"Αν οι τράπεζες μας έχουν πάρει τα σώβρακα, πώς γίνεται να είναι χρεωκοπημένες;"

Για το όριο χρέους των ΗΠΑ: Προσπαθούν να συνεχίσουν το ίδιο βιολί, πληρώνοντας με πίστωση, αλλά ο κόσμος αρχίζει να τους κόβει την πίστωση...

Με αφορμή το πρόσφατο άρθρο μας για τη JP Morgan και τα σπουδαστικά δάνεια, δέχτηκα ένα ενδιαφέρον email, στο οποίο κάποιος με ρωτούσε "Αν οι τράπεζες μας έχουν πάρει τα σώβρακα όπως λες και εσύ, πώς γίνεται να είναι χρεωκοπημένες;".

Η απάντηση είναι απλή - σκεφτείτε το εξής παράδειγμα:

Έστω ότι εγώ κερδίζω το λαχείο και τσεπώνω 1.000.000 ευρώ για τον πρώτο λαχνό.

Αυτά τα 1.000.000 ευρώ είναι στην κατοχή μου, και άρα όχι απλά δεν κινδυνεύω από χρεωκοπία, αλλά είμαι και πλούσιος.

Τι γίνεται όμως αν εγώ αποφασίσω να επενδύσω αυτά τα λεφτά αγοράζοντας πχ μετοχές σε μια εταιρία, ή δημιουργώντας μια δική μου εταιρία;

Τότε δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι είμαι πλούσιος, διότι όλες οι επενδύσεις εμπεριέχουν το λεγόμενο "επενδυτικό ρίσκο": Αν οι επενδύσεις που έκανα αποδώσουν και έχουν κέρδη, τότε θα είμαι ακόμα πιο πλούσιος απ' ότι ήμουν όταν ξεκίνησα. Αν όμως οι επενδύσεις μου δεν αποδώσουν, τότε θα έχουν ζημιές, και μπορεί και να χρεωκοπήσω εντελώς.

Το ίδιο πράγμα ισχύει και για τις τράπεζες, οι οποίες όντως έχουν αρπάξει ένα σωρό λεφτά, αλλά τα έχουν επενδύσει: Άλλωστε, οι τράπεζες είναι "πιστωτικά ιδρύματα", δηλαδή είναι επιχειρήσεις που δίνουν πίστωση σε όποιον τη ζητάει και μπορεί να την πάρει.

Πράγματι λοιπόν, οι τράπεζες έδωσαν ένα σωρό πιστώσεις, αλλά οι επενδύσεις τους αυτές δεν ήταν πετυχημένες (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ή τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ, κτλ). Από τη στιγμή που τα δάνεια που έχουν δώσει οι τράπεζες δεν μπορούν να αποπληρωθούν, οι τράπεζες θα χρεωκοπήσουν όλες σαν την Λέμαν Μπρόδερς.

Για την ακρίβεια, θα είχαν ήδη χρεωκοπήσει, αν δεν έπαιρναν το ένα "πακέτο σωτηρίας" μετά το άλλο από τα κράτη.

Βέβαια, οι τράπεζες θα διασωθούν, αλλά κάποιοι άλλοι θα πρέπει τελικά "να πληρώσουν τα σπασμένα". Και αυτοί οι κάποιοι θα είναι κυρίως οι εργάτες και τα υπόλοιπα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, που 

• "σφίγγουν το ζωνάρι" για να χρηματοδοτήσουν τα πακέτα σωτηρίας
• πληρώνονται το μισθό τους σε ένα νόμισμα που διαρκώς πληθωρίζεται, και άρα μοιραία θα χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αξίας του.

Σίγουρα βέβαια θα έχουμε και άλλους χαμένους από την μεγάλη υποτίμηση των νομισμάτων της Δύσης, ακόμα και κάποιους μεγαλοκαπιταλιστές που έχουν αποταμιεύσεις σε δολάρια, γιεν, κτλ. Τι να κάνουμε όμως, σε κάθε πόλεμο υπάρχουν απώλειες ακόμα και για το νικητή, και αν δούμε τη "μεγάλη εικόνα", τότε θα διαπιστώσουμε ότι ο μεγάλος κερδισμένος θα είναι η άρχουσα τάξη, που θα ισοπεδώσει τους μισθούς του εργάτη μέσω του υπερπληθωρισμού, για χατήρι των χρεωκοπημένων τραπεζών (και κρατών) που δε μπορούν αλλιώς να καλύψουν τα χρέη τους.