Ομοβροντία λάσπης κατά του Μίκη Θεοδωράκη από τις «αυθεντίες» της δεξιάς και της αριστεράς. Τι τους τρομάζει άραγε;

Αλίμονο σε όποιον βγει από το μαντρί. Αλίμονο σε όποιον δεν επαναλαμβάνει τα κλισέ. Αλίμονο σε όποιον δεν συμφωνεί απόλυτα μαζί τους!
Κάτι αυτόκλητοι εκπρόσωποι των αναρχικών, μαζί με αυτόκλητους εκπροσώπους της πατριωτικής αριστεράς και άλλους ποντικομάχους του διαδικτύου λιθοβολούν στερεοφωνικά τον Μίκη Θεοδωράκη.
Μία μεγάλη ορχήστρα των «τίποτων του τιπότου» που λέει και γνωστός σχεδιαστής, ένας μεγάλος αριθμός μηδενικών …
 κρίνει ,εγκαλεί και βρίζει τον Μίκη Θεοδωράκη. Γιατί δεν μίλησε τότε, γιατί δεν μίλησε μετά, γιατί έπιασε το χέρι του Ερντογάν και άλλα τέτοια πιο φαιδρά κι από φαιδρά.
Πολλά μηδενικά εναντίον ενός που είναι κάτι πραγματικά μεγάλο, που είναι κάποιος και που είναι κάποιος για πάρα πολλούς. Κι η λάσπη ρέει με τους τόνους.
Οι υπάλληλοι του Soros τον είπανε τρελό, γέρο και φασίστα. Ότι άλλοι γράφουν γι’ αυτόν … κι αυτός τα υπογράφει.
Οι «πατριώτες» του «Λεονάϊντας» και του counter strike τον είπανε προδότη γιατί χαμογέλασε στον Ερντογάν αντί να τον φτύσει γιατί οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Πόλη.
Άλλος για τα λεφτά κι άλλος λόγω βλακείας απαιτούν από τον Μίκη Θεοδωράκη … υπακοή! Να ζητήσει συγνώμη του ζητούν κάποιοι κι άλλοι θέλουν … να πεθάνει!
Τα «τίποτα του τιπότου» , οι ηγέτες του καθιστικού τους που ρίχνονται στη μάχη του πεδίου μεγάλου σαν το mousepad, έβγαλαν την απόφαση και η ποινή είναι «Θάνατος στο Θεοδωράκη»!
Κι εκεί που νομίζαμε.... ότι το Internet θα έφερνε τον κόσμο πιο κοντά στη γνώση , δεν προβλέψαμε ότι η βλακεία θα είχε τόσους πολλούς υποδοχείς.
Τρέμουν οι «τρακόσιοι» μην την πατήσουν πάλι όπως με τον Καρατζαφέρη … που αλλιώς τα ‘λεγε απ’ έξω κι αλλιώς τα λέει μέσα στον χορό. Και πριν μιλήσει ο Μίκης Θεοδωράκης, πριν τους διαβάσει δυο σελίδες με σκέψεις που όλοι κάνουν, εντόπισαν συνομωσία και την ξεσκέπασαν στο πιτς φιτίλι !
Κι εγώ σ’ όλους αυτούς θα έλεγα … σιγά παιδιά, σιγά. Καλή η Σάρα , καλή κι η Μάρα … αλλά μπήκαμε όλοι στο ίδιο καζάνι χωρίς να μας προσκαλέσουν.
Ο Μίκης Θεοδωράκης θέλει να κάνει το δικό του κίνημα. Καλά κάνει και είναι δικαίωμά του. Δεν ζήτησε από κανέναν τα λεφτά του, ούτε έβαλε σε κανέναν φόρους. Και μακάρι σαν τον Μίκη όλοι οι διανοούμενοι να έκαναν ο καθένας το δικό του κίνημα, το δικό τους «μαγαζί». Κι ο Ζουράρις, κι ο Σαρρής, κι ο Θύμιος Παπανικολάου, κι όλοι όσοι μπορούν και θέλουν.
Μπουτάρης, Βερέμης , Δήμου, Μάνος κλπ … ένα κόμμα-τίποτα 7-8 παππούδων … πήρε τη Δημαρχία της Θεσσαλονίκης. Το κατάλαβαν άραγε κάποιοι πως συνέβη αυτό; Κατάλαβαν ότι δεν χρειάζεται «Εγχειρίδιο του σωστού Κινήματος» και θεωρητικές παπαριές που είχαν μοναδικό σκοπό να διχάσουν τον κόσμο σε κομμουνιστές και καπιταλιστές, όλοι θύματα του ίδιου θύτη.
Ο καθένας ας κριθεί για το αποτέλεσμα. Είναι εύκολο να κρίνεις αλλά δύσκολο να φέρεις αποτέλεσμα απτό στον πραγματικό κόσμο. Ο Μίκης έφερε αποτέλεσμα σε επίπεδο πλανήτη και είναι τόσο μεγάλος που ούτε ο θάνατος δεν τον τρομάζει πλέον. Και νέος όταν ήταν απέναντι στη χούντα της Νέας Τάξης ήταν και ως γέρος τώρα πάλι απέναντι στη Νέα Τάξη είναι. Να τον μαλώσουμε που τον χρησιμοποίησαν επί οικουμενικής; Όλους μας είχαν κοροϊδέψει τότε. Να τον μαλώσουμε που χαιρέτησε τον Ερντογάν; Μήπως ο Ερντογαν πάτησε στα Ίμια; Μήπως ο Ερντογάν διέταξε την εισβολή στην Κύπρο; Και παρόλα αυτά μερικοί ξεχνιούνται, νομίζουν ότι η «ανδρεία» των Ελλήνων φοβίζει τρελά τους Τούρκους. Νομίζουν ότι υπάρχει οπλική ισορροπία και οι Τούρκοι φοβούνται τον στρατό μας. Μεταξύ Hollywood και Μακρυγιάννη … τη χάσαμε την επαφή με την πραγματικότητα.

