Αγαπητή "Δημοκρατία", θα σου ευχηθώ στο πάρτυ σου, όταν θα 'μαι μια φορά κι εγώ καλεσμένος...

...Στη δεξίωση των αρχιδιών προτιμώ να παραμείνω εκτός. 

Σέρνονται κι αφροδίσια...

Σκηνές από παλαιότερο πάρτυ, όπου διακρίνεται
ο καλεσμένος δημοκράτης Χρήστος Παπουτσής
να απολαμβάνει το δημοκρατικό του ποτάκι.
Εις υγείαν των κορόιδων!

Πριν μερικές μέρες αποκαταστάθηκε επιτέλους η αξιοπρέπεια της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ματαίωσε το πάρτυ των 38ων γενεθλίων της επικαλούμενη τα... έξοδα του πάρτυ.
Εγώ έχω να πω πως ενθυμούμενος ιδίως τα δύο τελευταία πάρτυ (τα 36α και τα 37α γενέθλια) έβλεπα στην τηλεόραση τις σκηνές των δημοκρατικών party animals και ξέρναγα.
Φέτος τουλάχιστον σεβάστηκαν το ευαίσθητο στομάχι μου και τουλάχιστον έδειξαν αυτογνωσία.
Αφού δεν έχουμε δημοκρατία, τι σκατά επέτειο να γιορτάσουμε;



Θα ήταν καλύτερο να στήσουμε μια μεγάλη παρέλαση, όπου θα περνάνε οι κυβερνήτες πάνω στ' άλογο και θα χειροκροτούν οι (ηθελημένα ή μη) υπήκοοι αναγκαστικά από κάτω και θα κουνούν σημαιάκια.
Θα επιτάξουν και τα σχολεία, για να γίνει μπούγιο, όπως τότε επί εθνάρχου Παπαδοπούλου, και όλα καλά!
Καλή ιδέα θα ήταν να παρελάσει και η... Μέρκελ και απευθυνόμενος σ' αυτήν ο Αντώνης να πει "κυρία μου, ιδού ο λαός σας!" και να καθαρίζουμε...
Και τίποτα γυμναστικές επιδείξεις, βεβαίως-βεβαίως, στο Καλλιμάρμαρο με φουστανέλες και περικεφαλαίες όπως δείξωμεν την αδιάλλειπτον συνεχείαν του έθνους.
Και κάνα άρμα μάχης στο δρόμο να ρίξει καμιά μπαλωθιά!
Ωραία που θα' τανε...

"Ελληνόψυχοι" ή "που' σαι Παπαδόπουλε"!
Για τη σωτηρία της πατρίδος φυσικά...

Πάντως, είναι μια από τις λίγες αποφάσεις των τελευταίων χρόνων για την οποία δε θα γκρινιάξω καθόλου.
Ποιος ο λόγος άλλωστε;
Αν έβλεπα πάλι τον Παπούλια, το Σαμαρά, το Βενιζέλο και το σκυλολόι τους να ανταλλάσσουν δημοκρατικές ευχές και φιλοφρονήσεις για το πόσο ωραία δημοκρατία έχουμε, θα ανέβαζα πίεση εικοσιδύο.
Για να μη σας πω τι θαυμασμό θα ένωθα με το θρίαμβο της Δημοκρατίας, αφού στα γενέθλιά της θα ήταν καλεσμένοι κι ο Μιχαλολιάκος με τον Κασιδιάρη και τον Καιάδα.
Επομένως θα ήμουν υποκριτής αν σας έλεγα ότι στράβωσα με αυτήν την απόφαση.
Τουναντίον.

Ο ανακάμψας στη Βουλή δημοκράτης
Χρήστος Μαρκογιαννάκης μοιράζεται τη χαρά
της εορταζούσης με άλλους δημοκράτες,
όπως ο μουσάτος παπαγάλος της ΝΔ της ΕΤ-3.

Απλούστατα αποκαταστάθηκε η πραγματικότητα.
Δεν έχουμε δημοκρατία και επομένως φυσιολογικά δεν τη γιορτάζουμε.
Απλώς τώρα το αναγνώρισε και το επίσημο κράτος.
Φαντάζομαι πως όταν στη Γαλλία η 14η Ιουλίου και στις ΗΠΑ η 4η Ιουλίου δε θα γιορτστούν, θα παραδέχονται τα κράτη αυτά ότι και το δικό τους πάρτυ σχόλασε, η νύφη έκλασε κι ο γαμπρός ξυρίζεται.

