Με την αριστερά και την δεξιά, όπως τις ξέρουμε, δεν θα έχουμε ποτέ “λαϊκή κυριαρχία”. Κι άμα δεν έχουμε λαϊκή εξουσία και λαϊκή κυριαρχία δεν θα έχουμε ΠΟΤΕ εθνική ανεξαρτησία....

Οταν κάποιος με κυβερνάει χωρίς να με ρωτάει τι θέλω εγώ, γιατί θα πρέπει να με ενδιαφέρει εμενα αν είναι αριστερός ή δεξιός;

Η αριστερά, δηλαδή οι κομματικές ηγεσίες, όπου και αν κυβέρνησε, εδώ και σε άλλες χώρες, δεν εμφάνισε και καμμιά σοβαρή διαφοροποίηση από την διακυβέρνηση που μας επιφύλαξαν οι …αντίπαλοί της, οι δεξιές κομματικές ηγεσίες, ως προς την γνωστή εξουσιαστική λογική που εφαρμόζεται παντού, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης: “εμείς σας κυβερνάμε και εσείς είσαστε οι υπήκοοί μας.”

Με την αριστερά και την δεξιά έχουν διαιρέσει τον λαό απλώς.
Τους λαούς. Ενα απλό κόλπο είναι.

Οι ηγέτες των κομμάτων, αριστερών και δεξιών, την εξουσία θέλουν.
Ούτε καν περνάει από το μυαλό τους να κάνουν...
 “λαϊκή εξουσία” και “λαϊκή κυριαρχία”, οι άνθρωποι. [α, κάνα συνέδριο το πολύ-πολύ, μόνο και μόνο για να στερεωθούν και να αναπαραχθούν στην κομματική εξουσία και βλέπουμε].

Με την αριστερά και την δεξιά, όπως τις ξέρουμε, δεν θα έχουμε ποτέ “λαϊκή κυριαρχία”.
Κι άμα δεν έχουμε λαϊκή εξουσία και λαϊκή κυριαρχία δεν θα έχουμε ΠΟΤΕ εθνική ανεξαρτησία.

Την πρώην ΕΣΣΔ την κυβέρνησαν 60-τόσα χρόνια ακραιφνείς μαρξιστές. 
Με την “λαϊκή εξουσία” σε κάθε δεύτερή τους κουβέντα. 
Ομως δεν εφάρμοσαν ποτέ λαϊκή εξουσία και κυριαρχία.
[Ισως υποθέσει κάποιος πως τότε δεν είχαν υπολογιστές και τεχνολογία ώστε να μπορέσουν να φτιάξουν ένα ανεξάρτητο δίκτυο ψηφοφοριών και δημοψηφισμάτων. Ισως, αλλά αν διάβαζαν τον Ρήγα Φεραίο εκείνοι οι δημοκράτες μαρξιστές (τον οποίο Ρ.Φεραίο το ελληνικό σχολειο μας τον δίδαξε για φολκλόρ), ίσως και να μάθαιναν κάτι επάνω στο ζήτημα.]

Την ελλάδα την κυβέρνησε το σοσιαλιστικό ΠαΣοΚ για 25-τόσα χρόνια.
Τι το εμπόδιζε το ΠαΣοΚ ώστε να εφαρμόσει λαϊκή κυριαρχία;

Εχει κανείς κάποια απάντηση στο απλό αυτό ερώτημα;

Δεν κυβέρνησε όμως μόνο το ΠαΣοΚ.
Και η ΝΔ κυβέρνησε. Λέει η ΝΔ στην ιδρυτική της διακήρυξη: “Το μέγα θέμα της εποχής μας είναι η δημοκρατία. Όλοι μιλούν περί δημοκρατίας, ολίγοι όμως την καταλαβαίνουν (lol)˙ και ολιγότεροι έχουν τη θέληση και την ικανότητα να την εφαρμόζουν (lol εκ νέου).”

Αυτό το παραπάνω άμα το βάλεις κοντά κοντά με την περίφημη ρήση του ιδρυτή της ΝΔ “Ο λαός μου ενεπιστεύθη την εξουσίαν αλλά δεν μου είπε πως να την ασκήσω”, καταλαβαίνεις εύκολα, πως και τα περί δημοκρατίας της ιδρυτικής διακήρυξης της ΝΔ είναι σαν τα περί “λαϊκής εξουσίας” των σοσιαλιστών και των αριστερών.

Φούμαρα.
Την ίδια αξία με τις “Διακηρύξεις” και τα “Συμβόλαια με το Λαό” του ΠαΣοΚ έχουν.

Στο Βελβεντό Κοζάνης οι άνθρωποι εκεί έκαναν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ένα εγκυρότατο δημοψήφισμα. Πήρε κανένα μάθημα καμμιά αριστερή ή δεξιά ηγεσία, δικιά μας ή ξένη, από αυτό;
ΟΧΙ. Και μάλλον δεν τους αρέσουν καθόλου τέτοιες …πρωτοβουλίες.

Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο να κάνει γενική συνέλευση πολιτών ένα χωριό ή μια πόλη σε μια πλατεία, για τα θέματα της αυτοδιοίκησης έστω;
Οχι δεν είναι.
Τότε γιατί δεν προωθούν ένα τέτοιο ζήτημα αυτές οι δημοκρατικές δεξιές και αριστερές ηγεσίες;

Με τα λεφτά μιας και μόνης ετήσιας κρατικής επιδότησης ενός κόμματος, αριστερού ή δεξιού κόμματος, του 5%, στήναμε πανελλαδικά ένα δίκτυο τερματικών περιπτέρων, με οθόνες αφής, να ψηφίζουμε καθε μέρα, κάθε ώρα και για ότι τραβάει η ψυχή μας. Εγκυρότατα και ασφαλέστατα.

Οσο δεν έχουμε γενικές συνελεύσεις πολιτών θα έχουμε τον λαό, δεξιους και αριστερούς, χωρισμένους σε παρατάξεις. Και όσο θα είμαστε χωρισμένοι ο λαός, σε αριστερούς και δεξιούς, σε παρατάξεις, δημοκρατία και προκοπή δεν πρόκειται να δούμε.

Οταν θα αρχίσουμε να εξετάζουμε την πιθανότητα να συγκροτηθούμε σε δήμο πολιτών, με την αρχαία ελληνική έννοια, τότε θα αρχίσουμε να έχουμε και κάποιες πιθανότητες να δούμε, εμείς ο λαός, οι λαοί, “θεού πρόσωπο”.

Και αν πράγματι καταφέρει και κατακτήσει την …λαϊκή κυριαρχία ο λαός, τότε θα συγυρίσει και τον καπιταλισμό (τους) και τον σοσιαλισμό (σας), σε πεντ-έξι δημοψηφίσματα. Και θα τα φέρει όλα στα ίσα τους.
Μέχρι τότε θα έχουμε υποσχέσεις και οράματα.



Θραξ Αναρμόδιος