Τρομονόμος και για δίωξη των φρονημάτων. . . ?

ΜΕ ΤΡΙΑ ΝΕΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Νέο «τρομονόμο», με διατάξεις που διευρύνουν το πεδίο των τρομο-αδικημάτων και διευκολύνουν τη δίωξη του φρονήματος, σχεδιάζει να φέρει στις αρχές του 2011 το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Διεύρυνση του αντιτρομοκρατικού νόμου σχεδιάζει το υπουργείο Δικαιοσύνης. Η δημόσια πρόκληση στην τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων, η εκπαίδευση και η στρατολόγηση τρομοκρατών θα αποτελούν αυτοτελή αδικήματα με στόχο την πρόληψη της τρομοκρατικής δράσης μέσω του Διαδικτύου.

Οι ρυθμίσεις αυτές συμπληρώνουν το τοπίο των αλλαγών, που έκανε εν κρυπτώ το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση στην αντιτρομοκρατική νομοθεσία, νομιμοποιώντας ακόμη και τη δίωξη ως τρομοκρατών όσων συμμετέχουν σε δυναμικές συνδικαλιστικές και κοινωνικές... διαδηλώσεις!

Για εκείνους που τα θεωρούν όλα αυτά υπερβολές, η πρόσφατη υπόθεση των 11 ανηλίκων της Λάρισας τους διαψεύδει, καθώς όλοι τους παραπέμφθηκαν και δικάστηκαν για τα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2008 με βάση τον «τρομονόμο». Στη δίκη τους ωστόσο, που τελείωσε πρόσφατα, αθωώθηκαν από τις ανυπόστατες κατηγορίες του «τρομοκράτη»!

Οι νέες αλλαγές-προσθήκες γίνονται με αφορμή τη κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και της απόφασης πλαίσιο της Ε.Ε. για τη πρόληψη της τρομοκρατίας. Τον μεγαλύτερο προβληματισμό προκαλεί η δίωξη της δημόσιας παρακίνησης σε τρομοκρατία, καθώς άπτεται ευθέως της ελευθερίας του λόγου. Αναλυτικά:

1. Δημόσια πρόκληση στη διάπραξη τρομοκρατικού εγκλήματος. Πρόκειται για ποινικοποίηση της διάδοσης ή, με άλλο τρόπο, διάθεσης στο κοινό μηνύματος με πρόθεση την παρακίνηση στη διάπραξη τρομοκρατικής πράξης. Το σημαντικό στη διατύπωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ότι αυτή η συμπεριφορά, η διάδοση μηνυμάτων, διώκεται και τιμωρείται, ανεξάρτητα από το εάν συνηγορεί άμεσα ή έμμεσα υπέρ της διάπραξης τρομοεγκλημάτων. Αρκεί απλώς να προκαλείται, αορίστως, κίνδυνος τέλεσης ενός ή περισσότερων τέτοιων εγκλημάτων. Για τον τελικό χαρακτηρισμό της δίωξης και της πράξης δεν έχει καμία απολύτως σημασία εάν τα αδικήματα έγιναν τελικά ή όχι.

Η αόριστη και γενική αυτή διατύπωση αφήνει, σύμφωνα με τους νομικούς, ανοικτή την πόρτα για γενικευμένες διώξεις με στόχο το φρόνημα ή την διάδοση ριζοσπαστικών πολιτικών και κοινωνικών ιδεών. Ακόμη και η ρητή δέσμευση ότι σκοπός της ρύθμισης δεν είναι η δίωξη των ιδεών και η ελευθερία έκφρασης, δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, όπως έδειξε η πρόσφατη εμπειρία με την κατάργηση των σχετικών προβλέψεων στον ελληνικό «τρομονόμο».

Η αρμόδια επιτροπή που συστάθηκε στο υπουργείο Δικαιοσύνης θα εξετάσει σύντομα με ποιο τρόπο θα μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο η συγκεκριμένη ρύθμιση, καθώς η ηθική αυτουργία καλύπτει γενικά την πρόβλεψη της παρακίνησης. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 186 του Ποινικού Κώδικα, τιμωρείται σε βαθμό πλημμελήματος με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο άλλον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα.

2. Στρατολόγηση για τρομοκρατία. Τιμωρείται όποιος παραπλανά ή παρακαλεί άλλο πρόσωπο να διαπράξει ή να μετάσχει στην τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος ή να προσχωρήσει σε οργάνωση ή ομάδα με σκοπό την τέλεση τρομοαδικημάτων.

3. Εκπαίδευση για τρομοκρατία. Στο στόχαστρο μπαίνει όποιος δίνει οδηγίες για τη χρήση εκρηκτικών όπλων και άλλων ουσιών ή ειδικών τεχνικών με σκοπό τη διάπραξη τρομοκρατικών εγκλημάτων.

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιμένουν ωστόσο ότι απαιτείται ρητή δέσμευση στις συμβάσεις προστασίας ατομικών δικαιωμάτων, καθώς δεν κρίνονται ικανοποιητικές αόριστες διατυπώσεις του στυλ «η δημόσια έκφραση ριζοσπαστικών, πολεμικών ή αντιτιθέμενων απόψεων επί ευαίσθητων πολιτικών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης και της τρομοκρατίας, δεν ποινικοποιούνται».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