Με την ιδιαίτερη του φωνή και την λύρα του, ο γνωστός μουσικός και χαρακτηριστική μορφή της Κρήτης, αποτυπώνει σε νέο τραγούδι την Ελλάδα της κρίσης
"Στου Ψηλορείτη την κορφή,
το χιόνι δε τελειώνει,
ώστε να λιώσει το παλιό,
καινούργιο το πλακώνει..."
Με το στίχο αυτό ο Ψαραντώνης σχολίασε τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Ο άνθρωπος που με μαεστρία καταφέρνει και αποτυπώνει όλη την ψυχική του δύναμη και την πνευματική του διάθεση στη λύρα, μίλησε στο prismanews.gr για την παράδοση αλλά και για τη στροφή του κόσμου στα παραδοσιακά ακούσματα και όργανα.
Ο Ψαραντώνης, ένας εραστής της κρητικής μουσικής παράδοσης που τον συναντά η Ελλάδα στη δισκογραφία το 1973 αλλά η Κρήτη τον έχει βρει και πολύ νωρίτερα, με φωνή και παίξιμο του μοιάζουν πρωτόγονα, μέσα από αυτή την επιστροφή στις ρίζες έχει πάντα ένα αέρα ανανέωσης.
Ένας αγέραστος και ακούραστος λάτρης και φρουρός της κρητικής παράδοσης που μας μίλησε για την παράδοση που αντιστέκεται...
Ο Κρητικός καλλιτέχνης ρωτήθηκε, εάν θεωρεί πως μέσα στην κρίση που περνά ο Έλληνας η παραδοσιακή μουσική περνά τη δική της κρίση;
"Η παραδοσιακή μουσική είναι πάντα παρόν. Η ρίζα η μεγάλη. Αντιστέκεται και είναι παρόν πάντα. Και θα είναι...
Η ποίηση του λαού, η παράδοση, τα παραμύθια του κόσμου, αυτή είναι η παράδοση μας και αυτή πάντα είναι παρόν. Ότι και αν κάνουν ότι και αν φέρουν, αυτή είναι παρόν και το σπρώχνει με περιφρόνηση".
Ερ: Οι Έλληνες κάνουν μια στροφή προς τα μέσα...γυρίζουν στην παράδοση τα τελευταία χρόνια;
Τώρα ακούνε όλοι πολύ και καλά. Ακούνε τα παιδιά, προσανατολίζονται και μαθαίνουν την καταγωγή τους. Ποτέ δεν υπήρξαν τόσα παιδιά να μαθαίνουν...
λύρα, όσο αυτό τον καιρό... Δεν υπήρξαν τόσες εκατοντάδες παιδιά που παίζουνε λύρες ποτέ!
Ερ: Ποιο τραγούδι σας θεωρείται ότι θα ταίριαζε σε αυτά που βιώνει ο Έλληνας τα τελευταία χρόνια;
Στου Ψηλορείτη την κορφή...
Ψαραντώνης - στου Ψηλορείτη την κορφή από Newscaster
"...Άκου, εγώ δεν παίζω ένα κομμάτι το ίδιο ποτέ. Αμέσως μετά να το ξαναπαίξω δε θα' ναι το ίδιο. Αλλιώς το στολίζεις τη μια, αλλιώς την άλλη. Το κεντάς, το προχωράς, το πας μακριά. Η μουσική, παιδί μου, είναι χιλιόμετρα. Μην ακούς αυτούς που βάζουν κουκκίδες στο χαρτί ή τους άλλους που τις διαβάζουν..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω δυο φορές περήφανη που ο τόπος μου βγάζει τόσο ατόφιους ανθρώπους. Η μουσική του & η στάση ζωής του, είναι χίλια χρόνια μπροστά!
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!