Καλώς ήλθατε στον μαγικό κόσμο του σκανδάλου των γερμανικών υποβρυχίων

Τα υποβρύχια γέρνουν επικίνδυνα… στην αγκαλιά του Βενιζέλου

Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί ο Ευάγγελος Βενιζέλος συμπεριφέρεται σαν πληγωμένο λιοντάρι όταν ακούει τη λέξη «υποβρύχια». 

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος, με την ανοχή της ΝΔ παλιότερα και τη συνδρομή της σήμερα, έχουν μεριμνήσει ώστε το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει περίπου 2,3 δισ. ευρώ, από τα 3,3 που θα κοστίσουν συνολικα, για έξι νέα υποβρύχια τύπου Τ-214 και για τον εκσυγχρονισμό ενός ακόμη παλαιότερου, τύπου Τ-209, ενώ έχουν παραλάβει μόνο ένα, το «Παπανικολής», που γέρνει, βλέπουν άλλα τρία να σαπίζουν στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, έχουν παραγγείλει ακόμη δύο που κανείς δεν ξέρει πότε θα αρχίσει η κατασκευή τους και περιμένουν υπομονετικά την ανακατασκευή ενός ακόμη…

• Συμφωνίες δισεκατομμυρίων ευρώ μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και γερμανικών πολυεθνικών που μοσχοπουλούν υποβρύχια, τα οποία δεν έχουν δοκιμαστεί πουθενά. 
• Ομολογημένες μίζες εκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν από στελέχη γερμανικών επιχειρήσεων σε αξιωματούχους στην Αθήνα προκειμένου να κλείσει η συμφωνία. 
• Ύποπτες συμφωνίες ...μεταπώλησης με πρωταγωνιστές κυβερνώντες και αχυρανθρώπους. 
• Μια αποικιοκρατική συμφωνία-νόμος, που απαλλάσσει τους μιζαδόρους από τις ευθύνες τους, αφαιρεί από το ελληνικό δημόσιο το δικαίωμα της δικαστικής προσφυγής και ταυτόχρονα προσφέρει «πανωπροίκι» τα χρήματα του ελληνικού λαού σε κάποιους μυστήριους τύπους στο… Αμπού Ντάμπι. 
• Ένας «συμβιβασμός» μεταξύ ΕΕ και ελληνικής κυβέρνησης που ουσιαστικά βάζει λουκέτο στα μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας. 
• Προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ για άχρηστα ανταλλακτικά. 
• Και τελικά ένας υποβρύχιος στόλος-φάντασμα, που, όταν και εάν βγει ποτέ στις ελληνικές θάλασσες, δεν θα διαθέτει ούτε τορπίλες…

Καλώς ήλθατε στον μαγικό κόσμο του σκανδάλου των γερμανικών υποβρυχίων Τype-214. 

Μια υπόθεση που ξεκίνησε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2000, την υπέθαλψαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και την ολοκλήρωσε (;) το 2010 ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος – τότε με την ουσιαστική ανοχή του Α. Σαμαρά, σήμερα με την υλοποίηση της συμφωνίας από τη συγκυβέρνησή τους. Το θέμα ξανάρχεται στην επικαιρότητα και αναμένεται να προκαλέσει έντονους τριγμούς στους κόλπους της κυβέρνησης, με αφορμή την πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, που το 2010 δήθεν ξεσπάθωνε κατά της συμφωνίας που υλοποιούσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σήμερα φαίνεται έτοιμος να παράσχει πλήρη κάλυψη στον κυβερνητικό του εταίρο.

Η υπόθεση της προμήθειας από το ελληνικό κράτος των υποβρυχίων Τype-214, αρχικά από τη γερμανική εταιρεία HDW, η οποία στη συνέχεια συγχωνεύτηκε με τον γερμανικό όμιλο ThyssenKrupp (2005), ο οποίος εξαγόρασε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και στη συνέχεια τα μεταπώλησε στην Abu Dhabi Mar από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, φαινόταν βρώμικη από την πρώτη στιγμή. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο διαρκείας που δεν αφορά μόνο τις μίζες για τις οποίες ήδη καταδικάστηκε ο Α. Τσοχατζόπουλος, αλλά συνδέεται με προκλητικές πολιτικές αποφάσεις, συμφωνίες και νόμους κυβερνήσεων και υπουργών που προσέφεραν δισ. ευρώ σε πολυεθνικές χωρίς καμιά εγγύηση για την προμήθεια των υποβρυχίων, φτάνοντας τελικά να παραλάβουν ένα μη αξιόμαχο υποβρύχιο και ίσως στο μέλλον ένα σωρό από τέσσερα ακόμα σκουριασμένα παλιοσίδερα που θα βαφτιστούν «υποβρύχια».

Πειραματόζωο το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 2000, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά από απόφαση του ΚΥΣΕΑ, υπέγραψε τη σύμβαση με αριθμό 012Β/2000 (Πρόγραμμα «Αρχιμήδης») για την προμήθεια τριών υποβρυχίων Type-214, με δικαίωμα προαίρεσης ενός ακόμη, καθώς και τη σύμβαση με αριθμό 021Β/2002 (Πρόγραμμα «Ποσειδών ΙΙ» ή «Neptune II») για τον εκσυγχρονισμό τριών παλιών υποβρυχίων τύπου Τ-209. Υπουργός Εθνικής Άμυνας εκείνη την περίοδο ήταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος και πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Σημίτης. Η απόφαση της αγοράς των συγκεκριμένων υποβρυχίων είχε από την πρώτη στιγμή την οσμή σκανδάλου.

Το γερμανικό υποβρύχιο Τ-214 δεν είχε παραχθεί ποτέ στο παρελθόν, δεν υπήρχε πρότυπο, ούτε είχε κατασκευαστεί κάποιο δοκιμαστικό μοντέλο. Ουσιαστικά το γερμανικό μονοπώλιο HDM κατάφερε να πείσει την ελληνική κυβέρνηση να διαθέσει το ελληνικό ναυτικό ως «πειραματόζωο» και να αγοράσει κάτι πάνω στο οποίο οι Γερμανοί θα έκαναν πειράματα, προκειμένου να αποκτήσουν τεχνογνωσία στην κατασκευή του. Το πρώτο μοντέλο, που τελικά παραδόθηκε στην Ελλάδα το 2010, με πέντε χρόνια καθυστέρηση και αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν προπληρώσει περίπου 2,3 δισ. ευρώ, ονομάστηκε «Παπανικολής» και την πρώτη φορά που μπήκε στη θάλασσα διαπιστώθηκε ότι… έγερνε επικίνδυνα.

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι την περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση αποφάσιζε να αγοράσει τα γερμανικά υποβρύχια, στην πιάτσα υπήρχαν άλλες δύο προσφορές. Σύμφωνα με ανώτερους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, η μία προσφορά ήταν από τη σουηδική πολεμική βιομηχανία που πουλούσε «επιχειρησιακά έτοιμο» υποβρύχιο, με κόστος 197.000.000 ευρώ. Η δεύτερη ήταν η γαλλική προσφορά με κόστος 328.000.000 ευρώ. Επρόκειτο για ένα υποβρύχιο το οποίο οι Γάλλοι είχαν ήδη σχεδιάσει και ετοιμάζονταν να προχωρήσουν στην κατασκευή του. 

Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, δεν ασχολήθηκε καθόλου με άλλες προσφορές και με κλειστά μάτια προχώρησε στη συμφωνία με τους Γερμανούς, χωρίς μάλιστα να υπογράψει σύμβαση κόστους, με αποτέλεσμα να ψωνίσει τελικά ένα υποβρύχιο σε τιμή-έκπληξη – η σύμβαση που υπογράφηκε εκ των υστέρων προέβλεπε κόστος 463.000.000 ευρώ!

Πλήρωναν τις δόσεις χωρίς να παραλαμβάνουν

Οι συγκεκριμένες συμφωνίες φέρουν την υπογραφή του Α. Τσοχατζόπουλου. Στη συνέχεια, ωστόσο, τη θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κατέλαβαν κατά σειρά ο Γιάννος Παπαντωνίου από το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης από τη ΝΔ. Ενώ η μπόχα του σκανδάλου ήταν ήδη ανυπόφορη, οι τρεις υπουργοί που διαδέχτηκαν τον Α. Τσοχατζόπουλο, όχι μόνο δεν κατήγγειλαν τη σύμβαση, αλλά συνέχισαν να πληρώνουν τις δόσεις των συμβολαίων, χωρίς να παραλαμβάνουν νέα υποβρύχια και χωρίς να προχωρούν οι επισκευές στα παλαιότερα.

