Ήταν μια φορά και ένα καιρό,σε ένα μακρινό χωριό ένα σχολείο. Στο μάθημα της μυθολογίας ρωτάει ο δάσκαλος ένα μαθητή «πες μου παιδί μου ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;»
Ο μαθητής λέει «δεν ξέρω κύριε αλήθεια σας λέω δεν τα έκλεψα εγώ. Κάποιος άλλος θα το έκανε!» και βάζει τα κλάματα.
Απογοητευμένος ο δάσκαλος ...
πηγαίνει στο διευθυντή , του λέει το συμβάν οπότε του απαντάει ο διευθυντής «πραγματικά αγαπητέ μου είμαι σίγουρος ότι τα μήλα των Εσπερίδων δεν τα έκλεψε ο εν λόγω μαθητής. Είναι από καλή οικογένεια και μπορώ να σε βεβαιώσω γι αυτό».
Τάβλα ο δάσκαλος, τι να κάνει κι αυτός, στέλνει γράμμα στο υπουργείο παιδείας και τους λέει το και το , «όταν ρώτησα ποίος έκλεψε τα μήλα των εσπερίδων , ο μαθητής μου απάντησε ότι δεν τα έκλεψε αυτός και ο Διευθυντής (!) μου το επιβεβαίωσε. Παρακαλώ κάντε κάτι».
Την επομένη του έρχεται τηλεγράφημα από το υπουργείο...
«Αγαπητέ κ. εκπαιδευτικέ Stop.
Εσείς συνεχίστε να κάνετε το μάθημα σας και όσο για τα μήλα των Εσπερίδων αφήστε την Αστυνομία να βρει ποιος τα έκλεψε».
Ολα να τα περιμένει κάποιος απο ένα υπουργείο που παιδεύει μέσω θρησκευμάτων. Είπα παιδεύει όχι εκπαιδεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.