Η φάση του "ξύλου": Οπου δεν πίπτει ο λόγος (των οικονομικών επιχειρημάτων) πίπτει η ραβδος (των πολιτικών εκβιασμών).

Αφού   λοιπόν όλοι αποδέχτηκαν το οικονομικό Βατερλό του Μνημονίου αφού ξέμειναν τα παπαγαλακια από οικονομικά επιχειρήματα περί δημοσιονομικής εξυγίανσης περάσαμε στο στάδιο του.. πολιτικού «ξύλου».
Με πολιτικούς πλέον εκβιασμούς επιχειρείται η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ήδη έχει προεξοφληθεί η οικονομική του αποτυχία.
Πρέπει να αποδεχτούμε το Μεσοπρόθεσμο προγραμμα......Γιατι; Γιατί αλλιώς θα φύγουμε από την ευρωζώνη!
Πρέπει να ξεπουλήσουμε σε τιμές χρηματιστηριακού ναδίρ τη κερδοφόρο δημόσια περιουσια.....Γιατί; Γιατί αυτό απαιτούν οι δανειστές μας και ως γνωστόν «με το δανειστή σου δεν μπορείς να διαπραγματευτείς».
Πρέπει να γίνει συναίνεση και να καταργηθεί η αντιπολιτευση......Γιατι;
Γιατί αυτό θέλει ο επίτροπος Ολι Ρεν για να εκταμιεύσει την επομένη δόση.
Οι αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να γίνουν από τους ξενους......Γιατι; Γιατί έτσι τους συμφέρει!
Υπάρχει κάποια οικονομική λογική στα παραπάνω επιχειρήματα, υπάρχει κάποια συσχέτιση με την στόχευση της δημοσιονομικής εξυγίανσης που εννοείται ότι ήταν το ζητούμενο για την επιστροφή της χώρας στις αγορές; Όχι!
Ισα ισα που όλοι μας λένε ότι σε ένα χρόνο τα νούμερα θα είναι χειροτερα (και μην μιλήσουμε για τους ανθρώπους) και η πτώχευση αναπόφευκτη (με τη διαφορά ότι θα εχουν προετοιμαστεί οι τράπεζες και η ΕΕ). 
Το μόνο που υπάρχει είναι η άμεση κερδοσκοπία των δανειστών μας!
Που πρέπει να αποδεχτούμε για πολιτικούς λογούς επικείμενων καταστροφών! (για να μην φυγουμε από το ευρω, μην μας διωξουν από την ΕΕ ή μην..... μας βομβαρδισει και το ΝΑΤΟ!!!!κλπ) 
Και η κυβέρνηση με όλα τα παπαγαλάκια γαντζώνεται από τον πολιτικό εκβιασμό για να επιβιώσει. 
Μνημόνιο και Ευρώ ή δραχμή μας λέει προσπαθώντας να επιβάλλει το δικό της ψευδεπίγραφο δίλημμα μιας και στη πολιτική κυριαρχεί εκείνος που διαμορφώνει την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου και βάζει τα διλήμματα και όχι εκείνος που έχει τις απαντήσεις.
Όπου δεν πίπτει ο λόγος (και δεν υπάρχουν επιχειρήματα) πίπτει η ράβδος (των πολιτικών εκβιασμών).
Μόνο που εδώ έχουν διαπράξει ολίσθημα.
Γιατί ο ελληνικός λαός πολλαπλώς εξαπατηθείς από τα λόγια ( με πιο προσφατο παράδειγμα το «λεφτά υπάρχουν») έχει ιστορική απέχθεια προς το «ξύλο».
Που δεν τον τρομάζει αλλά μάλλον τον πεισμώνει. Κι οι αντιδράσεις του μπορεί να είναι απρόβλεπτες.
Η εκπλήρωση της προφητείας του κ Παπανδρέου μπορεί να είναι σήμερα εγγύτερη όσο ποτέ
Γιατί σε αυτή τη χωρά όταν επισείεις τη "ράβδο" των εκβιασμών κυριολεκτικά κινδυνεύεις «να σε πάρουν με τις πέτρες».
Και η «στάση» στο Σύνταγμα μπορεί να είναι η πρώτη πράξη του «πετροπόλεμου».
Γιατι ο ελληνικος λαος μπορει να είναι της «παραμύθας» αλλα δεν είναι της «σφαλιάρας». Και αυτό θα το διαπιστωνουν όλο και περισσότερο από δω και περα!


- Νικολόπουλος Βασίλης.
"b n"