Για την παραίτηση του, τον πρωθυπουργό και το δημοψήφισμα
- «Περισσότερο έφυγα, παρά με έσπρωξαν έξω [...] Μπήκα στο γραφείο του πρωθυπουργού (μετά τα αποτελέσματα) ενθουσιασμένος.
Ταξίδευα μέσα σε ένα όμορφο σύνεφο, με ωθούσε ο ούριος άνεμος του ενθουσιασμού του κόσμου από τη νίκη της Ελληνικής δημοκρατίας στο δημοψήφισμα.
Τη στιγμή που μπήκα στο γραφείο του πρωθυπουργού, ένοιωσα αμέσως μια αίσθηση παραίτησης- μια αρνητικά φορτισμένη ατμόσφαιρα.
Βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα κλίμα ήττας, που ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό που συνέβαινε έξω. Σε εκείνο το σημείο έπρεπε να το θέσω στον πρωθυπουργό:
"Εάν θες να χρησιμοποιήσεις τον βόμβο της δημοκρατίας, που ακούγεται έξω από τις πόρτες αυτού του κτιρίου, μπορείς να υπολογίζεις σε μένα. Αλλά, εάν από την άλλη, νιώθεις ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτό το μεγαλειώδες "όχι" απέναντι στις παράλογες προτάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας, τότε εγώ απλώς θα φύγω μέσα στη νύχτα"».
Για τις προετοιμασίες για ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ
- «Όπως κάθε υπεύθυνη κυβέρνηση, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι υπάρχει μια σημαντική συμμαχία μέσα στο Eurogroup που σκοπό έχει να μας πετάξει έξω από το ευρώ, έπρεπε να καταστρώσουμε σχέδια. Επρεπε να έχουμε μια μικρή ομάδα ανθρώπων μυστικά, που θα κατέστρωναν το σχέδιο για την περίπτωση που μας ανάγκαζαν να βγούμε από την νομισματική ένωση, γνωστή ως ευρωζώνη.
Φυσικά υπάρχει ένας γρίφος σε αυτό.
Από τη στιγμή που αρχίζεις να εφαρμόζεις ένα σχέδιο, από τη στιγμή που από πέντε άτομα δουλεύουν γι αυτό καταλήγεις σε 500- ο οποίος είναι ο ελάχιστος αριθμός ανθρώπων που απαιτούνται για την εφαρμογή του- τότε γίνεται γνωστό στη κοινή γνώμη. Και από τη στιγμή που γίνεται γνωστό, η δύναμη της προφητείας δημιουργεί μια δική της δυναμική. [...] . Ποτέ δεν πήγαμε από 5 σε 500 άτομα. Ποτέ δεν νιώσαμε ότι είχαμε την εντολή να το κάνουμε. Ποτέ δεν σχεδιάζαμε να το κάνουμε. Είχαμε τα σχέδια σε χαρτί, αλλά δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ».
αποσπάσματα από το κείμενο της "εφημερίδας των συντακτών"
- «Περισσότερο έφυγα, παρά με έσπρωξαν έξω [...] Μπήκα στο γραφείο του πρωθυπουργού (μετά τα αποτελέσματα) ενθουσιασμένος.
Ταξίδευα μέσα σε ένα όμορφο σύνεφο, με ωθούσε ο ούριος άνεμος του ενθουσιασμού του κόσμου από τη νίκη της Ελληνικής δημοκρατίας στο δημοψήφισμα.
Τη στιγμή που μπήκα στο γραφείο του πρωθυπουργού, ένοιωσα αμέσως μια αίσθηση παραίτησης- μια αρνητικά φορτισμένη ατμόσφαιρα.
Βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα κλίμα ήττας, που ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτό που συνέβαινε έξω. Σε εκείνο το σημείο έπρεπε να το θέσω στον πρωθυπουργό:
"Εάν θες να χρησιμοποιήσεις τον βόμβο της δημοκρατίας, που ακούγεται έξω από τις πόρτες αυτού του κτιρίου, μπορείς να υπολογίζεις σε μένα. Αλλά, εάν από την άλλη, νιώθεις ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτό το μεγαλειώδες "όχι" απέναντι στις παράλογες προτάσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας, τότε εγώ απλώς θα φύγω μέσα στη νύχτα"».
Για τις προετοιμασίες για ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ
- «Όπως κάθε υπεύθυνη κυβέρνηση, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι υπάρχει μια σημαντική συμμαχία μέσα στο Eurogroup που σκοπό έχει να μας πετάξει έξω από το ευρώ, έπρεπε να καταστρώσουμε σχέδια. Επρεπε να έχουμε μια μικρή ομάδα ανθρώπων μυστικά, που θα κατέστρωναν το σχέδιο για την περίπτωση που μας ανάγκαζαν να βγούμε από την νομισματική ένωση, γνωστή ως ευρωζώνη.
Φυσικά υπάρχει ένας γρίφος σε αυτό.
Από τη στιγμή που αρχίζεις να εφαρμόζεις ένα σχέδιο, από τη στιγμή που από πέντε άτομα δουλεύουν γι αυτό καταλήγεις σε 500- ο οποίος είναι ο ελάχιστος αριθμός ανθρώπων που απαιτούνται για την εφαρμογή του- τότε γίνεται γνωστό στη κοινή γνώμη. Και από τη στιγμή που γίνεται γνωστό, η δύναμη της προφητείας δημιουργεί μια δική της δυναμική. [...] . Ποτέ δεν πήγαμε από 5 σε 500 άτομα. Ποτέ δεν νιώσαμε ότι είχαμε την εντολή να το κάνουμε. Ποτέ δεν σχεδιάζαμε να το κάνουμε. Είχαμε τα σχέδια σε χαρτί, αλλά δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ».
αποσπάσματα από το κείμενο της "εφημερίδας των συντακτών"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.