# #

21 Απρ 2013

Τα ανταλλακτήρια χρυσού, ο έλεγχος του ΣΔΟΕ και οι αγορές των Γερμανών


Τα πρώτα καταστήματα που στήθηκαν στην Αθήνα είχαν απευθείας σύνδεση με ευρωπαϊκές εταιρείες, κυρίως γερμανικές, που προμήθευαν τους εμπόρους με το αρχικό κεφάλαιο για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.


Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, τα τελευταία έξι χρόνια κάνει τεράστιες επενδύσεις σε χρυσό, δαπανώντας περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, καθώς επιχειρεί να μετατρέψει τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας του από δολάρια σε χρυσό

Πρόσφατα έφυγαν μόνο από τρεις αθηναϊκές εταιρείες 286 κιλά χρυσού και 750 κιλά ασημιού, συνολικής αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ, με κατεύθυνση διάφορες πόλεις της Γερμανίας

Στη Χίο ερευνάται το «ταξίδι» 3 κιλών χρυσού προς Βηρυτό, αξίας 140.000 ευρώ και 180 κιλών ασημιού προς την Κύπρο, ενώ στη Ρόδο ερευνάται η εξαγωγή 6 κιλών χρυσού, αξίας 270.000 ευρώ, προς την Τουρκία

Πριν από ενάμιση χρόνο, τα στελέχη του ΣΔΟΕ εντόπισαν αποθήκη ευγενών μετάλλων που είχε στείλει στη Γερμανία χρυσό και ασήμι αξίας 4,2 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς τα συνοδευτικά παραστατικά. 0 «αποστολέας» ήταν ελληνική εταιρεία με έδρα την Πλατεία Συντάγματος!

Λιώνουν τα πολύτιμα αντικείμενα σε νόμιμα ή παράνομα χυτήρια, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη.

Ο χρυσός γίνεται βενετικό, αποκτά δηλαδή καθαρότητα, και μεταπωλείται.
Πού; Κυρίως στο εξωτερικό...


Τα πρώτα καταστήματα που στήθηκαν στην Αθήνα είχαν απευθείας σύνδεση με ευρωπαϊκές εταιρείες, κυρίως γερμανικές, που προμήθευαν τους εμπόρους με το αρχικό κεφάλαιο για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.


της Άννας Ξένου 
Πέμπτη, ώρα 6 το απόγευμα. Μια γυναίκα, γύρω στα πενήντα, καλοβαλμένη, με κομψό ντύσιμο και περπάτημα, χαζεύει τις βιτρίνες όσων καταστημάτων έχουν απομείνει στον πολυσύχναστο δρόμο μεγάλου προαστίου της Αθήνας. Τα γυαλιά ηλίου που φορά δεν ταιριάζουν με την ώρα της ημέρας, αλλά εκείνη έχει το λόγο της. Λίγο αργότερα περνά την είσοδο ενός καταστήματος με την επιγραφή ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ. Ένα από τα πολλά που άνοιξαντα τελευταία δύο χρόνια και η χρυσαφιά όψη τους λειτουργεί σαν υπενθύμιση της δυστυχίας των Ελλήνων κάθε φορά που τα αντικρίζουμε.

ΘΕΜΑ
►► Η γυναίκα βγήκε λίγη ώρα αργότερα από το κατάστημα. Το βάδισμα της ήταν αργό και η περηφάνια της κουρελιασμένη. Μόλις είχε αποχωριστεί αγαπημένα κοσμήματα, ενθύμια από τον αρραβώνα της και κάποια από τα δώρα που έκαναν οι συγγενείς στις δυο κόρες της όταν γεννήθηκαν.

