Μια τέτοια γλώσσα ο χωρικός Θα την καταλάβει.

Στη Γενική Απεργία της 4ης Φλεβάρη ήταν για πρώτη φορά τόσο μαζική η συμμετοχή της μικρομπουρζουαζίας. Αυτό πρώτα απ' όλα είναι ξεκάθαρο σημάδι ότι οι μικροαστοί ψάχνουν μια διέξοδο από την οικονομική και πολιτική κρίση που βαθαίνει ολοένα με την κυβέρνηση να καταρρέει κάτω από το βάρος της υποταγής της στην ΕΕ της λιτότητας και του ρατσισμού. 

Η κλασική μαρξιστική ανάλυση των ταξικών χαρακτηριστικών της μικροαστικής τάξης (Λέον Τρότσκι, Πού βαδίζει η Γαλλία, 1934) είναι απαραίτητη για το πώς παρεμβαίνει το επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης σ' αυτές τις συνθήκες:

"Η μικρομπουρζουαζία είναι οικονομικά εξαρτημένη και πολιτικά τεμαχισμένη. 

Γι’ αυτό το λόγο δε μπορεί να έχει μια δική της πολιτική. Χρειάζεται έναν «αρχηγό» που να της εμπνέει εμπιστοσύνη. Αυτόν τον ατομικό ή συλλογικό αρχηγό, δηλαδή μια προσωπικότητα ή ένα κόμμα, που μπορεί να της το δώσει η μία ή η άλλη από τις βασικές τάξεις, είτε η μεγάλη μπουρζουαζία είτε το προλεταριάτο. 

Ο φασισμός ενώνει και εξοπλίζει τις διασκορπισμένες μάζες. Τα μαχητικά του αποσπάσματα ο φασισμός τα φτιάχνει από «ανθρώπινη σκόνη». Έτσι δίνει στη μικρομπουρζουαζία την αυταπάτη ότι είναι μια δύναμη ανεξάρτητη. Αρχίζει κι αυτή να φαντάζεται πως θα κυβερνήσει πραγματικά το κράτος. Δεν είναι καθόλου καταπληκτικό να ανεβαίνουν στο κεφάλι της τέτοιες ελπίδες και αυταπάτες.

Μα η μικρομπουρζουαζία μπορεί να βρει έναν αρχηγό στο πρόσωπο του προλεταριάτου. Αυτό το έδειξε στη Ρωσία, ως ένα βαθμό στην Ισπανία Έτεινε για κει στην Ιταλία, στη Γερμανία και στην Αυστρία. 

Μα το κόμμα του προλεταριάτου δε στάθηκε στο ύψος της ιστορικής του αποστολής. 

Για να τραβήξει κοντά του τη μικρομπουρζουαζία το προλεταριάτο, πρέπει να κατακτήσει την εμπιστοσύνη της. Και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να έχει το ίδιο εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Πρέπει να έχει ένα ξάστερο πρόγραμμα δράσης και να είναι έτοιμο να αγωνιστεί για την εξουσία με όλα τα μέσα που υπάρχουν. Οργανωμένο από το επαναστατικό του κόμμα και έτοιμο για μια αποφασιστική και αλύπητη πάλη, το προλεταριάτο λέει στους χωρικούς και στους βιοπαλαιστές της πόλης: «Αγωνίζομαι για την εξουσία. Να το πρόγραμμά μου. Είμαι έτοιμος να συνεννοηθώ μαζί σας για μεταβολές σ’ αυτό το πρόγραμμα Τη βία θα την χρησιμοποιήσω μονάχα ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο και τους λακέδες του. Μαζί με σας όμως, που είσαστε εργαζόμενοι, θέλω να κλείσω μια συμμαχία πάνω στη βάση ενός ορισμένου προγράμματος».

Μια τέτοια γλώσσα ο χωρικός Θα την καταλάβει. 

Πρέπει μόνο να έχει εμπιστοσύνη στην ικανότητα του προλεταριάτου να πάρει την εξουσία. Λοιπόν για να γίνει αυτό. πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ενιαίο μέτωπο από κάθε διφορούμενη και αμφίβολη έννοια, από κάθε αναποφασιστικότητα, από φράσεις κούφιες. Πρέπει να νοιώσουμε την κατάσταση και να μπούμε σοβαρά στο δρόμο τον επαναστατικό".

Πολικός Γορίλας