Η αγοραία αλήθεια
Παρακολουθώ, όπως και όλοι μας υποθέτω, τον πρόεδρο της Πορτογαλίας να επιμένει ότι η χώρα του δεν θα προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης, ότι η Πορτογαλία δεν έχει ανάγκη από τον μηχανισμό – οι διαβεβαιώσεις αυτές γίνονται κατά τον πλέον επίσημο τρόπο και σε όλους τους τόνους. Το ίδιο λίγο έως πολύ σκηνικό είχαμε ζήσει λίγο καιρό πιο πριν και με την περίπτωση....της Ιρλανδίας: και εκεί ο πρωθυπουργός λίγες μόλις ώρες πριν προσφύγει στον μηχανισμό σωτηρίας το απέκλειε. Τι γίνεται λοιπόν; Έχει χτυπήσει τους πολιτικούς άνδρες ο ιός ψεύδους; Είναι τόσο ανόητοι ή τόσο πολύ περιφρονούν τη φήμη τους ώστε να διαψεύδονται εν γνώση τους; Γιατί αυτοί ξέρουν προφανώς περισσότερα απ’ όλες τις καλά πληροφορημένες πηγές. Το ίδιο συνέβη και στα μέρη μας: προφανώς και ο Παπανδρέου δεν μπορούσε να ομολογήσει τα μαύρα μας τα χάλια, όπως τον καλούσε με έντονα λαϊκίστικη διάθεση η αντιπολίτευση. Τι να ομολογήσει δηλαδή, κάτι που θα έστελνε τα σπρεντ από τα ουράνια στο διάστημα;
Προφανώς έτσι πλέον όπως ασκείται η διεθνής πολιτική είναι και αυτό μέσα στο παιχνίδι που παίζουν οι κυβερνήσεις, οι αγορές, οι εξουσίες, πάντα ερήμην των λαών.
πηγη
η δουλεια τους ειναι να παραμυθιαζουν τον κοσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή