Αφού δεν προσαρμόστηκες, καλά να πάθεις!
Ο ανεπανάληπτος αυτός τύπος εκφράστηκε σαφέστατα:
"Όσοι δεν προσαρμόζονται, πεθαίνουν"!!!
Ναι! Το είπε σαφέστατα!
Όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει, με υπουργική απόφαση και με προεδρικό διάταγμα!
Και μάλιστα, έπειτα από διαμαρτυρίες, διευκρινίζοντας τη δημόσια αυτή δήλωσή του, ανέφερε:
"Ποια δήλωση δηλαδή;
'Οτι όποιος δεν προσαρμόζεται στην φύση πεθαίνει;
Δηλ. εσύ λες οτι δεν πεθαίνει";
Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή ότι ο φίλος μας Άδωνις, όπως και σύσσωμο το μαύρο μπλοκ εξουσίας, παρουσιάζει τη χρεωκοπία ως φυσικό φαινόμενο!
Τα Μνημόνια δηλαδή είναι φυσική καταστροφή, σαν τους σεισμούς, τα ηφαίστεια και τις καταιγίδες.
Σ' ένα σεισμό πράγματι οφείλουμε να προσαρμοστούμε.
Ένα Μνημόνιο όμως είναι προϊόν επιλογών ανθρώπων που αποφασίζουν, αποφάσεων κέντρων εξουσίας.
Η κατάσταση δηλαδή είναι αποφασισμένη από ανθρώπους κι όχι απ' τη μοίρα, τον Δία ή το σύμπαν.
Επομένως και ο θάνατος των απροσάρμοστων δεν είναι καταστροφή ανθρώπων που δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν με τη φύση, αλλά ανθρώπων που αδυνατούν να επιβιώσουν στον κόσμο που δημιουργούν τα κέντρα εξουσίας.
Ο σύγχρονος Καιάδας, τον οποίο παραδέχεται δημοσίως ο εμετικά ειλικρινής Άδωνις Γεωργιάδης, υποδέχεται αρτιμελείς και αναπήρους, νοήμονες και άφρονες, γηγενείς και ξένους, άξιους κι ανάξιους.
Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή ότι ο φίλος μας Άδωνις, όπως και σύσσωμο το μαύρο μπλοκ εξουσίας, παρουσιάζει τη χρεωκοπία ως φυσικό φαινόμενο!
Τα Μνημόνια δηλαδή είναι φυσική καταστροφή, σαν τους σεισμούς, τα ηφαίστεια και τις καταιγίδες.
Σ' ένα σεισμό πράγματι οφείλουμε να προσαρμοστούμε.
Ένα Μνημόνιο όμως είναι προϊόν επιλογών ανθρώπων που αποφασίζουν, αποφάσεων κέντρων εξουσίας.
Η κατάσταση δηλαδή είναι αποφασισμένη από ανθρώπους κι όχι απ' τη μοίρα, τον Δία ή το σύμπαν.
Επομένως και ο θάνατος των απροσάρμοστων δεν είναι καταστροφή ανθρώπων που δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν με τη φύση, αλλά ανθρώπων που αδυνατούν να επιβιώσουν στον κόσμο που δημιουργούν τα κέντρα εξουσίας.
Ο σύγχρονος Καιάδας, τον οποίο παραδέχεται δημοσίως ο εμετικά ειλικρινής Άδωνις Γεωργιάδης, υποδέχεται αρτιμελείς και αναπήρους, νοήμονες και άφρονες, γηγενείς και ξένους, άξιους κι ανάξιους.
Ο σύγχρονος Καιάδας υποδέχεται κόσμο με ταξικό κριτήριο: όσοι ελλείψει νέας τροφοδότησης, κατανάλωσαν όσο λίγο λίπος τους είχε απομείνει, αδυνατούν να επιβιώσουν μέσα σε αυτές τις συνθήκες και ξεβράζονται από το κύμα είτε σε μια αγχόνη, είτε σε ένα παγκάκι, είτε στην ξενιτιά.
Αυτό το δόγμα ("όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει") αποτελεί την ελεύθερη μετάφραση του Δόγματος του Σοκ.
