Ενιαία παράταξη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ...

 

 

Του Κωνσταντινου Zουλα - KAΘΗΜΕΡΙΝΗ, 29/7/2012

Μπορεί να ηχεί παράδοξο, αλλά ο «αποδιοπομπαίος» ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται πλέον ως το ιδανικό πολιτικό μοντέλο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, με την έννοια της συνειδητοποίησης πως μόνον αν συνενώσουν στο εγγύς μέλλον τις δυνάμεις τους έχουν ελπίδες να μην εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Η προλογική διαπίστωση μόνον αυθαίρετη δεν είναι. Η ιδέα της ίδρυσης μιας νέας πολυσυλλεκτικής κεντροαριστερής παράταξης, στην οποία θα ενταχθούν κάπως σαν... συνιστώσες το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, οι Οικολόγοι και άλλες συγγενείς δημοκρατικές δυνάμεις, όχι μόνον ομολογείται ως αναγκαία λύση από στελέχη και των δύο κομμάτων, αλλά ατύπως έχουν αρχίσει και οι σχετικές διεργασίες. 

Διότι μπορεί να πέρασε «στα ψιλά» την εβδομάδα που διανύσαμε, αλλά ο κ. Βενιζέλος, μεταξύ των...

συναντήσεων που είχε με τους πολιτικούς αρχηγούς και την τρόικα, συνέστησε μια άτυπη πενταμελή επιτροπή που επί της ουσίας έχει ακριβώς αυτό τον στόχο.

Οι κ. Π. Κουκουλόπουλος, Π. Ευθυμίου, Κ. Σκανδαλίδης, Μίμης Ανδουλάκης και Νίκος Ανδρουλάκης, που την αποτελούν, έλαβαν την εντολή να παρουσιάσουν συντομότατα μια πλατφόρμα έναρξης προγραμματικού διαλόγου με όσα κόμματα ή και πολιτικούς φορείς ανήκουν στο λεγόμενο ριζοσπαστικό Κέντρο και την ευρύτερη Κεντροαριστερά.

Ενδεικτικό μάλιστα της σημασίας που προσδίδει ο κ. Βενιζέλος στην επιζητούμενη αυτή σύγκλιση είναι ότι η συγκεκριμένη επιτροπή συνεδρίασε κιόλας δύο φορές και δεσμεύθηκε ώς τις 19 Αυγούστου να συντάξει δύο πλήρεις εισηγήσεις. 

Μία που θα απευθύνεται προς τη ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους, περιγράφοντας τις προγραμματικές θέσεις επί των οποίων τα δύο κόμματα θα προσκληθούν σε εφ’ όλης της ύλης διάλογο, και ακόμη μία, η οποία θα αποσταλεί σε γνωστούς φορείς ή και σε κινήσεις πολιτών («Μπροστά», «Νέοι Μεταρρυθμιστές», «Π80», «Πολιτεία 2012», «Πρωτοβουλία Β» κ. λπ.) με ακριβώς την ίδια στόχευση. 

Να αρχίσει μια ανοιχτή συζήτηση σε τακτικά fora και με συγκεκριμένους εκπροσώπους από κάθε πλευρά οι οποίοι θα έχουν ως κεντρική τους στόχευση την κοινή κάθοδο στις επόμενες εκλογές -όποτε κι αν γίνουν- εφόσον βέβαια συμφωνούν με το γενικό πλαίσιο που θα ορίσει το ΠΑΣΟΚ. Κατά πληροφορίες μάλιστα, ειδική πρόσκληση θα αποσταλεί και σε συγκεκριμένα πρόσωπα που βρίσκονται εκτός πολιτικής, όπως οι κ. Αλ. Παπαδόπουλος και Νίκος Χριστοδουλάκης, καθώς εκτιμήθηκε ότι θα μπορούσαν να συμβάλουν τα μέγιστα στην προσπάθεια ανασύστασης του κεντροαριστερού χώρου.

Το αν όλα τούτα θα έχουν απτό αποτέλεσμα, μένει να αποδειχθεί. Υπογραμμίζεται ωστόσο ότι ανάλογοι προβληματισμοί διατυπώνονται και στη ΔΗΜΑΡ. 