Στο όνομα της δήθεν διάσωσης των θέσεων εργασίας στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όπως αποδεικνύεται από επίσημα έγγραφα, φρόντισαν –μέχρι το 2009– το ελληνικό δημόσιο να χρεωθεί:

• Για τη σύμβαση 012Β/2000 («Αρχιμήδης»), που αφορά τα τρία συν ένανέα υποβρύχια, το ελληνικό δημόσιο έχει ήδη πληρώσει 1.395.300.000 ευρώ και υπολείπονται ακόμα 458.700.000 ευρώ βάσει της αρχικής σύμβασης, χωρίς να έχει παραληφθεί κανένα νέο υποβρύχιο Τ-214, ενώ το μοναδικό δείγμα είναι το «Παπανικολής», που γέρνει.
• Για τη σύμβαση 021Β/2002 («Ποσειδών ΙΙ») ύψους 1.383.100.000 ευρώ, με επιπλέον κόστος 117.000.000 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ανταλλακτικά για τα παλαιά υποβρύχια Τ-209, μέχρι την ενεργοποίηση της εκτελεστικής συμφωνίας (EDCA), είχαν καταβληθεί 637.800.000 συν 117.000.000 ευρώ, ενώ το πρώτο από τα τρία υποβρύχια για επισκευή, το «Ωκεανός», δεν είχε καν δοκιμαστεί.

Τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, δεν ενεργοποιούν τις ρήτρες ασφαλείας που υπάρχουν στις συμβάσεις. Μόνο λίγους μήνες πριν πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ, στις 27/5/2009, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού αντιναύαρχος Γ. Καραμαλίκης ανακοινώνει ότι δεν θα προχωρήσει η παραλαβή του υποβρυχίου «Παπανικολής» για λόγους «τεχνικούς και ψυχολογικούς»!

Διά στόματος του αντιναυάρχου, η κυβέρνηση ουσιαστικά ξεκαθαρίζει ότι θα αποδεχθεί τα άλλα τρία υποβρύχια («Πιπίνος», «Ματρώζος» και «Κατσώνης») τύπου Τ-214, και στη θέση του «Παπανικολή» θα παραγγείλει ακόμη ένα. Επίσης, δεσμεύεται ότι από τα παλαιότερα υποβρύχια, θα εκσυγχρονίσει μόνο το «Ωκεανός» και, έναντι των άλλων δύο που θα επισκεύαζε, θα παραγγείλει δύο υποβρύχια Τ-209 και πάλι από την ίδια γερμανική εταιρεία, δηλώνοντας μάλιστα πρόθυμη να τροποποιήσει τις ήδη σκανδαλώδεις συμβάσεις για να βγάλει λάδι τους Γερμανούς.

Στο μεταξύ, γίνονται δίκες στη Γερμανία στις οποίες τιμωρούνται δύο υψηλόβαθμα στελέχη της HDW, γιατί, όπως παραδέχτηκαν, προχώρησαν σε χρηματισμό πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων στην Ελλάδα για την ανάληψη της κατασκευής των υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρεία. Ταυτόχρονα, βρισκόταν σε εξέλιξη έρευνα του ΣΔΟΕ στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά –που τότε ανήκαν στην HDW– με τους δημοσίους υπαλλήλους να ανακαλύπτουν πλαστά τιμολόγια, εικονικές τιμολογήσεις, μη ολοκλήρωση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ανύπαρκτες πληρωμές…

Το έγκλημα ολοκληρώνει ο Βενιζέλος …

Κι όμως, κανένα από τα παραπάνω «όπλα» δεν χρησιμοποιείται απέναντι στους Γερμανούς. Στις 4 Οκτωβρίου 2009, το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση και ο Ε. Βενιζέλος αναλαμβάνει τη θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Μόλις 9 μέρες μετά, στις 13/10/2009, η γερμανική πολυεθνική ThyssenKrupp, που στο μεταξύ έχει εξαγοράσει την HDW, η οποία είχε συνάψει την αρχική συμφωνία για τα υποβρύχια και είναι κάτοχος του 50% των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ανακοινώνει πως αποχωρεί από αυτά και το πρόγραμμα κατασκευής των υποβρυχίων –όπως και οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων– μένουν στον αέρα.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου πιάνει δουλειά. Ο τότε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Χάρης Παμπούκης και ο αδελφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου πηγαινοέρχονται στο Αμπού Ντάμπι, αναζητώντας αγοραστές για τα ναυπηγεία, που θα αναλάβουν και την κατασκευή των υποβρυχίων. Το «ντιλ» τελικά κλείνει ο ίδιος ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος πραγματοποιεί με τη σειρά του ταξίδια στο Αμπού Ντάμπι και έρχεται σε συμφωνία με τον γαλλολιβανέζο επιχειρηματία Ισκαντάρ Σάφα, βασικό μέτοχο της εταιρείας Αbu Dhabi Mar LLC. Στις 10 Μαρτίου 2010, ο Ε. Βενιζέλος ανακοινώνει ότι μετά από διαπραγματεύσεις με τον εκτελεστικό πρόεδρο της Αbu Dhabi Mar I. Σάφα και τον εκτελεστικό πρόεδρο της ThyssenKrupp H. Atzpontien, ο ίδιος ως πληρεξούσιος του ελληνικού δημοσίου και οι άλλοι ως διάδοχοι της αρχικής συμφωνίας κατασκευής των υποβρυχίων, συμφώνησαν να συνεχιστούν τα προγράμματα «Αρχιμήδης» και «Ποσειδών ΙΙ».

