Από τον ασήμαντο βενιζέλο στον Ηράκλειτο και από την πλατεία στην παραλία

Ακόμα κι αν παραστήσουμε τους σοφούς, δε μας βγαίνει. 

Η "λογική" δεν ήταν ποτέ το forte του κεφαλαιοκρατισμού κι ας μας μιλά για ορθολογισμό. Οι "θεωρίες" του στηρίχτηκαν σε αφαιρέσεις και  μεταφυσική.

Τα μαθηματικά χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εξισώσεων, που δεν μπορούν να λυθούν, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν , αλλά διδάσκονται σε όλες τις οικονομικές σχολές.

Έτσι και τώρα.

Επί ενάμιση χρόνο, μας έλεγαν πως ό,τι κάνουν και ό,τι παθαίνουμε γίνεται για να αποφύγουμε τηχρεοκοπία. 

Τώρα, την ονόμασαν "επιλεκτική" και ...πανηγυρίζουν που χρεοκοπήσαμε. 

Τι άλλο σημαίνει το χάρισμα μέρους του χρέους (κούρεμα), η επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης και ο νέος δανεισμός 109 δις, λίγες μέρες μετά το "μεσοπρόθεσμο",  εκτός από αδυναμία πληρωμής; 

Ο ένας "έβαλε πάτο στο βαρέλι", ο άλλος πήρε "βαθιά ανάσα", ο τρίτος λιγότερο βαθιά και μόνο η Παπαρήγα μίλησε για "κούρεμα" 21%. 

Μπορεί να μην είναι τόσο, αλλά αυτό συνέβη στη Σύνοδο Κορυφής. Είδαν πως δεν θα πληρώσουμε ποτέ, είδαν πως η στάση πληρωμών είναι καταστροφή για τράπεζες, οικονομίες και ευρώ και έσπευσαν να δώσουν παράταση και όχι λύση. Παράταση στη δική τους καταστροφή. (Δεν το "είδαν" τώρα. Τώρα, είπαν να το κουκουλώσουν, αλλά το βαρέλι θα εξακολουθήσει να μην έχει πάτο και καπάκι). 

Πανηγύρισαν επειδή χρεοκοπήσαμε. Όμως, να μην ανησυχούμε. Ο Σαμαράς έχει αφαιρέσει αυτή τη λέξη από το λεξιλόγιο της ΝΔ, άρα χρεοκοπία δεν υπάρχει. ... Και θα έρθει η ώρα που θα μας σώσει, μέσω της "ανάπτυξης". Όλα είναι θέμα λέξεων. Ποιος δίνει σημασία στα νοήματα; Αν δεν το παίζει η τηλεόραση,  απλώς δεν υπάρχει. Αν δεν την έχει στο λεξιλόγιο, επίσης. 

Στην πραγματικότητα, έχουμε "χρεοκοπήσει". "Ξέρουμε" πως δεν μπορούμε να ...

πληρώσουμε, από την εποχή του Καραμανλή του μικρού, για να μην πούμε πως κάποιοι, όπως ο σοφός Ζολώτας, το είχε πει το 1989, όταν έγινε πρωθυπουργός.

Η "χρεοκοπία" δεν έχει ημερομηνία. Εϊναι μια διαδικασία, όπου τα οικονομικά δεδομένα και οι όροι του παιχνιδιού μιλούν για το πού πας και πού θα καταλήξεις. Με δεδομένο πως, από τη δεκαετία του 70,  το χρήμα, αν θέλεις να το έχεις πρέπει να το δανειστείς από τοκογλύφους, πόση σοφία, "λογική" ή φαντασία χρειάζεσαι για να καταλάβεις πως το "βαρέλι δεν έχει πάτο"; 

Μόνο που δεν πρόκειται για βαρέλι, αλλά για μια κατσαρόλα μέσα στην οποία βράζουμε και η κοροϊδία των ΜΜΕ δεν μας αφήνει να δούμε αυτό που έρχεται. 

Πάρτε, λοιπόν, μια βαθιά ανάσα...

κι εμείς , πάμε παραλία, με τον Ηράκλειτο. Για να μη μας τρελάνουν.

Ο Ηράκλειτος έλεγε πως τα πράγματα γεννιούνται κατ΄έριν, αλλά επίσης κατά τον λόγον.   Ο Λόγος, έλεγε, είναι η ασύνειδη λογική των πραγμάτων, Ζευς και Αιωνιότης. Είναι μια νοήμων Δύναμη, που είναι η πηγή και ο κυβερνήτης όλων των πραγμάτων. "Εν αρχή είναι ο λόγος" , έγραφε ο Ιωάννης στο ευαγγέλιο του. Τώρα, γιατί διαλέξαμε τον Λόγο του Ιωάννη αντί του Ηράκλειτου είναι μια άλλη ιστορία. Η αρχή, όμως, είναι η ίδια. 

