# #

25 Μαρ 2013

Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΔΙΑΚΟΣ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΠΑΠΑΣ ΚΙ Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ...!!!


imagesπαπαφλεσσας1«Οι Τούρκοι συνέλαβαν τον πατέρα του Διάκου να εφοδιάζει τους ξεσηκωμένους Κλέφτες με τρόφιμα. Έτσι οδήγησαν τόσο αυτόν όσο κι έναν εκ των αδερφών του Διάκου, τον Απόστολο, στο Παντρατζίκι Φθιώτιδος, την σημερινή Υπάτη, όπου τους κρέμασαν. Κατατρομαγμένη η μάνα του Διάκου, πήγε το 12χρονο παιδί της και το εμπιστεύτηκε στους καλόγερους του μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κοντά στην Αρτοτίνα.

Πέραν όμως του φόβου της μάνας, υπήρχε και μια ακόμη σκοπιμότητα. Μετά την οικονομική καταστροφή, η χειροτονία του νεαρού Θανάση επιβάλλονταν πλέον και για λόγους βιοποριστικούς, καθώς στα μοναστήρια, λόγω των ειδικών σχέσεων που είχαν αυτά με τους Τούρκους, ζούσαν πιο άνετα σε σχέση με τους υπόλοιπους υπόδουλους Έλληνες».
Εάν ένα παιδί που παραδόθηκε σε καλόγερους στην ηλικία των 12 ετών – και μάλιστα κάτω από συνθήκες ζωής ή θανάτου – μπορεί να θεωρείται διάκος ή καλόγερος, τότε φαίνεται ότι η χριστιανική αναίδεια δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος.
Ωστόσο, η μετέπειτα πορεία του απέδειξε φυσικά, το τι μέρους του λόγου ήταν από την φύση του ο άνθρωπος. Καλόγερος και επαναστάτης, δεν γίνεται στον αιώνα τον άπαντα.
Το παπαδαριό δευτερόλεπτο δεν σταμάτησε να πιπιλίζει τις …
δυο αυτές καραμέλες, προκειμένου να τονίζει την ντεμέκ συμμετοχή του κλήρου στην επανάσταση του 1821.
Διαβάστε τα υπόλοιπα για τον Αθανάσιο Διάκο από: Αθανάσιος Διάκος (1788-1821) – Ο μάρτυρας της Επανάστασης: http://www.pare-dose.net/?p=2306.


Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΠΑΣ. 
ΕΞΩΛΕΣΤΑΤΟΝ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Ο Παπαφλέσσας δεν υπήρξε ποτέ παπάς ή καλόγερος. Απεναντίας μελέτησε τους Έλληνες, γι’ αυτό κι έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τους αφορισμούς του ανθελληνικού παπαδαριού και τα «εξωλέστατος» του πλατσικολόγου Π.Π Γερμανού.
“…. ο δε Δικαίος, άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος, περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του Έθνους, δια να πλουτίση εκ των αρπαγών, τους εβεβαίωνεν, ότι είναι τα πάντα έτοιμα.» («Απομνημονεύματα»). Ο Δημητσανίτης δεσπότης Π.Π.Γερμανός για τον ηρωϊκό Παπαφλέσσα.
Δίχως ίχνος ντροπής η ελληνική πολιτεία διδάσκει στους νέους της ότι οι ανθέλληνες ιεράρχες και το παπαδαριό όχι μόνον συνέβαλαν στην επανάσταση αλλά κι ότι σ’ αυτούς κυρίως χρωστάμε την ελευθερία μας!
Στα πλαίσια αυτής της προπαγάνδας μας παρουσιάζουν για ιερωμένους ανθρώπους οι οποίοι για να αποφύγουν την σύλληψή τους από τους Τούρκους, αλλά και για να κινούνται με άνεση – όπως βεβαίως όλο το παπαδαριό την διέθετε επί τουρκοκρατίας – μέσα στην οθωμανική επικράτεια, αναγκάστηκαν να παριστάνουν τους παπάδες.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και του Παπαφλέσσα.
Ο Ιστοριοδίφης Ευαγγελίδης Τρ. Ε. , θα μας διαφωτίσει για την αληθινή ιστορία του Παπαφλέσσα μέσα από την ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (1930). Φαίνεται ότι την εποχή εκείνη δεν είχε συντελεστεί ακόμα πλήρως το έγκλημα της παραποίησης της ελληνικής ιστορίας υπέρ της ορθοδοξίας. Να, λοιπόν τι γράφει:
Ο παππούς του Γεώργιος φονεύθηκε στα Ορλωφικά (1770). Ο πατέρας του Δημήτριος επίσης το 1799 σε συμπλοκή με Τούρκους πέριξ της Σπάρτης. Άφησε ορφανού 27 γιους και μια θυγατέρα. Ο Γρηγόριος Φλέσσας γεννήθηκε στην Πολιανή το 1788.
Υπήρξε ο εμψυχωτής και ο κύριος μοχλός της Επανάστασης, αφού κατόρθωσε να υπερνικήσει τα προβαλλόμενα εμπόδια από τους προκρίτους, τους κοτζαμπάσηδες και τους κληρικούς. Μαθήτευσε στην σχολή της Δημητσάνης. Μετά το πέρας των σπουδών του δημοσίευσε σάτιρες, στις οποίες καταφέρονταν κατά της οθωμανικής διοίκησης. Υπέγραφε ως «Φως Καλάμιος τούνομα Γρηγόριος».
Προδόθηκε όμως στους Τούρκους και μετά από ένοπλη αντίσταση και καταδίωξη αναγκάστηκε να καταφύγει στη μονή της Ρεκίτσας, περιφέρειας Σπάρτης. Εκεί ο ηγούμενος τον συμβούλεψε να ντυθεί καλόγερος και ν’ αλλάξει όνομα. Κατόπιν πήγε στη Ζάκυνθο όπου γνωρίστηκε με τον Κολοκοτρώνη και άλλους. Από εκεί μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη και κατορθώνει να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του μητροπολίτη Δέρκων.
Προσλαμβάνει ως καθηγητή του τον Αινιάνα και μελετά τις δημηγορίες του Θουκυδίδη. Γνωρίζεται με φιλικούς οι οποίοι του εμπιστεύονται τα πάντα και δέχεται τον επικίνδυνο ρόλο του αποστόλου.
Στη συνέχεια ο συγγραφέας περιγράφει την συνεχή δράση του Παπαφλέσσα, σε πολλά μέρη της οθωμανικής επικράτειας υπέρ της επανάστασης, καθώς και τις προετοιμασίες του με πολεμικά εφόδια αλλά και όλη την ηρωική πολεμική του δράση. Αναφέρει ότι ο Π.Π. Γερμανός, ο δήθεν ευλογήσας την επανάσταση, τον υβρίζει «εξωλέστατον», λόγω της συνεχούς του επιμονής για την εδώ και τώρα κήρυξη της επανάστασης.
Ξένοι πρόξενοι και ιστορικοί (Hew, Φίνλεϋ) εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τις πολεμικές αρετές και την ικανότητά του στην οργάνωση της μάχης.
Βλέπετε ότι ο Παπαφλέσσας μελέτησε Θουκυδίδη κι όχι τις δουλικές χριστιανικές ανοησίες του τύπου «αγαπάτε τους εχθρούς ημών».
Επομένως ο Παπαφλέσσας δεν υπήρξε ποτέ παπάς ή καλόγερος. Απεναντίας μελέτησε τους Έλληνες, γι’ αυτό κι έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τους αφορισμούς του ανθελληνικού παπαδαριού και τα «εξωλέστατος» του πλατσικολόγου Π.Π Γερμανού.

2 σχόλια:

  1. ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΥΒΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ ΤΟ BLOG ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΑΣ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ ΑΛΛΟΙΟΝΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΗ ΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΦΕ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΠΑΡΑΛΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.