Ολος ο ελληνικός χαβαλές του παραλογισμού ενώθηκε...

Ωρέ ... τι βλέπουμε!!!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τα όσα γίνονται γύρω μας, δεν υπάρχει περίπτωση να πλήξουμε στο μέλλον με την κωμική πασαρέλα της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

 Κλέφτες, απατεώνες, ρήτορες, κηπουροί, γλάστρες, αφισοκολλητές και παντός είδους γραφικοί, ενώθηκαν πλέον κάτω απο τη νέα παντιέρα της "συναίνεσης" και της διακαούς ανάγκης "να σωθεί ο τόπος".

 Ολος ο ελληνικός χαβαλές του παραλογισμού ενώθηκε και έδωσε όρκο υπο την πρωθυπουργία ενός τραπεζίτη(!), που κατα άλλους μέν εκπροσωπεί την Τrilateral Commission και τους ελληνες νταβατζήδες, κατα άλλους δέ τον απο Μηχανής Θεό που θα σώσει την παράσταση.

Καπελώθηκε ...πληροφορούμαι απο μερικούς, το πολιτικό σύστημα απο το τραπεζικό.

 Είναι μια άποψη που περιέχει καποια δόση αλήθειας, γιατί αν κοιτάξει κανείς τον ευρύτερο δυτικό κόσμο θα δεί αρκετά παραδείγματα καπελωμάτων που μάλλον δεν είναι παραγωγικά.

 Η Αμερική σίγουρα καπελώθηκε, καθότι η περίφημη Goldman Sachs όχι μόνον δεν περιορίστηκε απο την κυβέρνηση Ομπάμα, αλλα στρογγυλοκάθηκε και μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση.

 Η Ρωσία επίσης καπελώθηκε απο μια άλλη ιδιότυπη μαφία στην οποία συμμετέχει και το κράτος.

 Η Ισλανδία σίγουρα δεν καπελώθηκε και ζεί ήρεμα και χρεωκοπημένα, ο Καντάφι καρακαπελώθηκε και σήμερα είναι στα ένδοξα κυπαρίσσια, η Ιταλία δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γεννήσει, και ο Αραβικός κόσμος βρίσκεται σε λαμπρή περίοδο "μετάβασης στη δημοκρατία". Η Αίγυπτος πάντως μόνον απο ελευθερία δεν καπελώθηκε.

Αλλά αν κρατήσει κανείς κάποια νηφάλια απόσταση απο την Ιστορία, γρήγορα θα διαπιστώσει πως ποτέ όλος ο κόσμος δεν καπελώθηκε απόλυτα απο κανέναν, κανείς ποτέ δεν επέβαλε συνολικά τίς επιθυμίες του σε όλους, παρότι και παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν, και περίοδοι παρασκηνίων υπηρξαν, καθώς και άφθονα αντάρτικα, πραξικοπήματα, συνομωσίες και στρατιωτικές επεμβάσεις.

 Περιέργως, ο κόσμος πάντα προχωρούσε και προχωράει, περιέχοντας στα σπλάχνα του χίππυδες και κουστουμάκηδες, εμπόρους και φρικιά, τραπεζικούς και πολιτικούς, πόρνες και παρθένες.

Η πολιτική διάσταση του κόσμου γεννήθηκε και υπάρχει απο την απαρχή των ανθρώπινων κοινωνιών, και η τραπεζική διάσταση γεννήθηκε και συνυπάρχει απο την πανάρχαια ανάγκη του εμπορίου. Οπως πάντα υπήρχαν και τα ελιτίστικα γκρούπ σκέψης, τα λούμπεν προλεταριάτα, οι επαναστάσεις, οι θρησκείες, οι νόμοι και τα Χρηματιστήρια. Ολα συνυπάρχουν απο την έναρξη του κόσμου, και ποτέ η μία διάσταση δεν καπέλωσε ολοκληρωτικά μια άλλη.

Ακόμα και οι στιγμές εκείνες αμηχανίας οπου διαφορετικά και ετερόκλητα στοιχεία ενώνονται και προκαλούν θυμηδία και γέλωτα, μοιραία θα κυοφορήσουν κάτι το καινούργιο. Θα αναφέρω ενα παράδειγμα που άκουσα κάποτε σε μια ομιλία ενός Πακιστανού, που αποτελούσε μέλος της ελίτ της χώρας του.

 Οταν το Πακιστάν χώρισε απο την Ινδία και έγινε ανεξάρτητο κράτος, εμπορικά, στρατιωτικά, εθνικιστικά και ακραία θρησκευτικά στοιχεία μοιραία συγκρούστηκαν, έπρεπε όμως και να συνυπάρξουν. 

Το νέο κράτος χρειαζόνταν εναν μηχανισμό χρηματοδότησης επιχειρήσεων που θα έφερνε ανάπτυξη, και έτσι ο εμπορικός κόσμος πρότεινε την δημιουργία μιας εθνικής τράπεζας.

Αλλά οι φανατικοί μουλάδες δεν μπορούσαν να δεχτούν την ύπαρξη ενός τραπεζικού συστήματος, με το επιχείρημα πως κάτι τέτοιο ήταν ανήθικο, καθότι οι τράπεζες χρεώνουν τόκους, κάτι που ο μέγας Προφήτης είχε καταδικάσει και ως έννοια και ως πρακτική.

 Το Πακιστάν λοιπόν κόντεψε να φτάσει σε εμφύλιο πόλεμο προσπαθώντας να λύσει το τεράστιο φιλοσοφικό πρόβλημα αν ο Προφήτης θα επέτρεπε την δημιουργία μιας τράπεζας. Οι καιροί πέρασαν απο τότε, οι μουλάδες παρέμειναν μουλάδες και οι τραπεζίτες τραπεζίτες, αρχικά συγκρούστηκαν και σκοτώθηκαν μεταξύ τους βίαια, αλλα στο τέλος το Πακιστάν και τράπεζες απέκτησε, και σύγχρονες μαντράσσες, καθώς και μια καινούργια και ιδιότυπη πρακτική, οι μουλάδες να παίρνουν τραπεζικά δάνεια για να πολεμήσουν τις τράπεζες!

Κάτι λοιπόν το νέο κυοφορείται, που ίσως καρποφορήσει χρόνια απο σήμερα. Αφού πρώτα περάσει μέσα απο πολλά στάδια εξέλιξης, ακόμα και απο το στάδιο του κωμικού. Ας αφήσουμε λοιπόν τα πράγματα να εξελιχθούν, και στο βαθμό που μπορούμε ας διατηρήσουμε το χιούμορ μας. Οι επόμενες εκλογές θα είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει ο κόσμος του θεάματος και της διασκέδασης. Σοσιαλισμός, εθνικισμός, τραπεζικός καπιταλισμός, Μνημόνιο, Τrilateral Commission, Επανάσταση και υποταγή, όλα σε μία και μοναδική ανεπανάληπτη συσκευασία.