Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ “ΦΙΛΗΣΥΧΗΣ” ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ . . .

 

      Κάτι, που δεν έχει γίνει αντιληπτό από τον περισσότερο κόσμο είναι, το ότι τις τελευταίες δύο δεκαετίες η Ελλάδα γνώρισε δυο κύματα μαζικής εισόδου αλλοδαπών. Το πρώτο κύμα διήρκεσε χονδρικά όλη τη δεκαετία 1990-2000 και αφορά κυρίως σε εισερχόμενους βαλκανικής καταγωγής, οι οποίοι έχουν όλα τα χαρακτηριστικά τού μετανάστη, αφού ήλθαν οικειοθελώς για μια (όπως φαντάζονταν) καλύτερη ζωή. 

     Το δεύτερο -και μάλλον πολυπληθέστερο- κύμα εισερχομένων άρχισε χονδρικά να έρχεται στην Ελλάδα μετά το 2000. Πρόκειται για ανθρώπους διωκόμενους, οι οποίοι κατέφθασαν εδώ μέσα από θανάσιμα επικίνδυνους (κυρίως θαλάσσιους) δρόμους. Η κύρια αιτία τής φυγής από τις εστίες τους (κυρίως ασιατικές χώρες) είναι οι μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας πολεμικές συρράξεις, που έχουν ξεσπάσει στις χώρες τους (Ιράκ, Αφγανιστάν κ.λπ.) με πρόσχημα τον πόλεμο των ΗΠΑ και τού ΝΑΤΟ εναντίον τής αντιαμερικανικής και αντισιωνιστικής «τρομοκρατίας».

Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήλθαν στην Ελλάδα οικειοθελώς σαν μετανάστες, αλλά ως πρόσφυγες, ...που τα σπίτια τους, η γη τους και οι περιοχές τους καταλήφθηκαν ή καταστράφηκαν από τον πόλεμο. Δεν ήρθαν στην Ελλάδα κατά μόνας (όπως συνήθως συνέβαινε με τους βαλκάνιους μετανάστες, οι οποίοι, αφού πρώτα δημιουργούσαν κάποιες υλικές προϋποθέσεις, έφερναν στη συνέχεια και τις οικογένειές τους), αλλά έφθασαν εδώ κατευθείαν με τις οικογένειές τους και με μόνη αποσκευή ένα μπόγο ρούχα και την απελπισία τους. Συχνά τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων που τους μεταφέρουν βουλιάζουν, με αποτέλεσμα να ξεκληρίζονται ολόκληρες οικογένειες. Πρόκειται για ανθρώπους κυριολεκτικά διωγμένους και ξεριζωμένους, άλλο ένα δημιούργημα των αιμοσταγών «αγορών».      Παρ΄ όλα αυτά, τα μίσθαρνα ελληνικά ΜΜΕ (=επιχειρήσεις διαφόρων διαπλεκομένων λαμογιών) εξακολουθούν να τούς χαρακτηρίζουν παραπλανητικά ως «λαθρομετανάστες» αντί για πρόσφυγες με σκοπό τη δημιουργία σύγχυσης στα ποίμνια τής βραδυνής ειδησεοκατάνυξης, τον αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά προβλήματα και τη δημιουργία εξιλαστηρίων θυμάτων.

     Συχνότατα, νεοέλληνες τούς εκμεταλλεύονται άγρια χρησιμοποιώντας τους  σε αγροτικές ή οικοδομικές εργασίες, αφού τούς κρύψουν από τα μάτια των (εθελοτυφλούντων) «αρχών». Έτσι έγιναν και τα περίφημα «έργα» τού ολυμπιακού φιάσκου τού 2004 (στα οποία δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί πόσοι εργαζόμενοι «λαθρομετανάστες» έχασαν τη ζωή τους ή ακρωτηριάστηκαν).  Είναι κανόνας οι «λαθρομετανάστες» να εργάζονται επί έτη αμειβόμενοι εξευτελιστικά με πλήρη απουσία ασφάλισης προς δόξαν τής διαιωνιζόμενης υποκρισίας των χαμερπών, δήθεν φιλήσυχων, δήθεν νομοταγών και σωβινιστών (β)ρωμηο-νοικοκυραίων.

