Θέλω την δόση μου για να μην πεθάνω…….. κι ας πεθάνω.

 

Αλίμονο. Έχουμε καταντήσει ένα απέραντο απρόσωπο συνονθύλευμα εξαρτημένων σωμάτων που σκύβουν το κεφάλι στα πάντα, που εκλιπαρούν και δείχνουν διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να πάρουν την δόση τους. Να κάνουν τα πάντα για να συνεχίσουν να ζουν στον παραισθησιογόνο παράδεισο που τους προσφέρει μια κλίκα εμπόρων θανάτου.

Εξαρτημένοι, όπως οι κοινοί τοξικομανείς, ενός κράτους, μίας εξουσίας που εμπορεύεται την ίδια μας την ζωή για να πλουτίσει και να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προνόμια της και να εξυπηρετεί την προσωπική της μισαλλοδοξία.

Φοβισμένοι ότι θα χάσουμε το δηλητήριο που μας..

ποτίζουν σταγόνα την σταγόνα, προσκεκλημένοι σε ένα γεύμα χωρίς αύριο. Καταντήσαμε να ζητιανεύουμε τον ίδιο μας τον θάνατο από τα χέρια ανθρώπων που αδιαφορούν για την ηθική τις αξίες, τις ανάγκες μας.

Νέα μέτρα, νέα μνημόνια, περισσότερος πόνος.

Πόσοι αλήθεια έχουν δει ένα τοξικομανή σε κρίση στέρησης; Ένα ανθρώπινο τσουβάλι ανίκανο να κάνει οτιδήποτε. Ανίκανο να αντιδράσει σε οτιδήποτε θετικό. Είναι άραγε αυτό το αντίτιμο της πλαστής ευημερίας που τόσα χρόνια απολαμβάναμε; Πολιτικοί, τραπεζίτες, παπάδες, αφεντικά, μας πότισαν εθισμό για να μπορέσουν να γίνουν αναντικατάστατοι. Για να τους χρειαζόμαστε και να πιστεύουμε ότι χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να ζήσουμε.

Μας λένε ψέματα, μας υποτιμούν, μας χτυπούν και εμείς υπομένουμε τα πάντα. Και γιατί όχι άλλωστε; Σημασία έχει να πάρουμε την δόση που τόσο χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε να ζούμε. Γιατί πρέπει να πάρουμε την δόση για να παρατείνουμε μια άθλια ζωή, έως την στιγμή που θα χρειαστεί να πάρουμε ξανά την επόμενη δόση που, και αυτή σταδιακά θα μας οδηγήσει στον θάνατο.

Ποιος αλήθεια μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι; Για πόσο καιρό νομίζουμε ότι μπορεί να παραταθεί αυτό το βασανιστήριο που συντηρεί μία ψεύτικη ελπίδα;

Η κωμωδία που παίζετε στην πλάτη μας από τις πολιτικές περσόνες- σταρ της τηλεόρασης, περί διαπραγματεύσιμων και αδιαπραγμάτευτων ορίων θα καταβαραθρωθεί για άλλη μια φορά. Οι έμποροι του θανάτου είναι ξεκάθαροι στην σημαδεμένη τους τράπουλα. Το παιχνίδι είναι αυτό και σε όποιον αρέσει. Αν δεν θές να πάρεις από την δική μου ηρωίνη πάρε από την κοκαΐνη που σου πουλά ο άλλος έμπορος του σιναφιού. Όποιος αμφισβητεί θα υποστεί τις συνέπειες. Σταδιακός ή ακαριαίος θάνατος. Αυτό κάνουν οι έμποροι ναρκωτικών στους τοξικομανείς, αυτό κάνουν οι πολιτικοί στους πολίτες.

Η ψήφιση των νέων μέτρων όμως μπορεί να αποτελέσει ένα σημείο εκκίνησης. Μπορεί να είναι η στιγμή που όλοι εμείς θα βάλουμε ένα τέλος σε όλη αυτή την εξάρτηση.

Δεν έχει νόημα να διαπιστώνεις συνεχώς το αδιέξοδο που έχεις βρεθεί και να επαναλαμβάνεις το ίδιο λάθος. Πρέπει να κάνεις κάτι για να το ξεπεράσεις και κυρίως  πρέπει να αναζητήσει νέους τρόπους.

Η πολιτική και οικονομική πρέζα δεν αντιμετωπίζετε με ευχολόγια και σίγουρα όχι από ανθρώπους μόνους και απομονωμένους, πόσο μάλλον από εκείνους που την εμπορεύονται.

Η ελπίδα και οι νίκες μπορούν να κατακτηθούν ξανά μέσα από την συλλογική δράση και αλληλεγγύη που καλούμαστε να προσφέρουμε στον διπλανό μας.

Κέντρα αντίστασης υπάρχουν σε κάθε γειτονία σε κάθε χώρο εργασίας. Άνθρωποι έτοιμοι να αντισταθούν υπάρχουν παντού. Ας γίνουν η προσωπική απελπισία και τα αδιέξοδα του καθενός αιτία να ξαναβρεθούμε μαζί, να ορίσουμε ξανά το περιβάλλον και τον τρόπο που θέλουμε να ζούμε. Ας ενώσουμε ξανά τις δυνάμεις και τις διαφορετικότητές μας για να κατακτήσουμε την ζωή μας χωρίς παραισθησιογόνα, δόσεις και λοιπές εξαρτήσεις. Μόνο που πρέπει να κάνουμε γρήγορα πριν αυτή η δόση είναι η χαριστική.

πηγη