Αγωγός αερίου South Stream: Η μεγάλη “πάσα” Πούτιν προς την Ελλάδα

Ως μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα χαρακτηρίζονται οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν από την Τουρκία για τον αγωγό South Stream.

Σε ανάλυσή του για την «Σύγχρονη Ρωσία» ο έμπειρος Έλληνας ανταποκριτής στην Μόσχα Δημήτρης Λιάτσος, εξηγεί γιατί τα όσα ανακοίνωσε ο Πούτιν μπορεί να αποδειχτούν πολύ θετικά για την χώρα μας.

Διαβάστε την ανάλυση του Δημήτρη Λιάτσου:

Ο αγωγός μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου, South Stream, ματαιώθηκε, με τυπική υπαιτιότητα της Βουλγαρίας, αλλά με ουσιαστική των Βρυξελλών – Ουάσιγκτον. Οι νέες εξελίξεις μετά το ταξίδι Πούτιν στην Τουρκία, αποτελούν μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, εφόσον βέβαια αλλάξει πολιτικές.

Ισχυρό στρατηγικό παίκτη στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα, χαρακτηρίζει τον Βλαντίμιρ Πούτιν ο ειδικός σε θέματα παγκόσμιας πολιτικής Πέδρο Μοουρίνιου, μετά την απόφασή του να σταματήσει την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, «South Stream» (Νότιο ρεύμα).

Σύξυλοι απέμειναν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, λες και έπαθαν εγκεφαλικό, ενώ οι ...

«Τάιμς της Νέας Υόρκης» με τη «βαθυστόχαστη» ανάλυση περί «συντριπτικής ήττας του Πούτιν και πλήρους νίκης του Ομπάμα και της Ε.Ε», ως συνήθως, …μπλοφάρουν ή όπως λένε οι Ρώσοι, επιδεικνύουν » хорошую мину при плохой игре».

Ξαναμοιράζεται η τράπουλα

Οι Πούτιν – Μίλλερ, πράγματι «ανακάτεψαν» την τράπουλα, ευρισκόμενοι για μερικές μόνο ώρες στην Τουρκία, ενώ εξέπεμψαν μήνυμα που αλλάζει τα δεδομένα συνολικά στα τεκταινόμενα στην Ε.Ε. 

Στο εξής, η Ιταλία θα χαράξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία σύμφωνα με τα εθνικά της συμφέροντα, δήλωσε απερίφραστα ο ΥΠΕΞ της χώρας, Πάολο Τζεντιλόνι. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι, από τη στιγμή που ο κόσμος έπαψε να είναι διπολικός αλλά και μονοδιάστατος, έτσι και οι χώρες της Ευρώπης βρέθηκαν σε κατάσταση «επικίνδυνης αστάθειας», με αποτέλεσμα η κάθε μια να χαράζει τις πολιτικές της αποκλειστικά με γνώμωνα τα στενά εθνικά συμφέροντά της. Οποία αναγνώριση! Το σημαντικό είναι ότι τα παραπάνω λόγια ακούγονται από τα χείλη του ΥΠΕΞ της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ε.Ε. Χώρας με ισχυρούς οικονομικούς και ενεργειακούς δεσμούς με τη Ρωσία.

Για την Ευρώπη, η απόφαση να σταματήσει το σχέδιο του αγωγού, αποτελεί κακή εξέλιξη, αφού χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. Εκτιμώ πως η Ευρώπη θα υποφέρει σκληρά από την απώλεια αυτή, εκτιμά ο επικεφαλής του αυστριακού ενεργειακού Ομίλου ΟΜW, Χέρχαρντ Ρόις. Και ο Διευθυντής του τσέχικου Ομίλου «VEMEX», Χούνγκο Κισέλκα, λέει παραστατικά πως «Βουλγαρία και Ε.Ε.» καταποντίζοντας το «Νότιο ρεύμα» έκαναν γιγάντιο λάθος και επέφεραν έτσι ισχυρό πλήγμα κατά της ενεργειακής της ασφάλειας».

Μετρούν ζημιές

Ανάλογες, ή και πιο σκληρές, είναι οι αντιδράσεις εκπροσώπων όλων των χωρών που ενέχονται στο έργο, Σέρβων, Σερβοβόσνιων, Κροατών, Ούγγρων, αλλά και της πλειοψηφίας των πολιτικών αναλυτών της Βουλγαρίας. Η Βουλγαρία είχε μοναδική δυνατότητα να πετύχει ενεργειακή ασφάλεια υλοποιώντας τρία γιγάντια έργα: Το «Νότιο ρεύμα», τον αγωγό μεταφοράς πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, και τον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρενέργειας στο Μπέλενε. Δυστυχώς αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Τώρα εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν, εκτιμά ο πρώην υπουργός Ενέργειας της χώρας, Ρομάν Οφτσάροφ .