Και μη μου πείτε περί δικαιώματος ψήφου κλπ.
Η δημοκρατία δεν ορίζεται από το δικαίωμα ψήφου αλλά πρωτίστως από τηνισονομία και την ισηγορία των πολιτών.
Αυτά δεν υπάρχουν, άρα αρχίδια δημοκρατία έχουμε.
Και μη μου πείτε για ελευθερία λόγου, γιατί όποιος δούλευε στα ΜΜΕ και είχε κακή άποψη για την υποταγή στην Τρόικα είτε απολύθηκε απ' τους καναλάρχες είτε έκλεισεο σταθμός του. (Με εξαίρεση την ΕΡΤ).
Και μη μου πείτε για αποτέλεσμα εκλογών, διότι ήταν αποτέλεσμα ξεκάθαρης και αποδεδειγμένης ψυχολογικής νοθείας.

Ήθελα να πω σήμερα χρόνια πολλά στη Δημοκρατία μας, αλλά το μετάνιωσα.
Τις ευχές μας πλέον τις δίνουμε κάθε 5 Μαίου, στα γενέθλια της επίσημης γέννησης της καμουφλαρισμένης μας Ολιγαρχίας.
Γιατι στην πραγματικότητα είχε γεννηθεί αρκετά πρωτύτερα, αλλά τέτοια μέρα ήταν όταν μπήκε και η τζίφρα από τον ληξίαρχο.

Πάντως αν επιμένει η Δημοκρατία μας, παρότι το πάρτυ ματιώθηκε, για κάποιο δωράκι, είμαι πρόθυμος να το δώσω



ΥΓ.: Αγαπητή "Δημοκρατία", θα σου ευχηθώ στο πάρτυ σου, όταν θα 'μαι μια φορά κι εγώ καλεσμένος.

Στη δεξίωση των αρχιδιών προτιμώ να παραμείνω εκτός. 

Σέρνονται κι αφροδίσια...


ΥΓ.2: Προς το παρόν σου αφιερώνω το τραγούδι που θα ακουγόταν, αν τελικά διεξαγόταν το πάρτυ σου για τα γενέθλιά σου.

"Κύριε των Δυνάμεων!
Των Δυτικών, βέβαια, Δυνάμεων!"

Φυσάει

Ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρόζα: Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Το έθνος μας απειλείται!
Υπέρ βωμών και εστιών.
Μα πρέπει να συντομεύουμε Εξοχότατε,
μας περιμένουν για το τσάι!
Ενθα ουκ εστί πόνος ου λύπη.

Ένας ζητιάνος ξύνει τ' αχαμνά του.
Ο άγνωστος στρατιώτης κρυώνει στο χιονόνερο;
Ο υπουργός χειρονομεί, μια γριά σταυροκοπιέται.
Κύριε των δυνάμεων!!!
Των δυτικών, βέβαια, δυνάμεων.

Σκασμός ,σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!
Τα γάντια χειροκροτούν,
οι φαντάροι παρουσιάζουν όπλα,
οι τράπεζες χωνεύουν τη λεία τους,
δυο αστυνόμοι τρέχουν.

Ποιος είναι;
Τίποτα, τίποτα.
Ποιος είναι;
Ένας άνεργος λιποθύμησε. Τίποτα.
Μπορεί και να πέθανε. Τίποτα.
Σκασμός!!! Σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!

Πρέπει να εξοπλισθώμεν δια να διασφαλίσουμε
την ασφάλεια του έθνους...
Μακάριοι οι πεινώντες και οι διψώντες!
Ω! sorry! Ε, με συγχωρείτε!
Η ελευθερία της πατρίδας ήθελα να πω!

S. O. S.

Φυσάει, φυσάει απόψε φυσάει.
Τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι, φυσάει
κάτω από τις γέφυρες φυσάει
μες τις κιθάρες φυσάει.

S.O.S.

Δως μου το χέρι σου φυσάει;
Δως μου το χέρι σου.