Η διαπλοκή βγήκε στο κουρμπέτι με κατεβασμένα παντελόνια...

Όλοι γνωρίζουμε γιατί δεν δημοσιεύθηκαν επί 1,5 χρόνο τα στοιχεία που δημοσίευσε η Real News και βρήκε το μπελά του ο Χατζηνικολάου, από τους άλλους διαπλεκόμενους πολιτικούς και πρώην δημοσιογράφους όπως ο Μεϊμαράκης και ο Ντινόπουλος. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πιο διάσημες δικαστικές ρεπόρτερ που έχουν όλες τις άκρες του δικαστικού ρεπορτάζ και που γνωρίζουν όλες τις δικογραφίες. 

Δεν τους είπε ούτε ο Αλαφούζος ούτε ο Κοντομηνάς να κάνουν αυτό το ρεπορτάζ αλλιώς θα το είχαν μπουμπουνίσει με τον καλύτερο και τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. 

Το ίδιο θα είχαν κάνει και οι άλλοι δικαστικοί συντάκτες στα άλλα κανάλια αν τους το είχε ζητήσει ο διευθυντής τους γιατί δεν τους λείπουν οι ικανότητες αν και δεν είναι τόσο διαπλεκόμενοι με τους σωστούς μεγαλοδικηγόρους και δικαστές.

 

Οι διευθυντές ξέρουν ότι μια τέτοια αποκάλυψη θα εκληφθεί από τους εμπλεκόμενους πολιτικούς ως προσωπική επίθεση εναντίον τους όπως και την θεώρησε π.χ. ο Μεϊμαράκης, ή παλαιότερα ο Παυλίδης, ή ο Ρουσόπουλος, όπως έγινε και με τις υποθέσεις των κουμπάρων, των ομολόγων, του Βατοπεδίου κλπ.

Δεν υπάρχει μέσο ενημέρωσης που να μην έχει... φορτωθεί δάνεια και να μην έχει ανάγκη τον πανίσχυρο υπουργό Οικονομικών που μπορεί να τους στείλει το ΣΔΟΕ ανά πάσα στιγμή. 

Ούτε και υπάρχει κανείς ιδιοκτήτης που να μην έχει εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη και να μην προσπαθεί να αθωωθεί άλλοτε κανακεύοντας, άλλοτε χαϊδεύοντας, άλλοτε απειλώντας άλλοτε γλείφοντας και δίνοντας υποστήριξη. 

Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει παράλληλα διαπλεκόμενα συμφέροντα με κρατικές παραγγελίες, προμήθειες ή συμβόλαια. 

Δεν υπάρχει κανείς ο οποίος να μην ζητά να ευνοηθούν άλλες επιχειρήσεις του ή επιχειρήσεις φίλων του που έχει αναλάβει εργολαβικά να υποστηρίζει έναντι ανταλλαγμάτων, μέσω αποφάσεων της κυβέρνησης. 

Και όλοι φυσικά θέλουν να έχουν τις άδειες λειτουργίας των μέσων ενημέρωσης αν και κανείς δεν τηρεί το νόμο και τις προϋποθέσεις. (Αριθμό εργαζομένων, κάλυψη, οργανική σύνθεση του προσωπικού και περιεχόμενο προγράμματος)

Μόνον αν κάποιος ιδιοκτήτης έρθει σε σκληρή προσωπική σύγκρουση με συγκεκριμένο υπουργό (όχι με τον πρωθυπουργό) δίνει εντολή και αμέσως αφυπνίζονται όλοι οι διευθυντές και συντάκτες του οι οποίοι τελούσαν ως εκείνη τη στιγμή εν υπνώσει. 

Θυμηθείτε πότε ο Μπόμπολας αποφάσισε να τα βάλει με την κυβέρνηση λόγω «βασικού μετόχου», όταν όλες οι άλλες προσπάθειες συμβιβασμού και πώλησης δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Και πάλι έδειξε αυτοσυγκράτηση, αλλά με τον τσαμπουκά πήρε αυτό που δεν πήρε με το καλό.