Δεν αντιλαμβανόμαστε τα μεγέθη. Νευρικά τσιουάουα που κάνουν τσαμπουκά σε ντόμπερμαν … με όπλο το ποντίκι. Και δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάει ή να κλάψει με τους «αλάθητους» που γέμισε το internet. Καθηγητές επανάστασης και θεωρητικοί των κινημάτων, σε μία παραζάλη, μοναχικής κομμουνιστικο-ρομαντικό-πατριωτικής έξαψης που δεν έχουν τα κότσια να παραδεχτούν ότι πήραν τη ζωή τους λάθος, όπως όλοι άλλωστε, βρίζουν τον Μίκη Θεοδωράκη . Του Μίκη που μόνος του έζησε 1000 φορές τις δόξες και τις ζωές όσων τον κριτικάρουν. Άλλωστε με προπαγάνδα μεγάλωσαν, στην προπαγάνδα πίστεψαν κι ακόμα δεν κατάλαβαν ότι όλα έγιναν επίτηδες.

Μπουρδολόγοι με πλούσιο λεξιλόγιο, περήφανοι αριστεροί που τα ρολόγια τους έμειναν κάτι δεκαετίες πίσω. Και η εμμονή σε κάτι που δεν λειτουργεί είναι καλό πιστοποιητικό βλακείας. Πολύ περισσότερο στις μέρες μας που φάνηκε πως όλα είχαν σχεδιαστεί από τους ίδιους «εκλεκτούς» με στόχο τα λεφτά μας.
Ο Μίκης χόρτασε τα πάντα. Κι από αγάπη, κι από αναγνώριση, κι από δόξες και τιμές, κι από χρήματα κι από κυνηγητό. Τα έκανε όλα και το κυριότερο έβαλε την Ελλάδα στο κάδρο του πλανήτη και κυρίως στις καρδιές όλου του κόσμου. Ξεφορτώθηκε από πάνω του τον Λένιν, τον Μαρξ κι άλλους «εκλεκτούς» θεωρητικούς του διχασμού και θέλει να ενώσει. Κι όταν μιλάς για ένωση στο διάολο και οι αριστεροί , στο διάολο κι οι δεξιοί.
Κι εκεί είναι που πανικοβάλλονται όσοι ήθελαν πίσω από ντεμοντέ κλισέ και χρώματα να βρουν μία θέση στην πολιτική.

