# #

1 Αυγ 2015

Χειρότεροι κι από ΔΗΜΑΡ. Ποιος να το περίμενε;



ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΥΚΙΑ ΦΑΕ…


CKwHE2eWwAABTj_
… μεγάλη κουβέντα μη λες. 
Οι παροιμίες δε βγήκαν από τον κώλο, από το μυαλό και την πείρα βγήκαν, γι’ αυτό είναι σοφές. 
Γελούσαμε με τη ΔΗΜΑΡ και τον Φώτη Κουβέλη. 
Γελούσαμε επειδή αυτοχαρακτηρίζονταν «αριστεροί». 
Γελούσαμε. Και μας βγήκε ξινό. 
Διαβάστε τι έλεγε ο Κουβέλης στην ομιλία του κατά την έναρξη τού 3ου συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ:

«Είμαστε η πολιτική δύναμη εκείνη που εισήγαγε χρήσιμες ιδέες και πρακτικές στην ελληνική κοινωνία.

Αναδείξαμε το διττό χαρακτήρα της κρίσης ως ελληνικής και ταυτόχρονα ευρωπαϊκής.
Και κατ’ επέκταση την ανάγκη αφενός να διεκδικήσουμε μια άλλη πολιτική από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφετέρου να προχωρήσουμε σε αλλαγές στη χώρα μας που θα αντιμετώπιζαν τις στρεβλώσεις του μοντέλου ανάπτυξης.

Είμαστε η πολιτική δύναμη που μίλησε έγκαιρα και περιέγραψε τις απαραίτητες αλλαγές για τη χώρα. Αλλαγές σε δύο επίπεδα. Από την μία αυτονόητοι εκσυγχρονισμοί, απαραίτητοι για ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος του 21ου αιώνα. Από την άλλη μεταρρυθμίσεις με πολιτικό περιεχόμενο.

Είμαστε η πολιτική δύναμη που ανέδειξε και πάλεψε την προώθηση προοδευτικής πολιτικής εντός της κρίσης.

Με τη διεκδίκηση της αλλαγής του προγράμματος προσαρμογής ώστε να συνδεθεί με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία.

Με τη διεκδίκηση μιας νέας σχέσης με τους εταίρους που να στηρίζεται στην αυτονομία της ελληνικής κυβέρνησης να καθορίζει την πολιτική της, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους που έχουν συμφωνηθεί».

Είστε σίγουροι ότι δεν σας θυμίζει κάποιον «γνήσιο αριστερό»;
 Διαβάστε λίγο ακόμη:
«Όταν η χώρα κινδύνευε να βγει εκτός ευρωζώνης, ακυρώνοντας μία μεγάλη ιστορική κατάκτηση, ήμασταν και πάλι εκεί. Δεν μας συγκίνησε ξαφνικά η κυβερνητική εξουσία. Ήταν στάση εθνικής ευθύνης να μη συμβάλλουμε στην παράταση της αβεβαιότητας. Δεν μείναμε έξω από το πρόβλημα για να μην κινδυνεύσουμε. Αποφασίσαμε να εισέλθουμε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με δυνάμεις που μας χώριζαν μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Στόχος μας ήταν η διασφάλιση της παραμονής στην ευρωζώνη, που δεν ήταν αυτονόητη και η προώθηση της επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Προτάξαμε τα μείζονα, τα συλλογικά και όχι τα ελάσσονα. Δεν προτάξαμε κομματικά συμφέροντα».
Μπράβο! Αυτό ακριβώς! 
Σήμερα τα ίδια λέει ο Αλέξης Τσίπρας της ριζοσπαστικής Αριστεράς. 
Ορίστε, δείτε τι έλεγε ο Κουβέλης κι απλώς αλλάξτε τις δύο πρώτες λέξεις της παραγράφου «Συμμετέχοντας στην» με τη λέξη «Ως»:
«Συμμετέχοντας στην κυβέρνηση είχαμε αποφασιστική συμβολή στο να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Δώσαμε μάχες για αλλαγές στο πρόγραμμα προσαρμογής πετυχαίνοντας επιμέρους διορθώσεις. Ξεκινήσαμε διαρθρωτικές αλλαγές.
Προετοιμάσαμε την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Προσπαθήσαμε να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική στάση της χώρας έναντι της τρόικας. Δώσαμε μάχη για ισοδύναμα μέτρα. Όμως είναι αλήθεια ότι συνολικά δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε τη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής και τη λήψη άδικων μέτρων. Δεν καταφέραμε να λειτουργήσουμε ως επιταχυντής για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Υπήρξαν βεβαίως αντικειμενικοί περιορισμοί: Το ευρωπαϊκό περιβάλλον των συντηρητικών πολιτικών και η δημοσιονομική στενότητα».
Γελούσαμε με τη ΔΗΜΑΡ που ήταν faux Αριστερά, σοσιαλδημοκράτες, κεντροφιλελεύθεροι κτλ. 
Και σήμερα έρχεται η ριζοσπαστική Αριστερά, η γνήσια, να μας πει ότι κακώς γελούσαμε. 
Και λέει τα ίδια. 
kι επιμένει ότι αυτή είναι η σωστή Αριστερά κι ότι οι υπόλοιποι «νομίζουν ότι είναι πιο αριστεροί». 
Υπάρχει μια διαφορά μόνο. Ο Κουβέλης μπόρεσε να πει «Δεν ψηφίσαμε τα μνημόνια διότι βλέπαμε ότι ήταν μια συνταγή λανθασμένης και άδικης πολιτικής (…). 
Η αποχώρησή μας από την κυβέρνηση προέκυψε ακριβώς διότι τα πράγματα κινήθηκαν σε διαφορετική κατεύθυνση». 
Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσουν ποτέ να το πουν. 
Κι αυτό κάνει την πίκρα μεγαλύτερη. 
Χειρότεροι κι από ΔΗΜΑΡ. Ποιος να το περίμενε;