Το ίδιο έκανε στη συνέχεια ο Κοντομηνάς. 

Προσπάθησε και τάϊσε και έδειξε διάθεση συμβιβασμού, αλλά όταν θεώρησε ότι του έφαγαν τα λεφτά χωρίς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, τότε έδωσε εντολή και άνοιξαν πόλεμο ανοιχτό και ως εκ θαύματος ανακάλυψαν όλα τα ρεπορτάζ που είχαν δημοσιευθεί χωρίς αποτέλεσμα εδώ και ενάμιση χρόνο για το Βατοπέδι κλπ.

Και όλοι οι ρεπόρτερς που έκαναν γαργάρα τα ίδια ρεπορτάζ ξαφνικά ξύπνησε η συνείδησή τους και σήκωναν σκόνη για να βοηθήσουν το αφεντικό τους. Έτσι δουλεύει το σύστημα.

Δεν υπάρχει ούτε έντιμη κυβέρνηση, ούτε τίμιοι επιχειρηματίες, ούτε ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. 

Όλα ελέγχονται από 50 οικογένειες οι οποίοι καμιά φορά τσακώνονται και μεταξύ τους γιατί δεν μπορούν να ικανοποιηθούν όλοι από τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος και τότε μόνον θυμούνται τη σωστή και μαχητική δημοσιογραφία, την οποία ξεχνάνε αμέσως μόλις κάνουν τη δουλειά τους. 

Τώρα όλοι στοιχίζονται και παίρνουν θέση γιατί άλλος θέλει να αγοράσει μισοτιμής το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, άλλος τον ΟΠΑΠ, άλλος ακίνητα, άλλος θέλει ευνοϊκές αποφάσεις για να εισπράττει μεγαλύτερη τιμή στο ρεύμα που πουλάει στη ΔΕΗ από αυτήν που δικαιούται κλπ κλπ. 

Όποιος από τους μεγάλους παίκτες δεν ικανοποιηθεί θα βάλει τις φωνές. Και οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν στο μαγαζί του θα ανακαλύψουν την άτεγκτη αποκαλυπτική δημοσιογραφία κι έτσι θα μάθουμε κι εμείς τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν μπορούν όμως να ικανοποιηθούν όλοι. Να τα μοιράσουν μεταξύ τους «δίκαια» γιατί ο καθένας νομίζει ότι δικαιούται κάτι ακόμα. 

Μόνον ο Άκης Τσοχατζόπουλος είχε καταφέρει να τα μοιράσει δίκαια σε όλους στον τομέα της ενέργειας, αλλά είδατε ότι κανείς δεν τον υποστήριξε ως το τέλος όταν βγήκε από το σύστημα και κατέληξε στη φυλακή. 

Αν ήταν υπουργός δεν θα είχε σκεφτεί κανείς να τον διώξει για αδίκημα για το οποίο έχει αθωωθεί επίσημα με πόρισμα εξεταστικής επιτροπής. Ενώ λοιπόν έχει αθωωθεί  της κατηγορίας ότι πήρε μίζες για εξοπλιστικά προγράμματα, διώκεται για ξέπλυμα χρήματος από αυτές τις μίζες τις οποίες επίσημα δεν έλαβε. 

Και εκείνοι που τον αθώωσαν είναι εκείνοι που τον διώκουν παριστάνοντας ότι δεν τρέχει κάστανο!!! 

Είναι μάλιστα και έκπληκτοι ή πολύ πιο σκληροί, αλλά σε άλλες υποθέσεις που αφορούν άλλα πρόσωπα, συνήθως του αντίπαλου πολιτικού κόμματος με το οποίο συνεργάζονται τώρα για να μοιράσουν τις νέες μίζες, στις νέες υποθέσεις διαφθοράς, τις πωλήσεις στην εποχή του μνημονίου.