Η συμφωνία για τη μεταβίβαση των ναυπηγείων στην Abu Dhabi Mar υπογράφεται τελικά στις 18 Μαρτίου 2010 και ολοκληρώνεται το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους με την αναγνώριση οφειλής του ελληνικού δημοσίου προς τα ναυπηγεία περί τα 1,3 δισ. ευρώ. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, στις 29 Σεπτεμβρίου 2010 κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή ο νόμος 3885/2010 και την επόμενη μέρα υπογράφτηκε από τους υπουργούς Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Εθνικής Άμυνας Ε. Βενιζέλο η «εκτελεστική συμφωνία» εξαγοράς των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ανάμεσα στις εταιρίες Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ, HDW, Αbu Dhabi Mar και ThyssenKrupp.

Με άλλα λόγια, η μεταβίβαση του 75% των μετοχών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (50% από τους Γερμανούς και 25% από το ελληνικό δημόσιο) στην εταιρεία του Ισκαντάρ Σάφα επικυρώθηκε και με νόμο από τη Βουλή το φθινόπωρο του 2010. Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι η τροπολογία για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά εντάχθηκε σε νομοσχέδιο για την… «Ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών και παραπεμπτικών ιατρικών πράξεων» (Ν. 3892/2010)!

Ο νέος ιδιοκτήτης των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η εταιρεία από το Αμπού Ντάμπι, έχει μετοχικό κεφάλαιο μόλις 26.000 ευρώ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον Ε. Βενιζέλο να της προσφέρει στο πιάτο τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας και κρατικές παραγγελίες εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Εκτός κι αν ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας γνώριζε αυτό που κυκλοφορούσε ευρέως στην πιάτσα, ότι η συμφωνία με την Αbu Dhabi Mar έγινε για λόγους επικοινωνιακούς και παραπλανητικούς, ενώ στην ουσία κύριος μέτοχος του 75% των ναυπηγείων θα ήταν μια γερμανική ΕΠΕ, η Horn Beteiligungs GmbH, με έδρα τη Βηρυτό. Ή αν υπήρχαν κι άλλα «αντισταθμιστικά» οφέλη.

Ίσως γι’ αυτό η νέα σύμβαση είναι ακόμη πιο σκανδαλώδης από την προηγούμενη, σε βαθμό που θυμίζει… αποικιοκρατία.
Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να παραλάβει τελικά το υποβρύχιο «Παπανικολής» με έκπτωση και στη συνέχεια να βρει κάποιο άλλο κράτος για να το μεταπουλήσει. Δεσμεύτηκε επίσης να παραγγείλει άλλα δύο υποβρύχια τύπου Τ-214 στην τιμή των 500.000.000 ευρώ το καθένα, πληρώνοντας μάλιστα προκαταβολικά ένα μεγάλο ποσό.

Από τα υποβρύχια που περιλαμβάνονταν στο Πρόγραμμα «Ποσειδών ΙΙ», συμφώνησε να εκσυγχρονιστεί μόνο το υποβρύχιο «Ωκεανός», αλλά ταυτόχρονα το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει τα ανταλλακτικά αξίας 117.000.000 ευρώ που προορίζονταν για τον εκσυγχρονισμό και των άλλων δύο υποβρυχίων του προγράμματος, που τελικά αποσύρθηκαν. 

Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να χαρίσει στα γερμανικά μονοπώλια τις ποινικές ρήτρες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (υπολογίζονται σε 500 εκ. ευρώ) για τις προηγούμενες καθυστερήσεις, δέχτηκε να επιβάλει μηδενικές ρήτρες σε περίπτωση νέων καθυστερήσεων στην παράδοση των άλλων υποβρυχίων και υπέγραψε ότι οι πληρωμές του υπολοίπου των συμβάσεων θα γίνουν σε βάθος εννέα ετών με δόσεις περίπου 200.000.000 ευρώ ετησίως. Αυτή η ιδιαίτερα συμφέρουσα για τους… άλλους συμφωνία, φέρει την υπογραφή του Ε. Βενιζέλου.

