Το χρέος είναι προϊόν συμπαιγνίας, πολιτικών, οικονομολόγων και τραπεζιτών.

Στο μικρό μου τόπο ζούμε μέρες κατασχέσεων. 

Αλλά, κανείς δεν ασχολείται, με ουσιαστικό τρόπο, με το θέμα. Μόνο, προεκλογικά, οι έχοντες τη νομή της εξουσίας και για να πάρουν, μια πρόσκαιρη ψήφο, υπόσχονταν μεσολαβήσεις και πρόσφεραν καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, χωρίς, τελικά, αντίκρυσμα. Μέχρι και για γνωριμίες στη σύνθεση δικαστηρίων διαβεβαίωναν τους ταλαίπωρους. Και μετά ο πολίτης βρέθηκε προ "εκπλήξεως"!!! Του κατάσχεσαν την περιουσία. (Η βλακεία αποκτά μεγάλες διαστάσεις, όταν η απελπισία φωλιάζει στη ζωή του ανθρώπου. Πιστεύεις και αρπάζεσαι, ως σανίδα σωτηρίας, από το πιο μεγάλο ψέμα).

Προχτές μιλούσα με έναν επιχειρηματία, από τους καλούς του τόπου μου. Αυτοαπασχολούμενος επί 30 χρόνια δημιούργησε  βιώσιμες και κερδοφόρες μικροεπιχειρήσεις κι αποφάσισε να ...

κάνει, με δανεισμό, το μεγάλο άλμα: Μια επιχείρηση , που θα είναι η καλύτερη στο είδος της. Την ξεκίνησε λίγο πριν την κρίση του 2008-2009. Και, τώρα, που όλα κατέρρευσαν δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο. Και σκέφτεται να παραδώσει στην τράπεζα το καμάρι της Κεφαλονιάς και όλη την υποθηκευμένη περιουσία του, σπίτι, ακίνητα, επιχειρήσεις. Για να ξεκινήσει από την αρχή και από το μηδέν, σε ηλικία, λίγο πριν τη σύνταξη.

Γιατί αυτός ο συμπολίτης και κάτι εκατομμύρια άλλοι πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης;

Οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί γνωρίζουν την αιτία της κρίσης.

Π.χ. ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης έχει πει πολλά για αυτή την αιτία:

"οι οικονομολόγοι θεωρούσαν ότι η Κρίση δεν θα έρθει επειδή έλεγαν ότι δεν θα έρθει...πάνω στο αξίωμα ότι Κρίση δεν θα έχουμε χτίστηκε μια κολοσιαία αγορά νέων χρεών...δημιουργήθηκε μια νέα θρησκεία στο χρηματοπιστωτικό τομέα... οι τράπεζες και οι παρατράπεζες(π.χ. hedge funds) της υφηλίου δημιούργησαν αμύθητα χάρτινα χρέη (και στοιχήματα πάνω σε αυτά τα χρέη), πεπεισμένες ότι ο πλανήτης μπορούσε να αντέξει παρόλο που ήταν υπερπολλαπλάσια του πραγματικού ΑΕΠ...Όταν ένα CDO αξιολογείται με το μέγιστο βαθμό των ΑΑΑ, αν ο αγοραστής είναι μία τράπεζα μπορεί να χρησιμοποιήσει το CDO σαν να ήταν χρήμα. Αυτό βοήθησε τις τράπεζες να πλουτίσουν πέραν των προσδοκιών τους- ουσιαστικά να μπορούν να τυπώσουν δικό τους χρήμα....Το όνειρο να έχεις ένα ΑΤΜ στο σαλόνι του σπιτιού σου (από το οποίο να τραβάς χρήμα χωρίς να χρεώνεσαι) είχε γίνει πραγματικότητα, τουλάχιστον για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τους ανθρώπους τους".

(Σταχυολογήσαμε από τον "Παγκόσμιο Μινώταυρο, Οι πραγματικές αιτίες της κρίσης" του κ. Γ. Βαρουφάκη).

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει χαρακτηρίσει την δημιουργία χρήματος από τους τραπεζίτες "μεγάλο σκάνδαλο", απαντώντας σε ερώτηση μας.

Παρ' όλα αυτά, όταν έρχεται η ώρα του "δια ταύτα", το "ξεχνάνε".

Τις ώρες της έντονης προεκλογικής εκστρατείας, ο Αλέξης Τσίπρας είπε, για τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη:

• «Μίλησα μαζί του και μου είπε ότι, αν και δεν θα ήθελε να είναι υποψήφιος, θέλει να συμβάλει όσο μπορεί με τις γνώσεις και την εμπειρία του στον αγώνα που κάνουμε για τη νίκη στις ευρωεκλογές και τη μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη η Ευρώπη και ο τόπος».

Ποια είναι, όμως, "η μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη η Ευρώπη και ο τόπος"; Ποιες είναι οι "ανάγκες της Ευρώπης και του τόπου";

Σε αυτή την ερώτηση χάνεται η μπάλα, χάνονται οι άνθρωποι και απομένει ο "τόπος". Τότε, αρχίζει η Υψηλή Πολιτική και Οικονομία.