«O σύζυγος μου είναι ήδη δύο χρόνια άνεργος. Είχε κατάστημα με ρούχα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Εγώ εργαζόμουν σε εταιρεία εισαγωγής ειδών υγιεινής. Πριν από ενάμιση χρόνο απολύθηκα. Οι κόρες μας σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη. Αν όλα πάνε καλά. το αργότερο το Σεπτέμβριο θα πάρουν τα πτυχία τους. Όμως. έχουν ανάγκη από στήριξη. Σήμερα αποφάσισα ότι δεν έχω κανένα λόγο να κρατώ ενθύμια όταν στην κυριολεξία δεν έχουμε να φάμε. Κράτησα μόνο, και δεν ξέρω για πόσο ακόμα, δυο-τρία κοσμήματα της μητέρας μου και της γιαγιάς μου, μήπως και καταφέρω να τα δώσω στα κορίτσια μου. Αν όμως δεν μπορέσω, δεν θα πεθάνω κιόλας. Φτάνει να τη βγάλουμε καθαρή μέχρ το επόμενο βήμα».
Δεν έμαθα ποτέ πόσα χρήματα πήρε από το ξεπούλημα των αναμνήσεών της. Δεν έχει σημασία άλλωστε. Εξάλλου ξέρει πολύ καλά ότι τα κοσμήματα που έδωσε δεν πρόκειται να τα ξαναδεί ποτέ, αφού σύντομα θα έχουν μετατραπεί σε άμορφη μάζα χρυσού, έτοιμη προς πώλησιν στις λαίμαργες αγορές του εξωτερικού.
Οι σύγχρονοι αργυραμοιβοί της χώρας κάνουν στην κυριολεξία «χρυσές» δουλειές στην Ελλάδα τον καιρό της κρίσης.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του θα αντικρίσει κι ένα τέτοιο κατάστημα.

Η πρώτη απορία που γεννάται είναι εύλογη:
Πού βρίσκουν όλοι αυτοί οι «επιχειρηματίες» τα χρήματα για να ανοίξουν τα μαγαζιά τους, δεδομένου ότι εκτός από τα λειτουργικά έξοδα, χρειάζεται κι ένα διόλου ευκαταφρόνητο κεφάλαιο, που μπορεί να αγγίζει και τις 40.000 ευρώ, για να μπορούν να αποζημιώνουν τους πελάτες τους, για τα αντικείμενα που αγοράζουν.
Πληροφορίες λένε πως τα πρώτα καταστήματα που στήθηκαν στην Αθήνα είχαν απευθείας σύνδεση με ευρωπαϊκές εταιρείες, κυρίως γερμανικές, που προμήθευαν τους εμπόρους με το αρχικό κεφάλαιο για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, ορισμένοι που είχαν ένα κομπόδεμα, αντί να το αφήσουν ανεκμετάλλευτο, αποφάσισαν να το «επενδύσουν» στη σύγχρονη δυστυχία.
Όπως πάντα, υπάρχουν δύο τρόποι να ανοίξει κάποιος ένα τέτοιο κατάστημα: ο νόμιμος και ο παράνομος.
Ο ταμίας της Ομοσπονδίας Αργυροχρυσοχόων Ελλάδος, Νίκος Ρουσανίδης, μας εξηγεί:
«Για να ανοίξει ένα τέτοιο κατάστημα νόμιμα, πρέπει να κάνει έναρξη στην εφορία, να πάρει άδεια από την αστυνομία, να διατηρεί βιβλίο αγοράς παλαιών κοσμημάτων και να κόβει τιμολόγιο αγοράς. Όταν δεν τηρούνται αυτές οι διαδικασίες, χαμένος βγαίνει και ο πελάτης και οπωσδήποτε το κράτος, το οποίο δεν παίρνει τους αναλογούντες φόρους. Εμείς έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι οι πελάτες είναι προτιμότερο να απευθύνονται στο χρυσοχόο τους για οποιαδήποτε τέτοια συναλλαγή.



ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΟ ΑΓΟΡΑΖΩ ΧΡΥΣΟ
ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΣΙΤΟ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ


Την ώρα που τα ανταλλακτήρια χρυσού ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας ευφάνταστες αφίσες κατακλύζουν το διαδίκτυο περιγράφοντας την πικρή πραγματικότητα


Ο επαγγελματίας χρυσοχόος δεν εκτιμά μόνο το βάρος του χρυσού, αλλά και την αξία των λίθων, οι οποίοι, στις περιπτώσεις των ανταλλακτηρίων χρυσού, δεν συνυπολογίζονται. Σε κάθε νόμιμη συναλλαγή θα ζητηθούν από τον πελάτη τα στοιχεία της ταυτότητας του προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος τα αντικείμενα που θα πωληθούν να είναι κλεμμένα».

Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση για χρυσό στη χώρα μας, που οι κλοπές σε κοσμηματοπωλεία, ακόμα και μέρα μεσημέρι, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, έτσι ώστε να καταγράφονται έως δύο καθημερινώς. Αυτό σημαίνει πως πολλά από τα αντικείμενα που αλλάζουν χέρια είναι πιθανότατα κλεμμένα και διακινούνται χωρίς χαρτιά, αποδείξεις κ.λπ.
 