Άδωνι, σ' ευχαριστώ που είσαι τόσο αναίσχυντος και παραδέχεσαι ότι "25.000 οι νέοι άνεργοι είναι η αναγκαιότητα για να μεταβληθεί το παραγωγικό μοντέλο".
Και ξέρεις γιατί σ' ευχαριστώ;
Γιατί κι οι υπόλοιποι ομοϊδεάτες σου είναι εξίσου αναίσχυντοι με σένα, αλλά δεν παραδέχονται τις ανατριχιαστικές απόψεις τους και πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Γιατί παραδέχεσαι ότι η διόγκωση της ανεργίας είναι κεντρική επιλογή και όχι ατύχημα στον αγώνα της προσαρμογής.
Πάντως, να ξέρεις πως η ειλικρίνεια δεν αποτελεί τεκμήριο αθωότητας.
Το να παραδέχεσαι τον δόλο σου στο έγκλημα δε σε κάνει λιγότερο εγκληματία από εκείνον που υποδύεται τον άγιο.
Είστε "Νονοί της Μέρας", δήμιοι κι εκτελεστές των ανθρώπων που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην ιδέα της θυσίας τους στο βωμό της επιβολής του νεοφιλελεύθερου μοντέλου σας.
Των ανθρώπων που η ζωή τους αξίζει περισσότερο από εικονικά νούμερα εικονικών χρεών, εικονικών καταθέσεων και εγγυήσεων, εικονικών χρεωκοπιών και εικονικών διασώσεων.
Όλων αυτών των "ωραίων παιδιών" που τους φτιάχναν το μεράκι με το κομπιουτεράκι, μα σήμερα οι ίδιοι τους δείχνουν το μονόδρομο του Καιάδα.
Είσαι παιδί ωραίο!
(Νικόλας Άσιμος)
Είσαι παιδί ωραίο
Κι υπηρετείς στα Ρέο
Για γαλονάκια και βαθμό σε είχανε.
Σου φτιάχναν το μεράκι
Με το κομπιουτεράκι
Μα κρεμασμένο και νεκρό σε βρήκανε.
Κι όλοι αποφανθήκανε πως ετρελλάθης
Αφού δεν προσαρμόστηκες καλά να πάθεις.
Ω εποχή ραγδαία
Απέβηκες μοιραία
Και χάλασες τόσα παιδιά ευαίσθητα.
Αναρωτιέμαι ως πότε
Θε να με τρων αι κόται
Γιατί στα πίτουρα βαθειά μπερδεύτηκα.
Μες τον πυρήνα σου θαρρώ πως θα μπουκάρω
Τον ζωικό μου τον παλμό να ξαναπάρω.
Οι μέρες αποφράδες
Με ξόρκισαν παπάδες
Κι αμαρτωλό με βγάλανε και βλάσφημο.
Κι εγώ να καταπίνω
Τιτανικός θα γίνω
Να σας βυθίσω στο στερνό μου χάσιμο.
Ότι ενθάδε κείμεθα ω ξειν αγγέλειν
Κι απολωλότες είμεθα εις την αγέλην
Κι υπηρετείς στα Ρέο
Για γαλονάκια και βαθμό σε είχανε.
Σου φτιάχναν το μεράκι
Με το κομπιουτεράκι
Μα κρεμασμένο και νεκρό σε βρήκανε.
Κι όλοι αποφανθήκανε πως ετρελλάθης
Αφού δεν προσαρμόστηκες καλά να πάθεις.
Ω εποχή ραγδαία
Απέβηκες μοιραία
Και χάλασες τόσα παιδιά ευαίσθητα.
Αναρωτιέμαι ως πότε
Θε να με τρων αι κόται
Γιατί στα πίτουρα βαθειά μπερδεύτηκα.
Μες τον πυρήνα σου θαρρώ πως θα μπουκάρω
Τον ζωικό μου τον παλμό να ξαναπάρω.
Οι μέρες αποφράδες
Με ξόρκισαν παπάδες
Κι αμαρτωλό με βγάλανε και βλάσφημο.
Κι εγώ να καταπίνω
Τιτανικός θα γίνω
Να σας βυθίσω στο στερνό μου χάσιμο.
Ότι ενθάδε κείμεθα ω ξειν αγγέλειν
Κι απολωλότες είμεθα εις την αγέλην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.