Υπάρχει αισιοδοξία σ’ αυτή τη χώρα

Αν κάποιοι προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν και να αλλάξουν τη ζωή μας, τις συνήθειες μας, να αλλοιώσουν το χαρακτήρα του Έλληνα, να εξαφανίσουν τα ήθη και τα έθιμα μας, ίσως καταφέρουν τελικά να αδειάσουν τις τσέπες μας, ίσως γεμίσουν για μια ακόμη φορά τις δικές τους, καταβροχθίζοντας χωρίς έλεος τα σωθικά μας, θα μείνουν όμως πολύ μικροί ανάμεσα μας. Θα μείνουν πολύ μικροί γιατί έχουν μικρή καρδιά, φτωχή ψυχή, ελεεινά αισθήματα.
Αυτοί οι «μεγάλοι» που μας εξουσιάζουν είναι πολύ μικροί..
γιατί δεν γεύτηκαν την μυρωδιά της παραδοσιακής φασολάδας και ξεγελάστηκαν από το «ψεύτικο χαβιάρι» που τους κερνάει ο πλούτος που απέκτησαν με «πολύ» κόπο και μόχθο. Ξεγελάστηκαν από τον αστακό και τα ακριβά τραπέζια των χλιδάτων σαλονιών λησμονώντας πολύ γρήγορα το γαύρο και τη σαρδέλα που μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων. Ζαλίστηκαν από την σαμπάνια γιατί δεν ευχήθηκαν ποτέ ειλικρινά στην υγειά μας με ένα ποτήρι ούζο. Ζουν με την ψευδαίσθηση ότι οι ακριβές συνήθειες γεμίζουν την κοιλιά και το μυαλό τους, αλλά στην ουσία παραμένουν κενοί και φτωχοί στο νου και στο στομάχι.
Ρουφώντας, εδώ και δεκαετίες, τα ταμεία του ελληνικού λαού αισθάνονται πλούσιοι γιατί έχτισαν πολυτελείς βίλες. Αγνοούν όμως ότι ο επίγειος παράδεισος του Έλληνα δεν είναι μόνο μια βίλα, ένα εξοχικό και ένα πολυτελές αυτοκίνητο. Ένα μικρό σπίτι με μια λιτή αυλή και ένα μικρό μπαξέ αποτελεί την μεγαλύτερη βίλα για έναν πολίτη, γιατί δεν είναι ροζ, αλλά έχει χρώματα αμόλυντα, καθαρά.
Όλοι αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες των πολιτών, Έλληνες, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι κ.λ.π., μπορεί να καταργήσουν κι άλλα κεκτημένα των εργαζομένων. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να μας κόψουν την Καλημέρα, την Καλησπέρα, την Καληνύχτα, γιατί η ζωή μας έχει πολυτιμότερη αξία από οποιοδήποτε ΔΝΤ, από οποιαδήποτε τράπεζα και οικονομικό κολοσσό.
Είναι δύσκολο αλλά επιβάλλεται να κρατήσουμε το χαμόγελο στα χείλη μας για να κοντράρουμε το πείσμα και την εμμονή τους να μας εξουθενώσουν, να μας λυγίσουν, να μας ταπεινώσουν.
Κι όμως υπάρχουν και Έλληνες που δεν κλέβουν, ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο, και πάνω απ’ όλα δεν προδίδουν αυτόν τον τόπο. Η μεγάλη ενοχή που τους βαραίνει όμως, είναι η συγκάλυψη, η ανοχή και ο συμβιβασμός με τις κλεψιές και τις ψευτιές των υπολοίπων.
Υπάρχουν και Έλληνες που δεν ντοπάρονται από πελατειακές εξυπηρετήσεις. Υπάρχουν και Έλληνες που καυχιόνται για την καταγωγή τους γιατί κουβαλούν μια ιστορία αιώνων και λένε ότι είναι Έλληνες με θάρρος και καμάρι, και όχι υποτιμητικά και ειρωνικά.
Υπάρχει αισιοδοξία σ’ αυτή τη χώρα γιατί υπάρχουν Έλληνες, που πέρα από οποιεσδήποτε αντιξοότητες, θα παραμείνουν Έλληνες. Ας μην τους αναζητήσουμε στα όνειρα μας. Ας προβληματιστούμε λίγο και θα τους βρούμε δίπλα μας, αφού πρώτα σταματήσουμε να είμαστε πελάτες όλων αυτών που πρόδωσαν τα όνειρα μας.





Γ.Τ.
anemo-milos.blogspot.com