics ζουν και βα­σιλεύουν, τίποτα δεν μπορεί να είναι βέβαιο. Το ερώτημα, όμως, είναι για ποιον λειτουργούν τα statistics...

Οι στόχοι επίτευξης του προϋπο­λογισμού στηρίζονται σε δύο παρά­γοντες: Πρώτον, στην πλήρη εφαρμογή του PSI κατά τον τρόπο με τον οποίο το αντιλαμβάνεται το υπουρ­γείο Οικονομικών. Δεύτερον, στη νέα τεράστια αύξηση των καθαρών εσόδων παρά την ύφεση. Τα καθαρά έσοδα το 2012 αναμένεται να αυξη­θούν κατά 6,1%, φτάνοντας στα 54,4 δισ. ευρώ, ενώ οι πρωτογενείς δαπά­νες θα μειωθούν κατά 5,3% στα 49 δισ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός προ­βλέπει τεράστια αύξηση - της τάξης του 217,6% - της επιβάρυνσης των φόρων στην περιουσία, λόγω των απανωτών φορολογικών επιβαρύν­σεων στα ακίνητα. Συγκεκριμένα, αναμένεται να αντληθούν συνολικά 3,6 δισ. ευρώ έναντι 1,1 δισ. φέτος.

Η νάρκη του PSI

Σε ό,τι αφορά το PSI, η συμφω­νία της 26ης Οκτωβρίου για το κού­ρεμα 50% των ομολόγων 206 δισ. ευρώ,προϋποθέτει το ενδεχόμενο της ανταπόκρισης των ιδιωτών σε ποσοστό πάνω από 90%. Κάτι που επιτρέπει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να εκτιμήσει ότι θα υπάρξει εξοικονόμηση της τάξης των 3,5-4 δισ. ευρώ για την εξόφληση χρέους το επόμενο έτος. Μέχρι εδώ… καλά. Τι γίνεται όμως εάν η ένταση - έκταση της κρίσης ακυρώσει επί της ουσίας το PSI, όπως φοβούνται οι γνώστες, με πρώτους και καλύτερους τον Λου­κά Παπαδήμο και τον πρόεδρο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου;

Προφανώς τινάζεται στον… αέ­ρα όχι το PSI, αλλά συνολικότερα ο προϋπολογισμός, καθώς θα πρέπει να εγγραφούν περισσότεροι τόκοι (υπολογίζεται έως 20% με το καλό ενδεχόμενο και ακόμη 50% με το χειρότερο). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το ποσό αυτό των 3,5 - 4 δισ. θα πρέπει να αντικατασταθεί από νέα μέτρα. Πώς όμως θα επιβληθούν και νέα μέτρα, όταν τα ήδη προϋπολογι­σμένα εντάσσονται σε ένα υπεραισιόδοξο περιβάλλον; Και ιδιαίτερα όταν η δυνατότητα των Ελλήνων να τα καταβάλουν, αμφισβητείται ευ­θέως;

Απλώς, η ελληνική πλευρά (Π. Χρι­στοδούλου) ευελπιστεί πως μέσα στον γενικότερο χαμό το κόστος δι­άσωσης της Ελλάδας (συμμετοχής στο PSI) θα είναι αναλογικά μικρό­τερο μπροστά στον κίνδυνο άμεσης έκρηξης και της γαλλικής αγοράς. Γι’ αυτό διαρρέεται δεξιά και αριστερά πως όσα ομόλογα μείνουν εκτός του προγράμματος (50%) και δεν ανταλ­λαχθούν με νέα, θα υποστούν κα­θολικό «κούρεμα». Το γεγονός πως αυτά τα ομόλογα εμπίπτουν στις δι­ατάξεις του ελληνικού δικαίου στη συντριπτική τους πλειονότητα (λέγε­ται ότι αφορά το 90% των θέσεων) δίνει - θεωρητικά πάντα - τη δυνα­τότητα στο κράτος να αλλάξει τους όρους έκδοσής τους, δηλαδή ονομαστική αξία, επιτόκιο, τρόπο εξόφλη­σής τους.

Η βόμβα των ακινήτων

Από τους φόρους στα ακίνητα, το υπουργείο Οικονομικών προσβλέ­πει σε πρόσθετα φορολογικά έσοδα της τάξης των 2,45 δισ. ευρώ. Πώς θα επιτευχθεί η αύξηση των εσό­δων από τη συγκεκριμένη κατηγορία κατά... 247% σε σχέση με το 2011, όταν στους πολίτες δεν περισσεύει τίποτα κι όταν αποδεδειγμένα από τα δισεκατομμύρια που σηκώθηκαν το τελευταίο διάστημα από τις τρά­πεζες, τα περισσότερα πήγαν για φόρους;

Αυτό μάλλον δεν ενδιαφέρει τη μνημονιακή κυβέρνηση, που προετοι­μάζεται πυρετωδώς για να εισπράξει την επόμενη χρονιά... πολλούς φό­ρους κατοχής ακίνητης περιουσίας: Πρώτα είναι το χαράτσι της ΔΕΗ, το οποίο εκτιμάται ότι θα αποφέρει 2,2 δισ. ευρώ περισσότερα από το 2011. Το τέλος για το 2012 θα αρ­χίσει να καταβάλλεται από τον Μάιο του 2012. Τον Ιανουάριο και τον Φε­βρουάριο, θα πρέπει να πληρώσου­με και τη δεύτερη δόση από το τέλος του 2011.

