Να τι είναι οι γυναίκες...

Οι "Ζακάτα" είναι λαϊκά διδακτικά παραμύθια της αρχαίας Ινδίας, κάτι σαν τους δικούς μας Μύθους του Αισώπου.

Σύμφωνα, λοιπόν, με μια "ζακάτα", κάποια πόρνη πολυτελείας είχε έναν πλούσιο, νέο, όμορφο, αφοσιωμένο και πολύ γενναιόδωρο εραστή, αλλά η ίδια δεν τον αγαπούσε.

Ένα απόγευμα, εκεί που κοιτούσε θλιμμένη έξω απ' το παράθυρο βλέπει στο δρόμο δυο ...αστυφύλακες να συλλαμβάνουν έναν ελεεινό και τρισάθλιο εγκληματία, τον οποίον και ερωτεύεται κεραυνοβόλα.

Τρέχει αμέσως στον Έπαρχο και τον παρακαλάει να απαλλάξει το κουμάσι απ' τις κατηγορίες που τιμωρούνταν με θανατική ποινή.

Ο Έπαρχος, αφού λαδώθηκε γερά, της λέει πως το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκτελέσει κάποιον άλλον στη θέση του.

Η πόρνη τρέχει στον πλούσιο εραστή της και τον παρακαλεί να μεσολαβήσει στον Έπαρχο για ν' αφεθεί ελεύθερος ο συλληφθείς, που δήθεν ήταν αδελφός της.

Εκείνος σπεύδει στο Επαρχείο, αλλά νωρίτερα η πόρνη ενημερώνει τον έπαρχο πως του στέλνει τον άνθρωπο που θα εκτελεστεί στη θέση του εγκληματία.

Και πράγματι, ο γαλαντόμος και ευγενικός εραστής θανατώνεται στη θέση του τέρατος.

Αυτός, όμως, μη μπορώντας να υπερβεί την εγκληματική φύση του, μόλις μπαίνει στο σπίτι της πόρνης τη βιάζει, την ξυλοφορτώνει και τις κλέβει όλες τις οικονομίες και τα χρυσαφικά της.

Η κατεστραμμένη πια πόρνη πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή της ψάχνοντάς τον όχι για να τον εκδικηθεί αλλά για να του πει πως εξακολουθεί να τον αγαπά...