Μόνον ένα μεγάλο μαγαζί αν ήταν πραγματικά ανεξάρτητο, θα μπορούσε όλους αυτούς να τους βγάλει στη φόρα σε έναν χρόνο. Γι αυτό και φρόντισαν να κλείσουν η Ελευθεροτυπία και το ΑΛΤΕΡ (και τα δύο υπερχρεωμένα στις ίδιες τράπεζες των ίδιων οικογενειών) ώστε να μειωθούν οι παίκτες και τα μερίδια. 

Επανήλθε όμως ο Κοντομηνάς και ζητάει κι αυτός μερίδιο. Όταν συνάντησε τον Σαμαρά πριν από λίγες εβδομάδες, υποθέτω έκλεισε κάποια συμφωνία και περιμένει να «αγοράσει» τον ΟΠΑΠ που είναι το καλύτερο πλυντήριο βρώμικου χρήματος στα Βαλκάνια. 

Δεν θα μπορέσει να τον ικανοποιήσει όμως γιατί υπάρχουν κι άλλοι διεκδικητές. Το ίδιο γίνεται σε κάθε μαγαζί αυτή την εποχή. Όλοι περιμένουν με το στόμα ανοιχτό με πρώτους τους τραπεζίτες οι οποίες έχουν ο καθένας από μια κοινοβουλευτική ομάδα σε κάθε κόμμα της κυβέρνησης Σαμαρά.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Χατζηνικολάου αποφασίζει να δημοσιεύσει ένα έγκυρο δικόγραφο το οποίο γνωρίζουν όλοι οι υπουργοί  ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ των τελευταίων 5 ετών.  

Και βλέπετε αμέσως πως ξεσπάει θόρυβος γιατί ακόμα δεν έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους και δεν έχουν μοιράσει την πίττα. 

Ακόμα δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποιος είναι ο πραγματικός στόχος, αλλά ο Σαμαράς δεν πρέπει να έχει καμιά αμφιβολία ότι εκείνος είναι ο τελικός αποδέκτης των πιέσεων. 

Εκείνος θα χρεωθεί την τελική απόφαση με την οποία θα ευνοηθεί ο Α ή ο Β διαπλεκόμενος επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης μέσων ενημέρωσης. 

Αν τα βρούν θα φύγει από τη δημοσιότητα το θέμα και η Δικαιοσύνη μετά από χρόνια θα κρίνει ψύχραιμα και θα αποφασίσει με βάση τις μαρτυρίες που εκείνη την εποχή (μετά από χρόνια) θα παρουσιαστούν μπροστά της. 

Εν τω μεταξύ θα έχουν αποθάνει πολιτικά όσοι δεν διασώθηκαν, όπως π.χ. ο Τσοχατζόπουλος, ο Ρουσόπουλος, ο Παυλίδης, ο Γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, ο υφυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών κλπ Αυτοί είναι όλοι αναλώσιμοι. 

Μετά το βρώμικο 1989 θεωρείται ότι οι μόνοι που πρέπει να μένουν εκτός δικαστικών διώξεων είναι οι πρώην πρωθυπουργοί. 

Σε αυτό βασίζεται και ο Γιωργάκης. Θα δούμε αν θα ισχύσει αυτή η σιωπηρή συμφωνία.

Σε αυτόν τον πόλεμο συμφερόντων είναι λεπτομέρεια αν κάποιος έχει προσωπική ανάμιξη που έχει και ποινικές ευθύνες. 

Πρόκειται για πόλεμο εξουσίας και πολιτικής επιρροής και δεν ισχύουν ιπποτικοί κανόνες ή προσωπικές λυκοφιλίες. 

Βλέπετε με πόση άνεση ο Μεϊμαράκης δείχνει το περιεχόμενο του παντελονιού του στον Χατζηνικολάου, ενώ την ίδια στιγμή κόπτεται για το κύρος του αξιώματος του προέδρου της Βουλής το οποίο εκπροσωπεί, αν και έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα λες και είναι ο τελευταίος δημόσιος υπάλληλος! 

Γελοία πράγματα και θλιβερά.