Σήμερα χιλιάδες άνθρωποι ανεβήκαμε πάλι στον Κάκαβο, στις Σκουριές.
Κάτω στην Ιερισσό τα παιδιά λίγο πριν είχαν τιμήσει με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο την 25η Μαρτίου.
Πάνω στο βουνό ο άνεμος φυσούσε δυνατά, πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά, σαν να θύμωσε και αυτός με όσα βλέπει να γίνονται, με την θρασύτητα και την ασχημοσύνη που μας περιβάλλει.Ο Κάκαβος μας καλοδέχτηκε όμως, παρόλο που η βροχή έμοιαζε έτοιμη να πέσει ''με το τουλούμι'' από στιγμή σε στιγμή. Μέχρι που φύγαμε από πάνω για την επιστροφή , δεν έπεσε τελικά ούτε στάλα. Θυμήθηκα πως κάποιος φίλος μου χει πει πως τίποτε δεν είναι τυχαίο. Μπορεί και να έχει δίκιο...
Τα ΜΑΤ λίγο μακρυά μας φαίνονταν τόσο παράταιρα. Να προστατέψουν τι από ποιόν ;
Είδα μετά και τις εικόνες από τις παρελάσεις - φρούρια που στήθηκαν σε αρκετές πόλεις και τα ΜΑΤ να προστατεύουν τους ''εκπροσώπους΄΄ του λαού...
Αναρωτιέμαι καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, εάν ξαναζούσαν σήμερα οι αγωνιστές του 1821 θα είχαν κάνει αίτηση για ''δουλειά'' στην εταιρεία ή θα ήτανε πάνω στις Σκουριές μαζί μας ;
Επειδή θαρρώ πως ξέρω - ξέρουμε την απάντηση, ένα γλυκό χαμόγελο σχηματίζεται καθώς από τα ηχεία δίπλα ακούω το όμορφη και παράξενη πατρίδα του Ελύτη με τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού. (όπως μου εξήγησε ο ** που τα κατέχει καλύτερα...)
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
στήνει στην γη καράβι κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ω σαν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα...
Χρήστος Καραστέργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.