Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστροφή. Ναι ναι ναι καλά διαβάσατε...

Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστροφή. Δόξα τω Θεώ που ο Σαμαράς τα κατάφερε στη διαπραγμάτευση.

Αν γυρίζαμε στη δραχμή δεν θα είχαμε καύσιμα:

Και φυσικά δεν θα είχαμε φάρμακα:

Τα παιδιά στα σχολεία θα πεινούσαν:

Η ανεργία θα κάλπαζε:

Ενώ τώρα που πέτυχε η διαπραγμάτευση και είμαστε στο Ευρώ όλα θα μας πάνε δεξιά. Πάλι καλά που με το PSI και την Δευτεριάτικη διαπραγμάτευση βγάλαν δεκάδες δις τα hedge funds που είχαν επενδύσει στο Ελληνικό χρέος. Και να κάνετε το σταυρό σας που με τις πολιτικές των μεγάλων μας ηγετών το 2020 στην καλύτερη περίπτωση, στην πιο αισιόδοξη πρόβλεψη, όπου με ιδανικές συνθήκες το δημόσιο χρέος να ανέρχεται στο 124% του ΑΕΠ (όσο ακριβώς ήταν όταν μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης).

Τι και αν πλέον επίσημα είμαστε αποικία; Τι και αν οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: 30% ανεργία, φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό που σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ αγκαλιάζουν το 70% του ελληνικού πληθυσμού, πάνω από 500.000 παιδιά που σύμφωνα με τις καταγραφές της ΟΥΝΕΣΚΟ υποσιτίζονται, διπλασιασμό ατόμων στα συσσίτια, 400 ευρώ μισθοί, 340 ευρώ ταμείο ανεργίας…

Βέβαια όπως μας είπε ο Στουρνάρας προχθές στα μάτια των εταίρων είμαστε στο ζενίθ της αξιοπιστίας μας. Εμένα αυτό μου αρκεί ρε μουνιά. Μια καλή κουβέντα από τον Γιούνκερ, ένα φιλικό μαχαίρωμα στην πλάτη από τον Ρομπάι, οι χιλιάδες αυτοκτονίες τα 3 αυτά μνημονιακά χρόνια… Το ειδυλλιακό τοπίο μια υπό διάλυση κοινωνίας και η χρεοκοπία μια χώρας και ενός έθνους που πλέον θυμίζει νεκροταφείο ψυχών και ονείρων.

Οι τέλειες διακοπές για τυμβωρύχους και όρναια. Αυτοί μας μιλάνε και μας κουνάνε το δάχτυλο δια στόματος καναλιών, εφημερίδων, δημοσιογράφων, αστών πολιτικών και φασιστών.

Πηγή : tro-mpa-xtiko

από δω