Η άλλη εύλογη απορία είναι τι γίνονται αυτά τα χρυσαφικά και ασημικά μόλις οι ιδιοκτήτες τους τα αποχωριστούν. Εδώ τα στοιχεία είναι αμείλικτα.
Λιώνουν τα πολύτιμα αντικείμενα σε νόμιμα ή παράνομα χυτήρια προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη. 0 χρυσός γίνεται βενετικό, αποκτά δηλαδή καθαρότητα, και μεταπωλείται. 

Πού; Κυρίως στο εξωτερικό, ειδικά στην περίπτωση που λείπουν τα απαραίτητα παραστατικά. Σύμφωνα με τον κ. Ρουσανίδη, οι Ελληνες χρυσοχόοι αγοράζουν χρυσό πάντα από τους νόμιμους εισαγωγείς, μετά απαραίτητα παραστατικά, χωρίς να μπλέκουν σε ύποπτα γρανάζια.
Κι αν οι Έλληνες χρυσοχόοι αγοράζουν νόμιμα, τότε ο αδήλωτος χρυσός πώς φεύγει από τη χώρα και πού καταλήγει;
Τα δεκάδες παράνομα χυτήρια είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Εκεί πατούν όσοι εμπορεύονται χωρίς παραστατικά τα τιμαλφή των ελληνικών νοικοκυριών. Ό,τι δεν δηλώνεται, απλώς δεν υπάρχει!
O χρυσός μετατρέπεται σε ράβδους και μεταφέρεται με κάθε τρόπο στη Γερμανία, την Τουρκία, την Κύπρο, το Λίβανο και ποιος ξέρει πού αλλού.
Οι αρχές ερευνούν το τελευταίο διάστημα δεκάδες περιπτώσεις εξαγωγής χρυσού και ασημιού που διακινήθηκαν από το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και το λιμάνι της Πάτρας.

 Πρόσφατα έφυγαν μόνο από τρεις αθηναϊκές εταιρείες 286 κιλά χρυσού και 750 κιλά ασημιού, συνολικής αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ, με κατεύθυνση διάφορες πόλεις της Γερμανίας.
Στη Χίο ερευνάται το «ταξίδι» 3 κιλών χρυσού προς Βηρυτό, αξίας 140.000 ευρώ και 180 κιλών ασημιού προς την Κύπρο.
Στη Ρόδο ερευνάται η εξαγωγή 6 κιλών χρυσού, αξίας 270.000 ευρώ, προς την Τουρκία.
Πριν από ενάμιση χρόνο, τα στελέχη του ΣΔΟΕ εντόπισαν αποθήκη ευγενών μετάλλων που είχε στείλει στη Γερμανία χρυσό και ασήμι αξίας 4,2 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς τα συνοδευτικά παραστατικά. Ο «αποστολέας» ήταν ελληνική εταιρεία με έδρα την Πλατεία Συντάγματος!
Τα περιστατικά που διερευνώνται από τις αρχές είναι πολλά και ίσως έχει λίγη αξία να τα αναφέρουμε διεξοδικά. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιθανόν να ξεπερνά τη φαντασία και είναι αλληλένδετη με την πραγματικότητα που βιώνουμε οι Έλληνες τα χρόνια της οικονομικής κρίσης.




Το νομικό πλαίσιο που διέπει αυτού του είδους τις συναλλαγές μπορεί να είναι υπαρκτό, όμως οι περιορισμένοι έλεγχοι, καθώς και η απόγνωση των απελπισμένων πελατών δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για να ευδοκιμήσει η παρανομία.
Παραζαλισμένοι όλοι από τα χαστούκια των δανειστών και της εγχώριας προδοσίας, ίσως παραβλέψαμε τα σημάδια που έδειχναν ότι σταδιακά οι Έλληνες έβγαζαν από σεντούκια, θυρίδες, κοσμηματοθήκες ό,τι μπορούσε να εξαργυρωθεί από τους σύγχρονους Σάιλοκ και τα πωλούσαν όσο όσο για να επιβιώσουν.
Μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο εμφανίζει δεκάδες περιπτώσεις επιχειρήσεων, νομίμων ή μη, που προτρέπουν τον κάθε πεινασμένο να ξεπουλήσει ακόμα και το χρυσό δόντι του παππού, για λίγα ευρώ.
Όταν όλα τα υλικά συγκεντρωθούν και αφού οι «ειδικοί» τα λιώσουν, αρχίζει το μεγάλο ταξίδι του χρυσού των Ελλήνων, με νόμιμο ή και παράνομο τρόπο. Οι αγορές στο εξωτερικό είναι προφανώς διατεθειμένες να πληρώσουν για να αποκτήσουν την τετηγμένη δυστυχία μας. 

