Ο Γιάνης παίζει ένα ριψοκίνδυνο επικοινωνιακό παιχνίδι...

Πάλι το μπλε πουκάμισο; 

Ωχ, τι τζάκετ είναι αυτό; 

Μα πάει να συναντήσει υπουργό με τέτοιες μπότες;

You still don’t get it, do you? Νομίζεις ότι ο Γιάνης είναι απλά εκκεντρικός, ωραιοπαθής και τσόγλανος; Νομίζεις ότι θέλει να σνομπάρει πρωτόκολλα και να προσβάλει κατάμουτρα το κατεστημένο για να δείξει ότι δεν το φοβάται;

Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα τα κάνει απολύτως συνειδητά και προμελετημένα – αλλά ...

όχι για να διαπραγματευτεί καλύτερα με τους ξένους ομόλογους του και τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες. Οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις και το χαλαρό body language δεν απευθύνονται σ’ αυτούς. Δεν απευθύνονται καν στους Έλληνες ψηφοφόρους, που ο ένας μετά τον άλλον μετατρέπονται σε «βαρουφίτσες» και περιμένουν από έναν άνθρωπο να σώσει τη χώρα από χρέη και μνημόνια.

Ο Γιάνης παίζει ένα ριψοκίνδυνο επικοινωνιακό παιχνίδι με τους πολίτες όλου του κόσμου – και ιδίως τους Ευρωπαίους. Τραβώντας τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και παριστάνοντας τον ροκ σταρ που όλοι αγαπάνε να μισούν, τους αναγκάζει να ακούσουν αυτά που έχει να πει, και ταυτόχρονα να συνειδητοποιήσουν πόσο λίγοι και άτολμοι είναι οι δικοί τους χαρτογιακάδες. Τους βάζει να σκεφτούν πόσο ανάγκη έχουν από πραγματικούς ηγέτες που δεν μασάνε από καθωσπρεπισμούς όταν η δουλειά τους είναι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του λαού τους αντί για τα συμφέροντα κάποιας κλίκας. Και καταφέρνει σιγά-σιγά να τους εξαγριώσει.

Παίζοντας το χαρτί της στυλιστικής αμφισβήτησης και παράλληλα μιλώντας τη φωνή της κοινής λογικής, ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν προσπαθεί απλά να διαπραγματευτεί μια καλύτερη συμφωνία για το ελληνικό χρέος. Προσπαθεί να σπείρει τον σπόρο της επανάστασης, γιατί ξέρει ότι μόνο αν έρθει ολόκληρος ο κόσμος τούμπα θα μπορέσουμε να βρεθούμε πραγματικά κερδισμένοι.

———————————————-

Why is he wearing the blue shirt again? What kind of jacket is that? How come he is meeting with a Minister wearing those boots?

You still don’t get it, do you? You think that Greek FinMin Yanis Varoufakis is simply eccentric, narcissistic and provocative? You think he wants to defy etiquette and insult the establishment to show he is not afraid of them?

The truth is that all those things and even more are conscious and well planned decisions, that are not aiming at negotiating better terms with his foreign counterparts and European bureaucrats. His stylistic preferences and relaxed body language are not addressed to them. They are not addressed to the Greek voters either, who, one after the other, are turning into Varoufakis’ «groupies» and wait for one man alone to save their country from debts and austerity measures.

Yanis is playing a high risk game of mass communication with global citizens; and especially Europeans. Attracting the media limelight on himself and pretending he is the rock star that everyone loves to hate, he obliges people to listen to what he has to say, and at the same time to make them realize how little and compromised their own bureaucrats are. He makes them think how much they are in need of real leaders, who won’t budge to well-mannered standards when it comes to doing their job and protecting the interests of their people (instead of the interests of an elite). And, gradually, he succeeds to make them feel anger.

Playing the card of stylistic defiance and also talking the voice of reason, Yanis Varoufakis isn’t merely trying to negotiate a better deal for the Greek debt. He is trying to spread the seeds of revolution, knowing that the only way we can truly win this game is if the whole world turns upside down.

https://nefelikas.wordpress.com/