Θέλει να χρησιμοποιήσει την εικόνα του, το όνομά του και να περάσει στην αιωνιότητα ως ο ιδρυτής ενός κινήματος αντίστασης. Να πούμε ότι είναι νάρκισσος; Κι αν είναι … μήπως δεν έχει λόγο; Τα τίποτα είναι νάρκισσοι, όλοι μας είμαστε νάρκισσοι , ο Μίκης που είναι κάτι … να μην είναι;

Ο πρωθυπουργός μίας χώρας που ξεφτιλίστηκε διεθνώς κι έγινε συνώνυμο της χρεοκοπίας είναι νάρκισσος… ο Μίκης να μην είναι ; Ακόμα κι αν έκανε λάθη στη ζωή του αυτά δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Του χρωστάμε ως χώρα και δεν μας χρωστάει τίποτα. Με τι να το δελεάσουν άραγε οι πολιτικοί; Με το μισθό του βουλευτή, με τη δόξα; Με τι να τον εντυπωσιάσουν και να τον κάνουν να υπακούσει;
Αλλά η λάσπη είναι φθηνή κι εκ του ασφαλούς όλοι έγιναν κριτές κι αλάθητοι. Και πίσω από την κριτική … κρυφές φιλοδοξίες κι επίδοξοι ηγέτες της πατριωτικής αριστεράς που έμειναν πίσω στην ουρά. Και μόνο που το σκέφτηκαν ότι με εκατό γραμμές επίθεσης και λάσπη θα βγάλουν από τη μέση έναν Θεοδωράκη είναι κι αυτό απόδειξη νόσου βαριάς και χρόνιας.
Αλλά αυτά για τον Μίκη είναι θλιβερές ασήμαντες λεπτομέρειες. Και ξύλο έφαγε και δεν έκανε πίσω , τώρα τι να φοβηθεί; Τον κάθε κουραμπιέ που έγινε διεθνολόγος, τουρκολόγος. Μακεδονομάχος, βυζαντινολόγος με πτυχίο στο copy-paste φράσεων και ιδεών μιας άλλης εποχής;

Ο Μίκης θα κριθεί και θα κριθούνε όλοι. Αν πόνεσε κάποιους που νομίζουν ότι τους έφαγε στη στροφή και φοβούνται μην τους πάρει την πελατεία της πατριωτικής αριστεράς … ας βάλουν νερό στο κρασί τους. Ας κάνουν το δικό τους κίνημα που θα βγει στους δρόμους κι όχι στην ADSL , και τότε ας τον κρίνουν. Με λογοκρισία της λογικής και αβάντα των υποκειμένων που αποκαλούν τον Μίκη Θεοδωράκη… «Μικυ Μάουζ» … ας χαίρονται την μοναξιά και τη γελοιότητά τους μέσα από εύκολες και δωρεάν αλληλοφρονήσεις σε σκοτεινές γωνιές του διαδικτύου.
Μακάρι σαν τον Μίκη να ήτανε χιλιάδες … κι όλοι μαζί σε μια κοινή πορεία , απέναντι σε όσους μας πουλούν και το μέλλον μας διαλύουν. Κι αν τελικά δεν βγει κι αυτή η συνταγή πάμε παρακάτω. Δεν ψάχνουμε σωτήρα… η έμπνευση μας λείπει. Κι αν είναι αργά … το μέλλον θα μας δείξει.

Σίμος Σ.
Έδεσσα

πηγη