     Οι απεργοί πείνας, που πρόσφατα ζήτησαν άσυλο στη Νομική, είναι ακριβώς τέτοιοι πρόσφυγες, που εργάζονταν επί χρόνια σε διάφορα μέρη τής Ελλάδας, γενόμενοι αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης, ενώ ταυτόχρονα οι υποκριτικές τοπικές (β)ρωμηο-κοινωνίες έκλειναν τα μάτια και «έθαβαν τα σκατά» τους, όπως οι γάτες. Οι πρόσφυγες, που ζήτησαν άσυλο στη Νομική, ζητούν το αυτονόητο: αφού τόσα χρόνια ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, δικαιούνται ισονομία σε όλους τούς τομείς (κάτι, που δεν έχει απαραίτητα να κάνει με την απόδοση ελληνικής υπηκοότητας - για να καθησυχάσουμε  όλον αυτόν τον εθνοπατριωτικό κοπροπολτό των κομπλεξικών, που παριστάνουν τούς καθαρόαιμους απόγονους τού Περικλή).

*     *     *

     Δημοσιεύουμε παρακάτω την αξιοπρεπέστατη δήλωση ενός από τα διωκόμενα δικαστικώς μέλη τής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες «λαθρο- μετανάστες».

     Ευχόμαστε, υπό το ασφυκτικό καθεστώς τού Δ.Ν.Τ., η νεοελληνική κοινωνία να έχει ακριβώς μια κατάληξη πανομοιότυπη με την υποκριτική στάση και αναλγησία, που επιφυλάσσει για τα «παιδιά των κατωτέρων θεών».

Θεόδωρος Λαμπρόπουλος

     «Με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι λεονταρισμοί μιας κυβέρνησης, που φέρεται σα μπράβος τής νύχτας απέναντι στούς μετανάστες, τούς ανέργους και όσους αγωνίζονται και κλίνει ευλαβώς το γόνυ απέναντι σε υποκείμενα, που ονομάζονται Ντομινίκ Στρως Καν και Όλι Ρεν.

     Αποδέχομαι με μεγάλη υπερηφάνεια και πολλή χαρά την κατηγορία τής «παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών», γιατί αυτό σημαίνει την αμέριστη αλληλεγγύη μου στους μετανάστες, που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα, χωρίς χαρτιά, υφιστάμενοι υπερκεμετάλλευση, ταπεινώσεις και καταστολή. Γιατί σημαίνει, ότι ως μέλος τής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης εργάστηκα με αφοσίωση για την υποστήριξη τού αγώνα των 300 απεργών πείνας, για την ασφαλή άνοδό τους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, για την νίκη τού αγώνα τους για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα.

     Αποδέχομαι με μεγάλη υπερηφάνεια και πολλή χαρά την κατηγορία τής «διατάραξης οικιακής ειρήνης». Γιατί τούτο σημαίνει, ότι δεν θεωρώ το πανεπιστημιακό άσυλο οικία ούτε των πρυτάνεων ούτε πολύ περισσότερο τής κυβέρνησης και τής αστυνομίας. Γιατί το άσυλο δεν χρειάζεται για τα μαθήματα και την έρευνα, αλλά για όλες εκείνες τις κατηγορίες, που, όταν η νομιμότητα παίρνει διαζύγιο από το δίκο, χρειάζονται χώρο, για να φιλοξενήσει την αγωνία και τον αγώνα τους. Γιατί στο άδειο κτήριο τής Νομικής Σχολής δεν διακυβευόταν η ομαλή λειτουργία τού Πανεπιστημίου, αλλά αμφισβητούνταν ο κοινωνικός αποκλεισμός των μεταναστών, η αστυνομική και φασιστική τρομοκρατία σε βάρος τους, ο ρατσισμός και η εθνική καθαρότητα.