Εδώ, όμως, μπαίνει και το νέο «όπλο» μαζικής φορολόγησης για το υπουργείο Οικονομικών, που δεν είναι άλλο από την αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινή­των, η οποία προαναγγέλλεται μέ­σα από την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού. Η ενεργοποίηση νέων τιμών ζώνης το 2012 σημαίνει αυτομάτως και αύξηση στο χαράτσι της ΔΕΗ σε επίπεδα που φτάνουν και το 33%.

Ακολούθως αναμένεται να ει­σπραχθεί ο ΦΑΠ του 2010 (αφορά τα ακίνητα που είχαμε στην κατοχή μας την 1η Ιανουαρίου του 2010) αλ­λά και του 2011 (για τα ακίνητα που κατείχαμε την 1η Ιανουαρίου του 2011), ενώ εκκρεμότητα υπάρχει και με την έκτακτη εισφορά στη με­γάλη ακίνητη περιουσία, η οποία κα­νονικά θα έπρεπε να έχει εισπραχτεί από το 2010.

Την 1η Ιανουαρίου 2012 γεννά­ται νέα φορολογική υποχρέωση για την καταβολή του ΦΑΠ έτους 2012. Ο φόρος αυτός (που αφορά την ατο­μική ακίνητη περιουσία ύψους άνω των 200.000 ευρώ) θα είναι μεγαλύ­τερος από τον αντίστοιχο του 2011, αν οι αντικειμενικές αξίες αυξηθούν από την 1η Ιανουαρίου 2012.

Αποκρατικοποιήσεις: Ελπίδες από τα υπόλοιπα ασημικά…

Σε ό,τι αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, ο προϋ­πολογισμός αλλά και ο υπουργός θεωρούν ως δεδομένη προϋπόθεση την επίτευξη του αναθε­ωρημένου στόχου του 2011 για αποκρατικοποι­ήσεις 1,8 δισ. ευρώ. Τι κι αν ο πήχης έπεσε στο επίπεδο αυτό από τα 5 δισ. και όλα μεταφέρθη­καν στο 2012… Έχοντας πρόσφατη ολοκλήρω­ση του διαγωνισμού πώλησης των δικαιωμάτων για τη χρήση συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας αυτήν την εβδομάδα, με τη συμμετοχή των τρι­ών εταιρειών κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα (Cosmote, Vodafone και Wind), το Ταμείο Αξιο­ποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και το υπουργείο δηλώνουν αισιόδοξα. Τόσο ο διαγωνισμός για το φάσμα συχνοτήτων κινητής όσο και ο αντίστοιχος για τα Εθνικά Λα­χεία, που βρίσκεται σε εξέλιξη, αποτελούν με­τά τον ΟΠΑΠ σημαντικά βήματα στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων. Σύντομα, πρόκειται να ανακοινωθούν έξι νέοι διαγωνισμοί, με πρώτον αυτόν της αξιοποίησης του Ελληνικού, μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου 2012. Το κακό όμως είναι ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί και η περί­πτωση του ΟΤΕ και των συχνοτήτων ήταν σχεδόν τελειωμένες δουλειές. Η μία (ΟΤΕ) ήταν απλώς η ουρά του πακέτου προς τους Γερμανούς. Και για να μη μας ξεφεύγει και η ουσία, είναι η ουρά που θα δώσει στη γερμανική ιδιοκτησία το «ελεύθερο» σε εργασιακές παρεμβάσεις και περικοπές προσωπικού… Όσο για τις συ­χνότητες, δεν είναι τίποτα περισ­σότερο από το αντίστοιχο μας «έκτα­κτης εισφορά» στις εταιρείες κινητής… Κάτι, δηλαδή, σαν τους πολίτες που αναγκαστικά θα πλήρωναν.

Η «βεβαιότητα»

Για τη συνέχεια, έχουμε μπροστά μας την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το Ελληνικό, το Τ.Τ., τη ΛΑΡΚΟ, τον ΟΣΕ, τα ΕΛΤΑ και σχεδόν το σύνολο του ευρύτερου δημόσι­ου τομέα, με έναν λογαριασμό που ξεπερνά τα 15 δισ. και δεν έχει κανένα… σιγουράκι. Έχει όμως τη «βεβαιότητα» του Βενιζέλου, που είπε ότι για το 2012 το αποτέ­λεσμα των αποκρατικοποιήσε­ων «εξαρτάται από το αν θα έχουμε αγορά, αν θα έχου­με επενδυτικό ενδιαφέρον», προσθέτοντας πως οι εταίροι πρέπει να βοηθήσουν για την προσέλκυση ενδιαφέροντος.

Ποντικι