O Sergei Bryukhonenko έχει κάνει εκπληκτικά άλματα στην ιατρική επιστήμη όταν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 εφηύρε το Autojector, την πρώτη μηχανή υποστήριξης ζωής στον κόσμο.
Λειτουργούσε ως μηχανική καρδιά και πνεύμονες και αν και ήταν αρκετά πρωτόγονη με τα σημερινά στάνταρτ, έκανε πολύ καλά την δουλειά της.
Αυτή ήταν και η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν όλα τα μεταγενέστερα συστήματα υποστήριξης ζωής.
Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό?
Προκειμένου να δοκιμάσει την μηχανή αυτή χρειαζόταν πειραματόζωα. Αν και η ιατρική ηθική την εποχή εκείνη περιοριζόταν στην ηθική του γιατρού, δεν είχε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει ανθρώπους και έτσι χρησιμοποίησε σκυλιά.
Πολλά πολλά σκυλιά!. Έπρεπε πρώτα να τα θανατώσει και στην συνέχεια να χρησιμοποιήσει το σύστημα του από αντλίες και δοχεία προκειμένου να τα επαναφέρει.
Καθώς συνέχιζε τα πειράματα του, αυτά γινόταν όλο και ποιο ανατριχιαστικά καθώς αποστράγγιζε το αίμα από το σώμα των δύστυχων τετράποδων και το ξανάβαζε μέσα φέρνοντας το σκυλί πίσω στην ζωή (με σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες βέβαια).
Αργότερα ξεκίνησε να δοκιμάζει το αν η μηχανή του θα λειτουργούσε εκτός από ολόκληρα τα ζώα, σε ένα μέρος του ζώου.
Μόνο στο κεφάλι ας πούμε. Όπως αποδείχθηκε, είναι δυνατόν να αποκόψετε το κεφάλι ενός σκύλου, να το συνδέσετε σε μερικούς σωλήνες και να το κρατήσετε ζωντανό.
Τουλάχιστον για λίγα λεπτά...και σε αφασία... αλλά τέλος πάντων, η γενική αρχή είναι που μετράει.
Παν Παν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.