Πείτε μου τι στο διάολο είμαστε και ανεχόμαστε αυτόν τον ....αρχιηλίθιο, αυτό το πολιτικό ξέρασμα, αυτό το σκατό, να μας πουλάει ως φτηνιάρικο εμπόρευμα δεκάρας στους πάγκους των τοκογλύφων, να μας υβρίζει, να μας εκβιάζει, να μας απειλεί, να μας ξευτελίζει, να μας προκαλεί…Έχουμε μέσα μας αίμα; Μας έχει απομείνει στάλα φιλότιμου, ευθιξίας και παλικαριάς;
Αφού είμαστε ανάξιοι.. πραγματικής επανάστασης, ανίκανοι να εξεγερθούμε και να στείλουμε στο διάολο το προδοτικό σινάφι του αρχισυνωμότη πράκτορα της παγκοσμιοποίησης, προτιμότερη είναι η ομαδική αυτοκτονία από τον καθημερινό θάνατο και εξευτελισμό…
Ναι ρε… Απομεινάρια Ελλήνων είμαστε, θρασύδειλα ανθρωπάκια της ξευτίλας και της καρπαζιάς έτοιμοι να συμβιβαστούμε έναντι πινακίου φακής με τον βιαστή μας!
Διεφθαρμένα ανθρωπάκια που φτάσαμε στην εσχατιά της ανυποληψίας, γιατί ενώ τα μάτια μας πιστεύουν μόνο αυτά που βλέπουν, τα αυτιά μας ακούνε μόνο αυτά που τους υπόσχονται
Αυτό το γελοίο πλαδαρό ιδεολογικό μίασμα, αυτή η μάστιγα που λέγεται Γ.Α. Παπανδρέου είχε το σθένος, με τις πλάτες των ξένων βέβαια, να εφαρμόσει στην ψύχρα πολιτικές και πρακτικές που δε θα αποτολμούσε ούτε κατά διαφάνεια να εφαρμόσει άλλος πολιτικός.
Αυτό το σίχαμα ξεδιάντροπα πλέον τάσσεται αναφανδόν υπέρ της παγκοσμιοποίησης και έχει το θράσος δημόσια και με κάθε ευκαιρία να το διαδηλώνει!
Αυτό το άδειο τσουβάλι έχει την ψυχή να μας προγκίζει κι εμείς, κότες λειράτες, αναλωνόμαστε σε απεργίες εκτονωτικού χαρακτήρα, πορείες του κώλου, γιαουρτοεκτονώσεις, συζητήσεις «στα λόγια να βρισκόμαστε» και εξατμισμένες πλατειοσυνάξεις αγανακτισμένων στα λόγια… και σφάξε μας Πασά μου να αγιάσουμε!
Πάρτε τις πέτρες ρε, αρπάξτε στειλιάρια, τούβλα, αγκωνάρια και οτιδήποτε άλλο βρεθεί μπροστά σας και πλακώστε τους…
Η βία θέλει βία και το αίμα – αίμα ρεεε…
Και η άγρια βιασμένη από τους ιθαγενείς κλέφτες πολιτικούς και τους διεθνείς τοκογλύφους…. Η αποτρόπαια σφαγμένη από τη «σοσιαλιστική» μάχαιρα του αρχιμειοδότη, Πατρίδα… ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΜΟΡΡΑΓΕΙ…
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΑΤΑΙΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ…
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ
Τρομακτικό
Τα τωρινά γεγονότα που ζούμε δεν είναι κάτι πρωτάκουστο για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Έχουν προβλεφθεί από τους Αγίους και τους Πατέρες της Ορθοδοξίας. Δεν είναι όμως ο στόχος του παρόντος άρθρου να δώσει έμφαση στην φράση «Έξελθε εξ αυτής ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε» (Αποκαλ.ιη’,4), αλλά να δώσει το στίγμα του γιατί φτάνουμε στο σήμερα, για ποιον λόγο δηλαδή ως άτομα ξεχωριστά, ως κοινωνία εν γένει φτάσαμε στο έσχατο αυτό σημείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρόπος ζωής του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού είναι το να αγαπάμε τον διπλανό μας, και όλοι μαζί να ζούμε μέσα στην Αγάπη του Τριαδικού Θεού. Τι σημαίνει Αγάπη και πόσο απέχουμε από αυτήν σήμερα; Νιώθετε τον πόνο του συνανθρώπου σας, τον συμμερίζεστε με πράξεις; «Αγαπάτε» τον συνάνθρωπό σας με ζήλεια, φθόνο, κακία και πολλές φορές μίσος; Ζείτε μέσα στο μέτρο ή όχι; Ποθείτε κάτι που ανήκει στον συνάνθρωπο και θέλετε να του το πάρετε ή τον φθονείτε επειδή αυτός το έχει και εσείς όχι; Μήπως ενώ έχετε γυναίκα δική σας θέλετε να παίρνετε
και την γυναίκα άλλου; Κατηγορείτε τον άλλον για τα σφάλματα τα δικά σας, φορτώνοντάς του τα; Είστε εγωιστές; Αυτές είναι λίγες απλές ερωτήσεις, στις οποίες ο καθένας ας δώσει την απάντηση για τον εαυτό του.
