Ο λαός είδε την σαπίλα να έρχεται σαν κύμα παλιρροϊκό και έσπευσε να υψώσει το προστατευτικό τείχος του ΟΧΙ. Τείχος πανύψηλο, 61% και βάλε.

Σταύρος Θεοδωράκης... 

ο Μάρτιν Σουλτς εσωτερικού

Δυο άνθρωποι δεν πήρανε χαμπάρι το συγκλονιστικό γεγονός της Κυριακής, ο Μάρτιν Σουλτς και ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Σουλτς εξωτερικού και ο Σουλτς εσωτερικού. 

Πριν ανάψει  καλά -καλά η φλόγα του 61,3%, ο Σουλτς εξωτερικού εμφανίσθηκε στις οθόνες για να μας ανακοινώσει ότι θα τιμωρηθούμε για την ψήφο μας, ότι θα πεινάσουμε και θα διψάσουμε: «Πιστεύω ότι πρέπει αύριο και μεθαύριο ήδη να μιλήσουμε για μέτρα ανθρωπιστικής βοήθειας. Δεν επιτρέπεται να μην λαμβάνουν φαγητό τα παιδιά στα νηπιαγωγεία ή συνταξιούχοι να μην μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους». Δεν θα έχετε λεφτά να ταΐσετε τα νήπιά σας, ούρλιαξε ο Σουλτς εξωτερικού και πριν στεγνώσει το σάλιο του στο στόμα, εμφανίσθηκε ο άλλος Σουλτς, ο Σταύρος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, να μας πει τα ίδια ακριβώς, σαν να πρόκειται για έναν ον με δύο σώματα και ένα στόμα: «Αν ο Τσίπρας συνεχίσει την...
πολιτική των τελευταίων μηνών ο λαός θα πεινάσει».


 Να πεινάσουμε, αχρείοι, να πάμε μπροστά στα μέγαρα της Κομισιόν και της ΕΚΤ να τρώμε ποντίκια, μαριναρισμένα με σος μουστάρδας. Σαν μπριζόλες θα μας φαίνονται τα ποντικάκια, γιατί θα τα τρώμε ατενίζοντας τις μαραμένες φάτσες σας, του Σταύρου, του Ψαριανού, της Λυμπεράκη (την κάνανε πάλι τη μαλακία  τους οι φτωχοί, κυρία Αντιγόνη μου), του Πορτοσάλτε, του Μπάμπη, της Στάη, του Πρετεντέρη. Το βράδυ της Κυριακής ο χάρτης βάφτηκε πορτοκαλί και η φάτσα του Πρετεντέρη κίτρινη.

Η προπαγάνδα του ΝΑΙ είχε ένα πανίσχυρο όπλο, το κλείσιμο των τραπεζών και τον έλεγχο των κεφαλαίων. 

Έπρεπε να το αφήσουν να πυροβολεί από μόνο του σιωπηλά και ύπουλα, κι όποιον πάρει ο χάρος. Αντί γι΄ αυτό, επέλεξαν την οργιώδη εκστρατεία εκφοβισμού με ό, τι είχαν πρόσφορο στα χέρια τους, με κανάλια, με ραδιόφωνα, με σαίτ, με εφημερίδες, 

Και σα να μην έφταναν αυτά, έβγαλαν στον μπερντέ όλες τις ομιλούσες κεφαλές του συστήματος, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Σταύρο, τον Λοβέρδο, τον Λαλιώτη, τον Γιάννο Παπαντωνίου, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον Κώστα Μητσοτάκη, τον Σημίτη, τον Λαλιώτη,  τον Αχιλλέα Καραμανλή, τον Κώστα Καραμανλή. 

Μέχρι και το μνήμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή έβαλαν φόντο στην ανακοίνωση του Ιδρύματός του, μίλησε ο Εθνάρχης μέσα από τον τάφο και μας ζήτησε να ψηφίσουμε ΝΑΙ.

Τα είδε όλα αυτά ο κόσμος και σκιάχτηκε. 
Βρε λες να γυρίσουν όλοι αυτοί να με ξανακυβερνήσουν, λες να ξανανέβουν στο κεφάλι μου ο Σημίτης και ο Γιάννος των χρηματιστηρίων και των εργολάβων, ο Μητσοτάκης της αποστασίας και της Ζήμενς, ο Λαλιώτης του βαθέως ΠΑΣΟΚ, ο Παπακωνσταντίνου της Λίστας Λαγκάρντ, ο Κώστας Καραμανλής που άφησε έλλειμμα 15% και μετά κρύφτηκε για έξι χρόνια στις ταβέρνες και έβγαινε μόνο όταν ήταν να πάει στη Βουλή να ψηφίσει Μνημόνια;
Ο λαός είδε την σαπίλα να έρχεται σαν κύμα παλιρροϊκό και έσπευσε να υψώσει το προστατευτικό τείχος του ΟΧΙ. Τείχος πανύψηλο, 61% και βάλε.

Γιώργος Ανανδρανιστάκης