Ακόμη και στενοί συνεργάτες του κ. Κουβέλη παραδέχονται ήδη ότι το κόμμα τους είναι πολύ δύσκολο να βγει εκλογικά αλώβητο από την επιλογή της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση. Και ως μόνη λύση προκρίνουν και εκείνοι τη σύσταση μιας ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης στην οποία οι μετέχοντες σχηματισμοί θα διατηρήσουν την κομματική αυτονομία τους, αλλά θα διεκδικήσουν από κοινού την ψήφο.

«Αμαρτωλό» παρελθόν

Οι ίδιες πηγές ωστόσο θέτουν κυρίως προς το ΠΑΣΟΚ κάποια προαπαιτούμενα, τα οποία είναι αμφίβολο αν θα αποδεχθεί ο κ. Βενιζέλος. Οπως, π. χ., να αποδοκιμάσει το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον θεωρητικώς αλλά και με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες το «αμαρτωλό», όπως το ονομάζουν, παρελθόν του. 

Κορυφαίο στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, που συνομιλεί τακτικά με τον κ. Κουβέλη, σχολίαζε σχετικά ότι «μπορεί το κόμμα μας να υπολείπεται σε ψήφους από το ΠΑΣΟΚ, αλλά έχει ένα σαφές πλεονέκτημα που δεν είναι άλλο από το ηθικό». Περιέγραφε δηλαδή ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον να να βρεθεί κοινός ιδεολογικός τόπος, αλλά να απομακρυνθεί από το πάλαι ποτέ κόμμα εξουσίας ό, τι συνέτεινε στην ιδεολογική σύγχυση και στην ηθική του αμφισβήτηση. 

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι μπορεί το συγκεκριμένο στέλεχος να μην το είπε ευκρινώς, αλλά άφησε σαφώς να διαφανεί ότι η ΔΗΜΑΡ πολύ δύσκολα θα αποδεχόταν στην κορυφή αυτού του ευρύτερου κεντροαριστερού σχήματος να είναι η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ...

Διχάζει ο τρόπος αντιμετώπισης του ΣΥΡΙΖΑ

Ενα από τα κεντρικά ζητούμενα που προκαλούν αμηχανία αλλά και διχάζουν μετεκλογικά το ΠΑΣΟΚ είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Ευ. Βενιζέλος έχει επιλέξει την οδό της πλήρους ρήξεως με τον κ. Αλ. Τσίπρα, καταγγέλλοντας με κάθε αφορμή τις θέσεις του όχι μόνον ως λαϊκίστικες αλλά και εθνικά επικίνδυνες.

Ωστόσο, ακόμη και σημαίνοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θεωρούν εσφαλμένη αυτή την τακτική. Εκτιμούν ότι η επιζητούμενη ανασύσταση του κεντροαριστερού χώρου δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να εξευρεθούν κοινοί τόποι τουλάχιστον με το πιο μετριοπαθές τμήμα του κόμματος του κ. Τσίπρα. 

Πιστεύουν, δηλαδή, ότι η προσπάθεια του κ. Βενιζέλου να αναδείξει συλλήβδην ως εξωπραγματικές τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δεν αποδυναμώνουν, αλλά ενισχύουν τον κ. Τσίπρα. 

Και αντιπροτείνουν η στόχευση του ΠΑΣΟΚ να είναι «διεμβόλιση» του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της ανάδειξης των συγγενών θέσεων των δύο κομμάτων και εντέλει της εμπέδωσης στην κοινή γνώμη της αίσθησης ότι η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. επιτάσσει και επαχθείς θυσίες τις οποίες ενδόμυχα αναγνωρίζουν οι μετριοπαθείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Τις ισορροπίες αυτές καλείται να συγκεράσει ο κ. Πάρης Κουκουλόπουλος, που έχει αναλάβει τη μείζονα ευθύνη της ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ (επίκειται η ανακοίνωση των στελεχών σε επίπεδο περιφερειών, νομών και δήμων), ενώ καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ -πέραν των κ. Σαχινίδη και Κουτρουμάνη- έχει αναλάβει ο Χρ. Πρωτόπαπας.