Θα μπορούσα να διατυπώσω και άλλες πολλές· αναρωτηθείτε μόνοι σας. Στο σήμερα, ο τρόπος ζωής που κάνουμε δεν έχει καμία σχέση με δίκαιο, ηθική, μέτρο, πίστη, αγάπη και ελευθερία. Οι βασικές δηλαδή αρχές των Ελλήνων αλλά και της Ορθοδοξίας καταπατούνται βάναυσα. Θέλουμε να ονομαζόμαστε Έλληνες, δηλαδή φωτεινοί νόες, μα μόνο σκοτεινοί είμαστε. Και τι αλήθεια μπορούμε να περιμένουμε με αυτήν την κατάσταση; Ξαφνικά ως «δια μαγείας» να έρθουν όλα καλά; Όχι, αυτό δεν θα γίνει, γιατί όταν παρανομείς δεν κερδίζεις· αντίθετα λαμβάνεις
τιμωρία. Από ποιον; Μα, από τον ίδιο σου τον εαυτό. «Ό,τι σπείρεις θερίσεις» και αυτό γίνεται συνεχώς.…
Πάμε πίσω τώρα τον χρόνο: όλη η κακή μας συμπεριφορά που πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος ζωής και έτσι είναι η κοινωνία συμβαίνει γιατί τέτοια παιδεία λάβαμε. Για να το πω αλλιώς: γεννιέται ένα μωρό, εσύ, που είσαι καρπός αγάπης και μεγαλώνεις και αντί να παραμείνεις αγνός και καλός όπως ένα παιδί, γίνεσαι κακός, μοχθηρός, ανταγωνιστικός, ζηλιάρης και τα λοιπά κακά. Γιατί; Ποιος φταίει; «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις» λέει ο σοφός λαός. Άρα, όταν δεν είμαστε στο περιβάλλον της Αγάπης, κάποιοι
φρόντισαν να μην είμαστε. Κι αφού βλέπουμε ότι πάμε στον γκρεμό, γιατί δεν σταματάμε την πτώση; Ακόμα και όσοι από εσάς νομίζετε ότι τα κακά οικονομικά, ή τα πολιτικά ή άλλα τέτοιου είδους αδιέξοδα δεν έχουν σχέση με το θέμα, πλανάστε. Όλα έχουν σχέση, όλα είναι αλληλένδετα.
Ο καθένας από εμάς είμαστε σαν ένας κρίκος μιας αλυσίδας, κι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Φανταστείτε το σαν εικόνα. Ο καθένας δίνει το ένα χέρι στον διπλανό και ούτω καθ’ εξής. Φτιάχνουμε έτσι μια τέλεια γραμμή. Σήμερα όμως, το ένα χέρι δεν δίνεται στον διπλανό, η γραμμή δεν υπάρχει, η αλυσίδα είναι κομμένη σε πάμπολλα σημεία. Γιατί; Είναι θέμα μόνο παιδείας. Δεν μας έμαθαν την ουσία της Αγάπης, δεν μας έμαθαν την έννοια της αδελφοσύνης. Φταίμε κι εμείς που δεν την ψάξαμε, ενώ είχαμε τα ερεθίσματα. Το αμελήσαμε, το ξεχάσαμε, το
κακό διογκώθηκε, μας παρέσυρε η φθορά, μας αλλοίωσαν αξίες που δεν ωφελούν τον εαυτό μας.