     Αποδέχομαι με μεγάλη υπερηφάνεια και πολλή χαρά την κατηγορία τής «φθοράς ξένης ιδιοκτησίας». Γιατί, ενώ το άδειο κτήριο παραδόθηκε πολύ πιο καθαρό απ΄ ό,τι το παραλάβαμε, φθείραμε την ιδιοκτησιακή αντίληψη, που έχει η κυβέρνηση για τη ζωή μας, για την εργασία μας, για την καθημερινότητά μας, φθείραμε την αυθεντία αυτών, που με θράσος χιλίων πιθήκων, αναγνωρίζουν το δίκιο των «καημένων των μεταναστών», αρκεί αυτοί να μη διεκδικούν μια ζωή με αξιοπρέπεια, να μην αγωνίζονται.

Στην πραγματικότητα όμως, η κυβέρνηση πρέπει να απολογηθεί για «παράνομη διακίνηση λαθρομεταναστών». Γιατί, όταν ως μέλος της ΕΕ, συμμετέχει στη λεηλασία χωρών τού λεγόμενου τρίτου κόσμου και ως μέλος τού ΝΑΤΟ συμμετέχει στις σταυροφορίες στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ευθύνεται για τον εξαναγκασμό εκατομμυρίων ανθρώπων να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, για να ζητήσουν μια θέση στον ήλιο στην «πολιτισμένη Δύση». Αντί να ουρλιάζουν «μα επιτέλους πόσοι μετανάστες χωρούν σʼαυτή τη χώρα», ας απολογηθούν πόσους μετανάστες ακόμα θα δημιουργήσουν οι πολυεθνικές, το ΔΝΤ, όλη εκείνη η πολιτική, που βασίζεται στην εξαθλίωση των 2/3 τού πλανήτη, για να νομίζει το υπόλοιπο, ότι περνάει καλά.

     Η κυβέρνηση πρέπει να απολογηθεί για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», γιατί διαλύει χιλιάδες οικογένειες με τις απολύσεις, την ανεργία, τούς μισθούς των 500 ευρώ και το κλείσιμο χιλιάδων μαγαζιών. Γιατί επιβάλλει στη νέα γενιά μια ζωή χειρότερη απ΄ αυτή των γονιών της, ένα μέλλον γεμάτο εργασιακή περιπλάνηση και κοινωνική ανασφάλεια.

     Τέλος, η κυβέρνηση πρέπει να απολογηθεί για «φθορά ξένης ιδιοκτησίας», γιατί έπαιξε τα αποθέματα των ασφαλιστικών ταμείων, που ανήκουν στούς εργαζόμενους, στο Χρηματιστήριο, γιατί παρέδωσε τη δημόσια Υγεία και Παιδεία στο μεγάλο κεφάλαιο, γιατί ιδιωτικοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και φτιάχνει δρόμους - καρμανιόλες, στους οποίους πρέπει να πληρώνουμε φόρο θανάτου, γιατί ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο από το νερό και τα δάση ως την ενέργεια και τις παραλίες στους μεγαλοεργολάβους και τις τράπεζες. 

*     *     *

     Συμμετέχω ενεργά στο κοινωνικό κίνημα επί 37 χρόνια και χωρίς οικονομία δυνάμεων και συναισθημάτων αγωνίζομαι για την απελευθέρωση των καταπιεσμένων, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας. Όπως αντιλαμβάνεστε, με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι λεονταρισμοί μιας κυβέρνησης, που φέρεται σαν μπράβος τής νύχτας απέναντι στους μετανάστες, τούς ανέργους και όσους αγωνίζονται και κλίνει ευλαβώς το γόνυ απέναντι σε υποκείμενα, που ονομάζονται Ντομινίκ Στρως Καν και Όλι Ρεν.

     Οι απεργοί πείνας θα νικήσουν.

     Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.»

Νίκος Γιαννόπουλος---------

Μέλος τής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης-

στούς 300 μετανάστες απεργούς πείνας