# #

24 Φεβ 2010

Τι να πεις.......


Το γεγονός ότι ο Νίκος έμενε δίπλα μου δεν μου αφήνει το παραμικρό περιθώριο ηρεμίας!
Είναι αδύνατο να ζω την καθημερινότητα μου σαν να μην έχει συμβεί τίποτα!
Βλέπω κάθε μέρα την σύζυγό του αλλά και το μωράκι του καθώς επίσης και πολλούς άλλους συγγενείς μαυροφορεμένους να κλαίνε για το χαμό του παλικαριού τους!
Αυτό που με ανησυχεί και με πονάει πιο πολύ όμως είναι η κατάσταση της γυναίκας του!
Για αυτό και πήρα την πρωτοβουλία και έκανα κάποια πράγματα!
Αρχικά μίλησα με το χαμόγελο του παιδιού για να μπορέσει να έχει η Λ. μια σχετική ψυχολογική βοήθεια αλλά και για να την βοηθήσουν παρέχοντας της τρόφιμα και ρουχισμό για το μικρούλη της.
Πραγματικά οι άνθρωποι πρόθυμα ανταποκρίθηκαν και τους ευχαριστώ θερμά!
Μία δεύτερη πρωτοβουλία ήταν να ζητήσω οικονομική βοήθεια ,από όλους όσους γνωρίζω εγώ προσωπικά αλλά και από την γειτονιά μας ,αφού έτσι κι αλλιώς όλοι πια γνωρίζουν τι έχει συμβεί.
Εκεί δεν περίμενα να συναντήσω τέτοια αδιαφορία αλλά και τέτοια κοροϊδία!
Οι απαντήσεις που πήρα ήταν χαρακτηριστικές και τις παραθέτω μία μία !
- Εμείς τι δουλειά έχουμε να ανακατευτούμε? Θα τη βοηθήσει το κράτος!
- Έχει συγγενείς να την βοηθήσουν εμείς τι είμαστε?
- Εμένα ποιός με βοήθησε?
- Τι νομίζεις ότι θα καταφέρεις Κατερίνα με αυτό που κάνεις, να ισιώσεις το κόσμο?

Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως όλοι με ρώταγαν με το ίδιο απεχθές υφάκι:
" Αλβανοί δεν είναι αυτοί?
Και πολλά άλλα σχόλια πάντα αρνητικά τόσο για την πρόθεση μου να βοηθήσω όσο και για το γεγονός ότι σε άλλη περίπτωση η οικογένεια του Νίκου δεν θα βοήθαγε ανάλογα κανένα μας!
Και γιατί εγώ τώρα νοιάζομαι τόσο πολύ τους ήξερα??

Τελικά για να είσαι άνθρωπος απαιτούνται πολλές προϋποθέσεις εκ των οποίων η πιο σημαντική είναι ότι κάνεις να έχει και το αντάλλαγμα του αλλά και να αφορά μόνο το σπίτι σου και ποτέ τον διπλανό σου!
Κι όμως δεν απογοητεύτηκα ούτε και έχω σκοπό να μεταλλαχτώ σε άνθρωπο ρομπότ!
Θα κάνω ότι μπορώ για να βοηθήσω ,για δύο λόγους, ο ένας επειδή το θέλω και το θεωρώ σωστό και ανθρώπινο και ο άλλος γιατί της το υποσχέθηκα!

Το πιο πιθανό είναι να συνεχίσω να τρώω τα μούτρα μου αλλά τουλάχιστον θα ξέρω πως έχω κάνει ότι περνούσε από το χέρι μου!


Μακάρι να μπορούσα να έστελνα αυτήν την έκκληση βοήθειας και πιο μακριά! ΠΗΓΗ "New life..with you"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.