Από τον … υπερατλαντικό του λήθαργο φαίνεται πως βγήκε και ο αμφιλεγόμενος πρωθυπουργός της γείτονος, Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος, άκουσον- άκουσον, καλεί τώρα τη Μόσχα να μην σταματήσει τον αγωγό. Προφανώς, θα διάβασε το άρθρο με τίτλο «Η Ρωσία ξεκίνησε ενεργειακό πόλεμο στην Ευρώπη».

Μεγάλη ευκαιρία και για την Ελλάδα

Το σταμάτημα του αγωγού ήταν το πρώτο σκέλος της δήλωσης Πούτιν στην Αγκυρα. Το δεύτερο σκέλος ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντικό και, εν δυνάμει, περικλείει ενδιαφέροντα στοιχεία για την Ελλάδα. Την πρόθεση να στηθεί ένας άλλος υποθαλάσσιος αγωγός στη Μαύρη Θάλασσα -ο ίδιος θα λέγαμε, με κάποια λοξοδρόμηση- που θα βγαίνει στην Τουρκία, κάποιοι έσπευσαν να τον ονομάσουν Blue Stream 2 (Κυανό ρεύμα – 2).

Ενας τέτοιος αγωγός, o Blue Stream, ρέει ήδη προς την Τουρκία μεταφέροντας αέριο για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της χώρας (γύρω στα 15 – 16 δις κυβικά/ χρόνο). Ο προτεινόμενος, και με ενθουσιασμό αποδεκτός από την τουρκική ηγεσία, θα έχει δυνατότητα μεταφοράς τέσσερις φορές περισσότερο από τον υπάρχοντα ( 64 δις κυβικά/χρόνο). Τα 15 δις θα πάνε για εσωτερική κατανάλωση και 50 δις μπορούν να κατευθυνθούν προς Βαλκάνια – Ευρώπη. Σε μια τέτοια περίπτωση, η σχέση Μόσχας – Αγκυρας αποκτά στρατηγικό χαρακτήρα (ας πρόσεχαν όλοι εκείνοι που κινούν τα αντιρωσικά νήματα στη Βουλγαρία, την Ουκρανία και αλλού), στοιχείο κάθε άλλο παρά θετικό για τη Δύση.

Τα 50 δις, λοιπόν, θα συσσωρεύονται σε ένα τεράστιο χώρο στα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, τόνισε χαρακτηριστικά ο Βλαντίνιρ Πούτιν. Οχι στα σύνορα με τη Βουλγαρία, αλλά με την Ελλάδα. Και αυτό έχει σημασία εξηγούσε Ρώσος πολιτικός αναλυτής. Πράγματι, έχει. Οχι μόνο γιατί η Βουλγαρία, την οποία το Κρεμλίνο επί μήνες ολόκληρους τη «θώπευε» κάνοντας σωρεία δελεαστικών προτάσεων, αποδείχτηκε αφερέγγυος συνομιλητής. Εχει σημασία, λοιπόν, για μια εν δυνάμει επαναφορά της Ελλάδας στο ενεργειακό παιγνίδι, ως εν πολλοίς αντικαταστάτρια της Βουλγαρίας στον τράνζιτ δρόμο των 50 δις κυβικών προς τα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη.

Ανάγκη αλλαγής πολιτικής στάσης

Με την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική της Αθήνας, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ρεαλιστικό. Αν όμως αλλάξουν τα πράγματα, αν αλλάξει και η σαφώς αντιρωσική πολιτική που δεν συνάδει με τις διαθέσεις και τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας η οποία έχει σαφώς φιλορωσικές προσεγγίσεις, τότε τα κίνητρα που θα μπορούσαν να υπάρξουν στον ενεργειακό τομέα θα μπορούσαν να είναι πρακτικά ωφέλιμα για την δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία.

Οι εξελίξεις τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα. Είναι σημαντικό να το αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί, κυρίως οι νέοι, που βρίσκονται σε εγρήγορση, και να είναι «μέσα στο παιχνίδι»! Οι αγκυλώσεις δεν φέρουν το καινούργιο, αλλά αντίθετα διαιωνίζουν το παλιό. Το XAB που προβλέπεται να γίνει στα τουρκοελληνικά σύνορα, αλλά μέσα στο τουρκικό έδαφος, γιατί να μη δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να επιτευχθεί συμφωνία για να «μοιραστεί» στα δύο, ένθεν κακείθεν; Και στην Τουρκία, αλλά και στο έδαφος της Ελλάδας, στη Θράκη; Είναι τόσο απλό, αλλά δυστυχώς και δύσκολο. Δύσκολο, διότι, όταν δεν ακολουθείς της αρχή της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής στη βάση των εθνικών συμφερόντων, τότε βρίσκεσαι εγκλωβισμένος και απολύτως εξαρτημένος από τη μια πλευρά, την οποία θεωρείς «συμμαχό» σου. Προσέξατε όμως, τι λέει παραπάνω ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών; Μάλλον, έχει έρθει η ώρα να ακολουθήσει επιτέλους και η Ελλάδα τέτοιες πρακτικές και να μην δεσμεύεται μονομερώς.

ΠΗΓΗ: Σύγχρονη Ρωσία

http://seisaxthia.wordpress.com/