ΚΡΑΥΓΗ...

Μῆλα ἐλαφρὰ πληγωμένα
ἀπὸ λεπτὰ σπαθάκια ἀσημένια,
σύννεφα σκισμένα ἀπὸ ’να κοραλλένιο χέρι
ποὺ ἔχει στὴ ράχη ἕνα μύγδαλο ἀπὸ φωτιά,
ψάρια ἀπὸ ἀρσενικὸ σὰν καρχαρίες,
καρχαρίες σὰν σταγόνες θρήνου γιὰ νὰ τυφλώσουν ἕνα πλῆθος,
ρόδα ποὺ πληγώνουν
καὶ βελόνες μπηγμένες στοὺς σωλῆνες τοῦ αἵματος,
κόσμοι ἐχθρικοὶ κι ἔρωτες μὲ κάμπιες σκεπασμένοι,
θὰ πέσουν πάνω σου. Θὰ πέσουν πάνω στὸ μεγάλο θόλο
ποὺ ἀλείφει μὲ λάδι τὶς γλῶσσες τῶν στρατιωτικῶν,
ὅπου ἕνας ἄντρας κατουράει σ’ ἕνα ἀστραποβόλο περιστέρι
καὶ φτύνει κάρβουνο κοπανισμένο
τριγυρισμένος ἀπὸ χιλιάδες καμπανάκια.

ΚΡΑΪΣΛΕΡ ΜΠΙΛΝΤΙΝΓΚ

 

πηγη