Εξάλλου, ο καθένας που καίγεται για λίγα χρήματα για να πληρώσει το χαράτσι, ή το γάλα των παιδιών του. θα μπει στο πρώτο από τα μαγαζάκια που θα βρει μπροστά του και χωρίς να ψάξει τις τρέχουσες τιμές του χρυσού στις διεθνείς αγορές, θα συμβιβαστεί με ό,τι του δώσει ο σαράφης- ο οποίος θα τον διαβεβαιώσει ότι αυτή είναι και η καλύτερη τιμή της αγοράς.  

Οι επιτήδειοι, αφού έχουν «αγοράσει» σε καλή τιμή, είναι φυσικό να μπορούν να πουλήσουν και σε καλή τιμή, σαφώς περισσότερο ανταγωνιστική από τις επίσημες τρέχουσες, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει και το δικό τους κέρδος.
 


 Στην περίπτωση που η εξαγωγή γίνεται παρανόμως, πράγμα συχνό, χωρίς παραστατικά και χωρίς απόδοση οποιουδήποτε φόρου στο ελληνικό κράτος, το εμπόρευμα γίνεται ακόμα πιο φθηνό για τους τελικούς αγοραστές,
Η διακίνηση του χρυσού, ακόμα και στη διάτρητη νομικά χώρα μας, διέπεται από αυστηρούς κανόνες. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με απόφαση που υπογράφει το 2000 ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος -και μετέπειτα πρωθυπουργός-φύλακας του μνημονίου- Λουκάς Παπαδήμος «κάτοικοι και μη κάτοικοι Ελλάδος υποχρεούνται να δηλώνουν κατά την έξοδο ή την είσοδο της στη χώρα το μεταφερόμενο χρυσό, εφόσον η συνολική του αξία υπερβαίνει το ισότιμο 2.000 ευρώ και 10.000 ευρώ, αντίστοιχα, ή να επιδεικνύουν αντίγραφο της σχετικής συναλλαγής, εφόσον έχει μεσολαβήσει εγχώριο πιστωτικό ίδρυμα για την αγορά του».
Η νέα μόδα στο χρηματιστήριο του χρυσού είναι πώληση του μετάλλου μέσω επιχειρήσεων που λειτουργούν με το σύστημα της πυραμίδας. Με μια μικρή επένδυση υπόσχονται μέγιστο κέρδος μέσα σε λίγους μήνες, αρκεί να φέρει κάποιος στην εταιρεία κι άλλους πελάτες. Η EMGOLDEX είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Η εταιρεία εδρεύει στο Ντουμπαι και όπωςενημερώνουν τους πιθανούς συνεργάτες τους: «Ο χρυσός που διαθέτει η EMGOLDEX είναι πεντακάθαρος 24 καρατίων (999,9), συσκευασμένος, σφραγισμένος, με πιστοποιήσεις από μεγάλες κατασκευάστριες ράβδων χρυσού που εδρεύουν στο Ντουμπαι, στην Ελβετία και στη Γερμανία».
Εκτός από το επίσημο site της εταιρείας, υπάρχουν και διάφορα οίοα,ε από τους Έλληνες συνεργαζόμενους, ή αναρτήσεις σε διάφορα BLOGS. μέσω των οποίων ενημερώνεται το κοινό για τις «τεράστιες ευκαιρίες που προσφέρονται στην απόκτηση επιπλέον εισοδήματος χωρίς κόπο». Οι ράβδοι βρίσκονται σε θησαυροφυλάκια στο Μόναχο, εκτός κι αν κάποιος θέλει να φυλάξει το χρυσό σε δικό του χώρο. Ουδείς υπαινίσσεται ότι η δραστηριότητα της EMGOLDEX είναι παράνομη, εκτός κι αν αποδειχθεί ότι το εμπόρευμα της προέρχεται από αδιαφανείς συναλλαγές. Η χρονική συγκυρία ίδρυσης της εταιρείας, όμως, ταιριάζει απόλυτα με την έναρξη της οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι τα τελευταία χρόνια η Κίνα. η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια τους με χρυσό, καθώς αυτός αποτελούσε πάντα «σκληρό» συνάλλαγμα.
Μόνο τους πρώτους επτά μήνες του 2012. η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας προσέθεσε στα αποθέματα της περισσότερους από 500 τόνους χρυσού. Λέγεται ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαθέτει λιγότερο. 0 βραχυπρόθεσμος στόχος της Κίνας είναι τα αποθέματα της σε χρυσό να φτάσουν τους 6.000 τόνους - μπορεί αυτή τη στιγμή να το έχουν ήδη επιτύχει - και μεσοπρόθεσμα τους 10.000 τόνους!

Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, τα τελευταία έξι χρόνια κάνει τεράστιες επενδύσεις σε χρυσό, δαπανώντας περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, καθώς επιχειρεί να μετατρέψει τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας του από δολάρια σε χρυσό. Σήμερα, περίπου του 10% των αποθεμάτων της Ρωσίας είναι σε χρυσό.

Οι κινήσεις Πούτιν μόνο τυχαίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Εξάλλου είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ο τρόπος που χειρίζεται ο Ρώσος ηγέτης το διεθνές πόκερ είναι και διορατικός και απόλυτα συγκροτημένος.
Ταυτόχρονα, ακούγονται φωνές οικονομολόγων και αναλυτών σύμφωνα με τις οποίες «ο χρυσός, σύμφωνα με αυτήντη θεώρηση, δεν δημιουργεί καμία ταμειακή ροή και δεν εξυπηρετεί κανένα πρακτικό σκοπό».
Τότε. γιατί τα τελευταία χρόνια δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν αλλάξει χέρια προκειμένου τα κράτη, ή και οι ιδιώτες, να αποκτήσουν το γνωστότερο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο από αρχαιοτάτων χρόνων;
Από τους αρχαίους πολιτισμούς έως τους Ισπανούς κονκισταδόρες που κατέκλεψαντη Νότιο Αμερική, πήραν χρυσό αξίας 1,7 εκατομμυρίων λιρών- το πολύτιμο μέταλλο υπήρξε, ιστορικά, αιτία κατακτητικών πολέμων.
Η αμφισβήτηση στο ισχύον νομισματικό σύστημα και η ανασφάλεια που γέννησε η κρίση επανέφερε την υψηλή ζήτηση σε χρυσό, ο οποίος δεν επηρεάζεται από τις πληθωριστικές πιέσεις και αποτελεί χειροπιαστή αξία για τους επενδυτές και όχι συμβολικά «χαρτιά», κενά αξίας.

Και μπορεί τα κράτη διαχρονικά να επιθυμούσαν τη συγκέντρωση χρυσού ως δικλίδα ασφαλείας των εθνικών νομισμάτων τους, στην Ελλάδα όμως η πρωτοτυπία έκανε γι' άλλη μια φορά το θαύμα της. Μόλις πριν από 9 χρόνια, το 2004, η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να πουλήσει 20 τόνους χρυσού στην καταπληκτική τιμή των300 δολαρίων την ουγιά, προκειμένου να επενδύσει τα χρήματα σε... ομόλογα! Ο πανηγυρικός τρόπος παρουσίασης του κατορθώματος μπορεί να μαρτυρά καιτις βαθύτερες προθέσεις των... εκτελεστών του σχεδίου.

0 αντίλογος λέει ότι όσο η Ελλάδα διέθετε ως νόμισμα τη δραχμή, όφειλε να έχει και υψηλά διαθέσιμα και αποθέματα χρυσού για να μπορεί να αντεπεξέλθει σε τυχόν κερδοσκοπικές επιθέσεις. Μετά την κατάργηση του σταθερού συστήματος ισοτιμιών, αλλά και συγκεκριμένα για τη χώρα μας, μετά την είσοδο της στην ΟΝΕ, δεν υπάρχει πλέον λόγος για διατήρηση υψηλών αποθεμάτων χρυσού, δεδομένου ότι το ευρώ είναι πλέον ένα «σκληρό» νόμισμα - με πήλινα πόδια θα πουν πολλοί.
 