Η "ασύνειδη Λογική" δεν μπορεί να είναι η "συνειδητή λογική" των ανθρώπων, γιατί η τελευταία τούτη είναι ατομική και συνεπώς σχετική και μεροληπτική κρίση και νοημοσύνη, η οποία μόνο σχετική αλήθεια μπορεί να συλλάβει.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, με  τη σκέψη και την πράξη τους,  ανέδειξαν  "τα παιδικά χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας", όπως έλεγε ο Μαρξ, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την εμφάνιση μιας ανθρώπινης στιγμής που δεν χωρούσε στη δική του "ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων". Ο Χρόνος, για τον Ηράκλειτο,  είναι παιδί, έχει χώρο, οι κινήσεις του δεν υπαγορεύονται από κάποια ηθική ενηλίκων, αλλά βρίσκονται κοντά στην αμεριμνησία των παιδιών - με άλλα λόγια , οι κοσμικές δυνάμεις του αέναου γίγνεσθαι είναι πέρα απ' τις ανθρώπινες ηθικές κατηγορίες του καλού και του κακού. Σαν τα παιδιά, έχουμε χρόνο για Πράξη. 

Όντας παιδιά, oι Έλληνες έπαιξαν και γνωρίζοντας το θνητό και ατελές του ανθρώπου, έσμιξαν σε δήμο, έγιναν πολίτες και επινόησαν την πολιτική. Για να ξεφύγουν από την ατομική και ελλειπή λογική και να αναζητήσουν την παγκόσμια τάξη, τον Κόσμο, τον Λόγο και τη λογική του. Ο Λόγος είναι η ολότητα, η φύση, το θείο και το απόλυτο που συνδυάζει και διευθύνει όλες τις δραστηριότητες του πολλαπλού.

Κι έσμιξαν σε δήμους, για να υπερβούν την ατέλεια και τη θνητότητα. Για να πλησιάσουν, μέσα από την πολιτική το Θείο και το Λόγο.

Ας πούμε, μαζί, πώς έχουμε "έριδα" , βρισκόμαστε σε πόλεμο με την φεουδαρχική "λογική" αυτών που πανηγυρίζουν για αυτό που ήρθε και προσπαθούσαν να αποφύγουν.  Ας βγούμε από τη κατσαρόλα της "λογικής" βλακείας τους.

Αιών σημαίνει στα αρχαία ελληνικά ζωή (Ιλιάς, Ε 685, ΙΙ 453). Επιδίωξη της αιωνιότητας είναι η υπέρβαση του ατομικού και του ατομισμού που παρήγαγαν  το τέρας που σήμερα βιώνουμε. Η έξοδος του ανθρώπου προς το πολιτικό είναι η αναζήτηση του Λόγου, αλλά και η επίτευξη Ζωής. Είναι η έξοδος, η λύτρωση και η τραγικότητα.  "Ποτέ δεν θα ξεπεράσουμε τον Αισχύλο", είπε ο Καστοριάδης. Το ερώτημα δεν είναι "τι περιμένουμε;", αλλά "τι κάνουμε;".  Το μεγαλείο της ανθρώπινης τραγωδίας. 

Ο Ηράκλειτος έλεγε πως η ανθρώπινη υπόσταση μπορεί να χαρακτηριστεί και ως "είναι" και ως "μη-είναι". Αν ως ύπαρξη θεωρούμε την αμετάβλητη σταθερή παρουσία, (δική μας και "τοκογλύφων"), τότε βρισκόμαστε σε κατάσταση αυταπάτης. 

Ας μην ξεχνάμε, ας μάθουμε ή ας θυμηθούμε πως Τα πάντα ρει και Πόλεμος πατήρ πάντων. 

Και πόλεμος δεν είναι μόνο η ένοπλη σύγκρουση, αλλά γενικά η διαμάχη, η αντιπαλότητα, η έρις. Με την έννοια αυτή  ο πόλεμος είναι ο δημιουργός (πατήρ) αλλά και ο κυβερνήτης (βασιλεύς) όλων των όντων και των φαινομένων αυτού του κόσμου. 

Ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί, αν γίνουμε πολίτες, κηρύσσοντας εμπόλεμη κατάσταση με την ολιγαρχική σύμπραξη των μεγαλοεταιρειών, των τοκογλύφων, των ΜΜΕ και των πολιτικών, ίσως αγγίξουμε το θείο και το Λόγο,  ίσως αλλάξουμε λίγο τα φαινόμενα αυτού του κόσμου. 

Ως τότε, στην παραλία, με πολεμοφόδιο ένα βιβλίο. Ο Ηράκλειτος είναι μια κάποια λύση. 

------------------

ΥΓ. "Η σκέψη του Ηράκλειτου μοιάζει με την ψυχή του Άμλετ: όλοι την καταλαβαίνουν, αλλά ο καθένας διαφορετικά". (Spengler) 

"O κόσμος έχει αιώνια την ανάγκη της αλήθειας, κι επομένως έχει αιώνια την ανάγκη του Ηράκλειτου" . (Nietzshe) 

Τα πλάγια γράμματα είναι από το βιβλίο "Ηράκλειτος", σειρά "οι έλληνες", έκδοση Οδυσσέας Χατζόπουλος. 

φοτό: Σπύρος Δελάλης (Καραβόμυλος Σάμης Κεφαλλονιάς)

πηγη