Ακόμα και την ύστατη τούτη στιγμή της εσχάτης κατρακύλας, που όλα γύρω μας γκρεμίζονται, ακόμα και τώρα μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση. Είναι δυνατόν, πιστέψτε το! Μόνο θέληση χρειάζεται και πίστη σε αυτό. Ας μάθουμε την Αγάπη, αυτήν που δεν μας έμαθαν. Όχι την ιδεολογία, όχι την θεωρία, μα την ουσία, την πράξη στον εαυτό μας και στον διπλανό μας. Και, πιστέψτε το, ο κόσμος θα αλλάξει, όσο κι να σας φαίνεται αυτό εξωπραγματικό. Σας φαίνεται γιατί δεν το δοκιμάσατε, γιατί σας έπεισαν ότι δεν μπορείτε…
Αγάπη… γνώρισε τον εαυτό σου, ποιος είσαι, γιατί γεννήθηκες, ποιος ο σκοπός σου, τι ήρθες να μάθεις εδώ, για ποιο λόγο περνάς το σχολείο της ζωής. Προστάτευσε τον εαυτό σου από οτιδήποτε δεν είναι Αγάπη: μην κρίνεις τους άλλους, κρίνε πρώτα τον εαυτό σου, μην κατηγορείς αλλά δες πρώτα τι έκανες εσύ. Δώσε το χέρι βοηθείας σε όποιον το έχει ανάγκη, χωρίς να σκεφτείς το γιατί και πώς. Μελέτα τις διδασκαλίες των φωτεινών νοών, των Ελλήνων δηλαδή. Η Αγάπη των Ελλήνων είναι φως για τον κόσμο. Μελέτα κείμενα που σου μαθαίνουν ποιος είσαι,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πώς πραγματικά είναι η ζωή. Ήρθες στον κόσμο και είσαι γιος ή κόρη κάποιου κατά σάρκα. Κατά πνεύμα όμως είσαι γιος ή κόρη του Θεού· όπως ρωτάς τον σαρκικό πατέρα σου για να μάθεις τι να κάνεις, γιατί δεν ρωτάς και τον Θεό; Έμεινες στην σάρκα και ξέχασες Αυτόν που είναι ο αιώνιος Πατέρας σου; και περιμένεις να δεις προκοπή όταν ξέχασες τον αλάθητο Πατέρα Σου ή τον ζήτησες μόνο για να σου κάνει τα χατίρια; Πατέρας είναι θα στα κάνει… μα περιμένει να σε βοηθήσει, να σε μάθει. Τι να σε μάθει; Αγάπη ο Θεός, την Αγάπη θα σου μάθει…
Αγάπη, Αγαπώ… από το Α ως το Ω, σε μια λέξη κρύβεται όλη η ουσία του σύμπαντος. Όχι αγάπη σαρκική, μα νοητή, αγάπη ψυχική, αγάπη θεϊκή. Οδός λύτρωσης και ελευθερίας, οδός αποτίναξης ζυγών, οδός που ακόμα κι εδώ, σε αυτήν την γη φέρνει παράδεισο.
Εγώ που γράφω αυτά τα λόγια δεν είμαι άξιος να πω παραπάνω, δεν είμαι κάτι παραπάνω από εσάς. Μα γνώρισα την Αγάπη και κατάλαβα πώς μπορεί να γίνει ο παράδεισος εδώ, και στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον πλανήτη. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: είναι αδύνατον να είμαστε και να ζούμε καλά, αν ξεχνάμε την Αγάπη, τον Θεό. Υπάρχουν ανάμεσά μας άξιοι αντιπρόσωποί Του, άξιοι που τηρούν το "γράμμα" Του, αυτοί οι λίγοι, που μπορούν να μας λύσουν όλες τις απορίες μας. Τρέξτε σε αυτούς, μην περιμένετε λεπτό. «Ζητείστε και θα σας δοθεί». Νοήστε τι
έχετε κάνει έως τώρα, νοήστε τον τρόπο ζωής που ζείτε, ώστε να μετα-νοήσετε και θα αρχίσουν να αλλάζουν όλα. Γιατί; Γιατί απλά ανοίγετε τον δρόμο να ζούμε όλοι μαζί αγαπημένοι, και όλοι εμείς μέσα στην Αγάπη του Θεού. Δεν είναι θεωρία, είναι πράξη. Κάθε μέρα θα γίνονται χιλιάδες θαύματα, γιατί αυτή είναι η Αγάπη.
Αγάπη δεν είναι μόνο να σταυρώνεσαι Έλληνα, αλλά και να αναστηθείς. Από όλους μας εξαρτάται. Όλοι να είμαστε Ένα.
Ταπεινά, και με πολλή στενοχώρια για τα σημερινά εκούσια δεινά των Ελλήνων,