Υπέγραψε τη διάλυση των ναυπηγείων

Το κυριότερο, όμως, ήταν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δρομολόγησε την ουσιαστική διάλυση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μιας και αυτά δεν θα μπορούν για τα επόμενα 15 χρόνια να εκτελούν καμιά άλλη εμπορική δραστηριότητα, αφού η σύμβαση που υπογράφηκε προβλέπει ότι θα κατασκευάζουν μόνο πολεμικά σκάφη. Και οι εργαζόμενοι; Αφού χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι για την υπογραφή των ληστρικών συμβάσεων, κανείς σήμερα δεν νοιάζεται για 1.200 εργαζόμενους, που βρίσκονται απλήρωτοι και χωρίς δουλειά.

Πώς δρομολογήθηκε το έγκλημα; Στις 2 Ιουλίου 2008, η ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να ανακτήσει από τα Ελληνικά Ναυπηγεία τις κρατικές ενισχύσεις άνω των 230 εκατομμυρίων ευρώ που τους είχε παραχωρήσει. Τον Ιανουάριο του 2009, η Ελλάδα επικαλέστηκε την ανάγκη για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων και δεσμεύτηκε για τον περιορισμό των ναυπηγείων μόνο σε στρατιωτικές δραστηριότητες για 15 χρόνια.

Τη δέσμευση αυτή ο Ε. Βενιζέλος την ενέταξε στο νόμο 3885/2010, βάζοντας ουσιαστικά την ταφόπλακα στα ναυπηγεία, που πλέον δεν μπορούν να επισκευάσουν ή να κατασκευάσουν ούτε εμπορικό καΐκι.
Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι ενώ τα ναυπηγεία του Σάφα δεν παραδίδουν ούτε δείγμα από τα νέα υποβρύχια, παρότι έχουν πάρει προκαταβολικά χρήματα, απαιτούν να πληρωθούν βάσει της νέας συμφωνίας!

Αυτά και άλλα θαυμαστά αναφέρονται σε επιστολή που απηύθυνε στις 2 Δεκεμβρίου 2012 ο κ. Σάφα στον Ε. Βενιζέλο, που στο μεταξύ είχε ήδη προαχθεί σε υπουργό Οικονομικών. Ο γαλλολιβανέζος επιχειρηματίας διαμαρτύρεται γιατί η εταιρεία του δεν έχει λάβει το ποσό των 77,25 εκατομμυρίων ευρώ της δόσης του Νοεμβρίου του 2012, όπως προβλέπει η νέα σύμβαση για τα υποβρύχια. Ο κ. Σάφα αποκαλεί τον Ε. Βενιζέλο «εξοχότατο» και του ζητάει να καταβάλει τα χρήματα που απαιτούνται για την επανεκκίνηση του προγράμματος, απειλώντας με κομψό τρόπο ότι σε διαφορετική περίπτωση «διακινδυνεύει το πρόγραμμα και την επιβίωση του ναυπηγείου»…

Οι νέοι ιδιοκτήτες των ναυπηγείων ξεπερνούν κάθε όριο στις 27/04/2012, όταν ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του κ. Σάφα, και όχι με την –πιο γνωστή– ιδιότητα του εκτελεστικού προέδρου της MARFIN, προσφεύγει στο Διεθνές Εμπορικό Δικαστήριο, εγκαλώντας την ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν πληρώνει τις προβλεπόμενες δόσεις.

Πού το βρήκαν τόσο θράσος; Τους το εξέθρεψε, προφανώς, η ανοχή των κυβερνώντων επί σειρά ετών, που δέχτηκαν να πληρώσουν 2,3 δισ. για να παραλάβουν μόνο ένα υποβρύχιο που γέρνει, δέχτηκαν να συνεχίσει να πληρώνει το ελληνικό δημόσιο για άλλα έξι υποβρύχια και τα ανταλλακτικά που δεν εμφανίζονται πουθενά, δέχτηκαν να δεσμεύσουν το ελληνικό δημόσιο με μια συμφωνία που στο τέλος, στην καλύτερη περίπτωση, θα καταλήξει σε έναν παροπλισμένο σάπιο στόλο υποβρυχίων, που δεν θα μπορούν να έχουν πολεμική χρήση, αφού δεν έχει συμπεριληφθεί η απλή πρόβλεψη να έχουν… τορπίλες!

Ε, αξίζει να αναρωτηθούμε ποιος κερδίζει από το έγκλημα.

ΠΗΓΗ:
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου - UNFOLLOW 24