ένα συστατικό του λαδιού, που περιέχεται τόσο στα φύλλα της ελιάς όσο και στον πυρήνα της και ονομάζεται ελαιβροπαΐνη ή ελαιοπαΐνη, ελαττώνει τη χοληστερίνη κατά 30-40%

Εκπληκτοι οι τηλεθεατές είδαν στις οθόνες τους τον Κινέζο πρωθυπουργό να ομολογεί πως για πρώτη φορά στη ζωή του δοκίμασε στην Ελλάδα το λάδι της ελιάς, στο επίσημο γεύμα που του παρέθεσε ο Ελληνας πρωθυπουργός, και μάλιστα το βρήκε ιδιαίτερα νόστιμο.

Από την άλλη πλευρά, ο δικός μας πρωθυπουργός διαφημίζει -με την καλή έννοια του όρου- τη μεσογειακή δίαιτα σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται.
Αναμφισβήτητα γνωρίζουμε επιστημονικά την κλασική μελέτη των 7 χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου οι κάτοικοί τους που διατρέφονταν με λάδι ελιάς, που αποτελεί το βασικό συστατικό της μεσογειακής δίαιτας, είχαν τα λιγότερα καρδιοαγγειακά συμβάματα σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο. Από ελληνικής πλευράς μετείχαν...
ορισμένες περιοχές της Κρήτης και της Κέρκυρας, όπου σήμερα, δυστυχώς ακόμη και σ' αυτές τις περιοχές, οι κάτοικοί τους έχουν αλλάξει τις διατροφικές τους συνήθειες, με αποτέλεσμα να χάνεται σιγά σιγά το μεγάλο αυτό πλεονέκτημα όσον αφορά τις καρδιακές προσβολές
Κατά συνέπεια, τι γίνεται λοιπόν; Απλώς επιστροφή στις ρίζες ή ανάληψη μιας ευρύτερης εκστρατείας επιστημονικής επίθεσης, με στόχο τη στήριξη της μεσογειακής δίαιτας και ιδιαίτερα του λαδιού και της ελιάς;
Το επιστημονικό ερώτημα που ετέθη ύστερα από την παρατήρηση ότι το λάδι ωφελεί την καρδιά είναι με ποιον τρόπο την ωφελεί.
Σειρά πειραματικών μελετών έδειξε ότι ένα συστατικό του λαδιού, που περιέχεται τόσο στα φύλλα της ελιάς όσο και στον πυρήνα της και ονομάζεται ελαιβροπαΐνη ή ελαιοπαΐνη, ελαττώνει τη χοληστερίνη κατά 30-40% και με μια σειρά ενδοκυττάριων μηχανισμών που ενεργούν, αυξάνει την αντίσταση του καρδιακού κυττάρου στην ισχαιμία.
Το φαινόμενο αυτό επιστημονικά λέγεται Preconditioning, δηλαδή προστασία του μυοκαρδίου κατά της ισχαιμίας και του εμφράγματος.
Ετσι οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι τα πειραματόζωα που έπαιρναν 30-40 mg ελαιοπαΐνη στην τροφή τους, όταν τους προκαλούσαν πειραματικά έμφραγμα, η έκταση του εμφράγματος ήταν κατά 30-40% μικρότερη συγκριτικά με τα πειραματόζωα που δεν έπαιρναν ελαιοπαΐνη. Τι συμβαίνει όμως με τον άνθρωπο; Πόση θα είναι η ενδεδειγμένη δόση ελαιοπαΐνης που θα δώσει τα ίδια αποτελέσματα;
Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη και η απάντηση ελπίζω σύντομα να δοθεί. Η πρακτική εφαρμογή στην κλινική πράξη όλων των ευρημάτων της συγκεκριμένης έρευνας είναι ότι ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παίρνει ορισμένη ποσότητα ελαιοπαΐνης, η οποία αφ' ενός θα του ελαττώνει την κακή χοληστερίνη και έτσι θα προφυλάσσονται οι αρτηρίες του από αθηροσκλήρωση και αφ' ετέρου, εάν πάθει έμφραγμα, τότε η βλάβη στην καρδιά που θα προκληθεί θα είναι σαφώς μικρότερη κατά 30-40%.
Δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: «Καλά, εφ' όσον η ελαιοπαΐνη περιέχεται στην ελιά, γιατί να μην καταναλώνουμε κατ' ευθείαν λάδι ή ελιές και να καταφεύγουμε σε σκευάσματα ελαιοπαΐνης;»
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί το λάδι και οι ελιές, για να δώσουν το ίδιο αποτέλεσμα, θα πρέπει να καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται θερμιδικά ο ασθενής και να γίνεται παχύσαρκος. Ετσι όμως προστίθεται η παχυσαρκία, δηλαδή ένας άλλος επιβαρυντικός παράγοντας, που προδιαθέτει και αυτός για αθηροσκλήρωση των αρτηριών.
Κλείνοντας το σημείωμά μου θα ξαναθυμηθώ αυτό που άκουσα από τον Κινέζο πρωθυπουργό. Το ότι ο λαός της Κίνας στην πράξη δεν γνωρίζει την ύπαρξη του λαδιού, και φυσικά την ωφελιμότητά του.
Αλλωστε η Κίνα είναι μια χώρα υπό ανάπτυξη ακόμα, αλλά πολύ σύντομα θα καταταγεί μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών, που ως γνωστόν έχουν όλες το στίγμα της στεφανιαίας νόσου. Με απλά λόγια, η πρόληψη και η προφύλαξη του πληθυσμού τους θα τους απασχολήσουν ουσιαστικά.
Μήπως πέραν του επιστημονικού ενδιαφέροντος, υπάρχει άραγε πιθανότητα να υπάρξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη δική μας εθνική οικονομία;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Θ. ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ,