"Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του καί το ξερό χορτάρι".
Η ζωή είναι ωραία.
Σαν μουσική,
σαν όνειρο,
σαν φαντασία.
Μπορούμε.
Όταν θέλουμε,
μπορούμε.
Μικρή Πράξη,
κατά της μεγάλης κατάθλιψης.
ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Με λογισμό και μ' όνειρο, μπορούμε.
- Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν καί γελούνε,
- κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
- ...............................
- Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη·
- η μαύρη πέτρα ολόχρυση καί το ξερό χορτάρι.
- Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
- «Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
- «Σάλπιγγα, κοψ’ του τραγουδιού τα μάγια με τή βία,
- γυναικός, γέροντος, παιδιού, μήν κόψουν την αντρεία».
- .........................................
- Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
- κι αν στο κρυφό μυστήριο ζούν πάντα τα παιδιά σου
- με λογισμό και μ' όνειρο, τι χάρ' έχουν τα μάτια,
- τα μάτια τούτα, να σ' ιδούν μες στο πανέρμο δάσος,
- που ξάφνου σου τριγύρισε τ' αθάνατα ποδάρια
- (κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα τού Βαϊώνε!
- Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα·
- ατάραχη σαν ουρανός μ' όλα τα κάλλη πόχει,
- που μέρη τόσα φαίνονται καί μέρη 'ναι κρυμμένα!
- Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν' ακούσω τη φωνή σου,
- κι ευθύς εγώ τ' ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;
- Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του καί το ξερό χορτάρι.
Και...
Βασίλης Τσιτσάνης, αλλιώς:
Και Μίκης Θεοδωράκης:
Άφωνος!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.