2 σχόλια:

  1. Ελληνική επαγγελματική Αριστερά
    Η Ελλάδα όσες απελευθερωτικές επετείους κι αν γιορτάζει, δεν ήταν ποτέ ελεύθερη. Από την εποχή που απελευθερώθηκε μέχρι σήμερα είναι ένα προτεκτοράτο. Ένα προτεκτοράτο, το οποίο ελέγχεται απόλυτα. Παλαιότερα από τους Εγγλέζους και στη συνέχεια και μέχρι σήμερα από τους Αμερικανούς. Ο έλεγχος αυτός επιτυγχάνεται, γιατί καταφέρνουν και ελέγχουν την ηγεσία της.
    Νίκος Ζαχαριάδης. Αυτός είναι ίσως ο μοιραίος άνθρωπος που ηγήθηκε ελέω Σοβιετικής Ένωσης στην Ελληνική Αριστερά τα μαύρα χρόνια του εμφυλίου. Μπροστά του ακόμα και ο Εφιάλτης της αρχαιότητας ήταν ένας ευκαιριακός και ερασιτέχνης προδότης. Ο Ζαχαριάδης, για λόγους προσωπικής του επιβίωσης, σκότωσε σύντροφους, όπως ο Μπελογιάννης, ο Πλουμπίδης κ.λ.π.
    Έτσι φτάσαμε από τον Ζαχαριάδη στον Χαρίλαο Φλωράκη. Αυτός ήταν ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ της μεταπολίτευσης. Ηγέτης του νόμιμου ΚΚΕ. Όταν οι ήρωες του ΕΑΜ πολεμούσαν, ο Φλωράκης τούς σπιούνευε. Όταν οι ήρωες ξεψυχούσαν, έτρεχε ο Φλωράκης ν' ακούσει τι λένε, μήπως και τυχόν βρίζουν κάποιον άκαπνο κομματικό κομισάριο.
    Τον Χαρίλαο τον διαδέχθηκε η Αλέκα Παπαρήγα. Άλλη μεγάλη μορφή της κοινωνικής δράσης και προσφοράς. ΑΞΙΑ διάδοχος του Χαρίλαου. Αυτός θάφτηκε σαν καπετάνιος, χωρίς να έχει πολεμήσει ποτέ και αυτή είναι υψηλοσυνταξιούχος, χωρίς να έχει εργαστεί ποτέ.
    Λεωνίδας Κύρκος. Ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ-Εσωτερικού. Γιος επαγγελματία βουλευτή, επαγγελματίας βουλευτής και ο ίδιος καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης.
    Μαρία Δαμανάκη. Το πιο ακριβό μεροκάματο στην ελληνική οικονομία. Για μερικές ώρες δουλειάς εκφωνητή την πληρώνουμε αδρά για περίπου μισό αιώνα.
    Νίκος Κωνσταντόπουλος. Η επιτομή της γνήσιας προσωπικότητας της ελληνικής Αριστεράς. Η ίδια του η φάτσα φωνάζει ότι ο ιδιοκτήτης της μας λέει ψέματα.
    Αλέκος Αλαβάνος. Μεγάλη μορφή της Αριστεράς κι αυτός. Μεγάλη και αυθεντική, εφόσον κατάγεται από γνήσια οικογένεια της σκληρής Δεξιάς , Επαγγελματίας μόνον αριστερός και βέβαια ροκανιστής δημοσίου χρήματος.
    Φώτης Κουβέλης. Θεωρητικά δικηγόρος, πρακτικά άεργος, εφόσον όλη του τη ζωή την έβγαλε ως παρατρεχάμενος της Αριστεράς. Η καλοκάγαθη φάτσα του, σε συνδυασμό με τις ασήμαντες ικανότητές του, τον κατέστησαν ιδανικό για την ανάληψη ειδικών αποστολών
    Σήμερα ζούμε την παντοκρατορία της Αριστεράς, επειδή απλά αυτή είναι χρήσιμη στους ξένους παντοκράτορες της Ελλάδας. Κάποτε τούς ήταν χρήσιμοι οι παλιάτσοι της Δεξιάς και σήμερα τούς είναι χρήσιμοι οι παλιάτσοι της Αριστεράς. Γι’ αυτόν τον λόγο η κοινωνία μας δεν διακρίνεται από την αξιοκρατία και ως εκ τούτου είναι άσχημη κι ανάπηρη. Μόνον αν καταδικαστούν αυτοί, και τα μπουμπούκια της δεξιάς και του σοσιαληστρικού πασόκ, μπορούμε ν' απαλλαγούμε από το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού μας χρέους. Ή αυτοί ή εμείς. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.