Για τη σημερινή συγκυβέρνηση, "ανάγκες του τόπου" είναι οι ανάγκες των τραπεζών: 

• Με το ΦΕΚ Β' 1390/30/5/2014, η Alpha Bank λαμβάνει εγγυήσεις του ελλ. δημοσίου ύψους  2,3 δις με επιτόκιο 12%.
• Με το άρθρο 3 του 3723. (ΦΕΚ Β' 1546/11.06.2014), έρχεται η σειρά της Τράπεζας Πειραιώς. 1,214 δις, ως εξασφάλιση για να λάβει δάνειο από την ΕΚΤ.

Το πάρτυ έχει ξεκινήσει από καιρό και θα συνεχιστεί.

Ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης "απαντά" σε αυτή την πολιτική(σε συνέντευξη):

• "Η μόνη λύση, λοιπόν, για τις τράπεζες είναι ο αφελληνισμός τους...Δεν γίνεται ο πτωχευμένος Έλληνας φορολογούμενος να διατηρεί αυτές τις τράπεζες".

Και η λύση, για τον κ. Βαρουφάκη (δοσμένη από μας συνοπτικά):

Επειδή οι Γερμανοί δεν δέχονται το κούρεμα του χρέους, να προχωρήσουμε σε αντικατάσταση του με έκδοση νέων ομολόγων, (δηλ. θα αγοράσουμε το χρέος με νέο δάνειο). Αυτό το χρέος θα το αποπληρώνουμε μόνο αν έχουμε "ανάπτυξη" πάνω από 3%. Εάν τα ομόλογα (χρέος) δεν αποπληρώνονται εντός εικοσαετίας, το χρέος θα διαγράφεται. Δεν μπορούμε να δεσμεύουμε την Ελλάδα για πάντα. 

Είναι άξιο απορίας το γιατί οι Γερμανοί(οι τραπεζίτες και οι παρατράπεζες, λέμε εμείς)  θα δεχτούν αυτή τη λύση, που ισοδυναμεί με κούρεμα χρέους, όταν δεν δέχονται το κούρεμα; Τι θα κερδίσει ο καταχρεωμένος λαός από τον "αφελληνισμό" των τραπεζών; Ο καθηγητής κάνει ασκήσεις επί χάρτου και κατεβάζει "λύσεις" για να περνά η ώρα.

Κάποιες φορές, όταν ακούς πολιτικούς και καθηγητάδες, έχεις την εντύπωση ότι ο "τόπος" είναι ακατοίκητος και οι ανάγκες του δεν είναι ανάγκες ανθρώπων, αλλά, γενικώς και αορίστως, του τόπου.

Αν κάποιος, που δεν είναι οικονομολόγος ή πολιτικός, ερωτηθεί ποιες είναι "οι (οικονομικές) ανάγκες αυτού του τόπου", θα απαντήσει κοιτώντας γύρω του: 

Η φτώχεια, η ανεργία, η έλλειψη περίθαλψης, η υπερχρέωση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι κατασχέσεις. Από όλα αυτά απορρέει μια ζωή σε κατάσταση εξαθλίωσης, απελπισίας και κατάθλιψης. Μια ζωή εν τάφω. Αυτό βλέπεις γύρω σου: Ανάγκες ανθρώπων και όχι, γενικώς και αορίστως, "ανάγκες ενός τόπου". 

Την αιτία όλων αυτών δεν την ακουμπά η υψηλή πολιτική και οικονομία. Πήγαν πολύ ψηλά και δεν βλέπουν,πια, τον πάτο(εμάς).

Η δική μας μόνη λύση στη μόνη αιτία.

Η δική μας απάντηση στο ποιες είναι οι ανάγκες της Ευρώπης και του τόπου, δηλ. των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτές τις γεωγραφικές έννοιες: 

Είναι πιο εύκολο, πιο αληθινό και πιο ριζοσπαστικό να απαιτήσεις, να σταματήσουν κάποιοι ιδιώτες να δημιουργούν χρήμα και να δημιουργούν τεχνητή έλλειψη ή πλεόνασμα , με σκοπό την κερδοφορία τους.

Είναι πιο αληθινό και πιο ειλικρινές να πεις "δεν θα πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών οι λαοί". Αυτό που λείπει και δημιουργεί όλα τα κακά είναι το ιδιωτικό χρήμα. Ας γίνει δημόσιο εργαλείο, δημοκρατικά διαχειριζόμενο.

Οι λαοί θα το καταλάβουν και θα γίνει πανευρωπαϊκό αίτημα. Τότε, θάχεις πραγματικούς συμμάχους για πραγματικές ανάγκες και τελικές λύσεις.

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ. ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ.

Δημοκρατία παντού και Απελευθέρωση κράτους και ιδιωτών από το ψεύτικο χρέος. Διότι το χρέος είναι προϊόν συμπαιγνίας, πολιτικών, οικονομολόγων και τραπεζιτών. 

πηγη