Η συχνή αμφισβήτηση της Κίνας απέναντι στο παντοδύναμο δολάριο, αλλά και η φρενήρης απόκτηση χρυσού εκ μέρους της χώρας, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για το τι σχεδιάζεται υπογείως, με άξονα το πολύτιμο μέταλλο.
Οι επίσης συχνές συζητήσεις από τους ποικιλόχρωμους και ποικιλοφρονούντες αναλυτές περί νέου ενιαίου νομίσματος, μας βάζει σε σκέψεις για το πού θα μπορούσε να στηριχθεί αυτό το νέο νόμισμα. Πιθανότατα σε χρυσό.
Εκτός από την Κίνα και τη Ρωσία, μεγάλες αγορές χρυσού κάνουν η Ινδία και η Σαουδική Αραβία. Τόση κινητικότητα για την απόκτηση ενός μετάλλου, το οποίο από πολλούς θεωρείται «άχρηστο βάρος» για τις διεθνείς συναλλαγές, μόνον υποψίες μπορεί να γεννήσει!
Η επανασύνδεση των εθνικών νομισμάτων με το χρυσό μπορεί να μοιάζει απόμακρη, σκεφτείτε όμως να υλοποιηθεί... Σε αυτή την περίπτωση, είναι προφανές ποιες χώρες θα ωφεληθούν από την αλλαγή.
Επίσημος διακινητής του χρυσού είναι το ΔΝΤ-πλήρως ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ. Εκτός από το ΔΝΤ όμως. ποιος άλλος πωλεί χρυσό για να μπορούν αυτά τα κράτη να προμηθεύονται σε τούτες τις ποσότητες;

Η Γερμανία τοντελευταίο καιρό μπορεί να μην αγοράζει χρυσό, επαναπατρίζει όμως τον... ξενιτεμένο της, τον οποίο είχε διάσπαρτο στις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, λόγω του παλαιού φόβου για τους «κακούς» Σοβιετικούς. 

Αυτή τη στιγμή, η χώρα κατέχει περί τους 3.400 τόνους κι έρχεται δεύτερη στην παγκόσμια κατάταξη, μετά τις ΗΠΑ. που κατέχουν περίπου 8.200 τόνους. Στόχος της Γερμανίας είναι μέχρι το 2020 να βρίσκεται σε γερμανικό έδαφος τουλάχιστον το 50% των γερμανικών αποθεμάτων χρυσού.

Στις ΗΠΑ φυλάσσονται περίπου 6.500 τόνοιχρυ-σού από την Αυστρία, την Ολλανδία, την Ελβετία, το Μεξικό και την Ινδία.
Αυτή είναι η νόμιμη διαδρομή του δηλωμένου χρυσού, η οποία εξυπηρετεί τις στρατηγικές κινήσεις των επίσημων κρατών.
Η υπόγεια διαδρομή όμως έχει το δικό της ενδιαφέρον, καθώς αδήλωτος χρυσός -προερχόμενος συχνά από το φτωχό ευρωπαϊκό Νότο που τώρα στενάζει- βρίσκεται ενίοτε στα χέρια λαθρεμπόρων, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική μορφή νομίσματος για τις συναλλαγές.
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν οι πληροφορίες που φέρουν το Ιράν να παρακάμπτει τις κυρώσεις που του έχουν επιβληθεί και να χρησιμοποιεί στις πωλήσεις πετρελαίου, αντί για άλλο νόμισμα, χρυσό. Αν οι πληροφορίες του reuters αληθεύουν, τότε κάθε μήνα εισρέει στη χώρα χρυσός αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, Ο χρυσός καταφθάνει μέσω της Τουρκίας, από την οποία περνά και μεγάλο μέρος του χρυσού που «ρευστοποιούν» και οι αποστραγγισμένοι Έλληνες.
 
Όλα τα προηγούμενα είναι απλώς μια παράθεση στοιχείων και ουδόλως ενδιαφέρουν την κυρία την οποία αναφέραμε στην αρχή του κειμένου αυτού. Μπορεί να ξεπερνούντη φαντασία της, όμως η πραγματικότητα που βιώνει είναι τόσο σκληρή, τόσο προσωπική και ταυτόχρονα τόσο κοινή, που ίσως να μην την αφορά καν ότι τα κοσμήματα που λίγο νωρίτερα ξεπούλησε για να μπορέσει να ζήσει, μπορεί να γεμίσουν τα θησαυροφυλάκια του Ιράν ή της Γερμανίας.

Το μόνο που έχει πραγματική ουσία και για εκείνη και για εμάς, είναι το γεγονός ότι η ίδια, οι αναμνήσεις, η επιβίωση και η αξιοπρέπεια της αποτελούν, χωρίς η ίδια να το έχει επιδιώξει, μέρος ενός υπερκείμενου σχεδίου, στο οποίο οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή αξία, παρά μόνο του στρατιώτη στο σκάκι που θυσιάζεται πρώτος για να προστατεύσει το βασιλιά.                  
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.