“Είναι θέμα πίστης”…

Μετάφραση του κειμένου της εικόνας:

-Η πίστη ΔΕΝ είναι αρετή
-Η πίστη είναι μωροπιστία
-Η πίστη είναι έλλειψη ειλικρίνειας.
-Η πίστη είναι τυφλότητα.
-Η πίστη είναι απουσία λογικής.
Η πίστη δεν θα έπρεπε να είναι σεβαστή. Θα έπρεπε να την απεχθανόμαστε.

Σε συζητήσεις σχετικά με τη θρησκεία και όταν προκαλώ τους πιστούς να μου αποδείξουν ότι αυτά στα οποία πιστεύουν υπάρχουν και λειτουργούν και αφού  δεν έχουν επιχειρήματα (γιατί δεν έχουν), ακούω να λένε ότι “είναι θέμα πίστης“. 

Δηλαδή πιστεύουν σε κάτι, όχι γιατί έχουν κάποιες αποδείξεις, έστω ενδείξεις, αλλά …”γιατί έτσι”. Απλώς, γιατί θέλουν να πιστεύουν. ‘Οπως λέμε ότι μου αρέσει ο μουσακάς, χωρίς επιχειρήματα, αλλά “γιατί έτσι”!

Και βέβαια, είναι δικαίωμα του καθενός να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε παραμύθια για να παρηγορείται για το ότι κάποτε δεν θα υπάρχει πλέον στη ζωή (γιατί περί τέτοιας παρηγοριάς πρόκειται), αλλά δεν βλάφτει να χρησιμοποιούμε και τη λογική πότε-πότε. Ας πούμε δυό λόγια για το θέμα “πίστη”...

Θεολόγος δεν είμαι (ούτε θα ήθελα να είμαι, γιατί αυτό στην ουσία σημαίνει “παραμυθολόγος”), αλλά δεν χρειάζεται να είσαι θεολόγος για να μιλάς γι’ αυτά, γιατί αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι μιά ανύπαρκτη ειδικότητα, χωρίς περιεχόμενο και ουσία.

“Πιστεύω” σημαίνει έχω αρκετές αποδείξεις ώστε να ρισκάρω το να θεωρώ κάτι ως αλήθεια. Η “πίστη” με την εμπορική έννοια, βασίζεται στο ότι οι συναλλασσόμενοι με κάποιον στον οποίο δείχνουν εμπιστοσύνη, έχουν αρκετές πληροφορίες ώστε να τον θεωρούν  τίμιο και αξιόπιστο. Βασισμένοι σ’ αυτές τις πληροφορίες του δανείζουν χρήματα ή του δίνουν εμπορεύματα με πίστωση, γιατί από αυτή τη συναλλαγή κερδίζουν.  Και πάλι συχνά η πίστη τους αυτή διαψεύδεται γιατί ο άλλος ήταν κρυπτοαπατεώνας, ή γιατί ατύχησε στις επιχειρηματικές του προσπάθειες.

Στο θέμα “θρησκεία” πού ακριβώς βασίζονται οι “πιστοί” για να πιστεύουν; Η τράπεζα για να σου δώσει δάνειο σε ξεσκονίζει. Ψάχνει το παρελθόν σου, τις σπουδές σου, τη δουλειά σου, τη φήμη σου, την οικογενειακή σου κατάσταση, τον Τειρεσία και πάλι, για να είναι σίγουρη σου τραβάει και μία προσημείωση. Εσύ πώς πίστεψες τον πρώτο τυχόντα ρασοφόρο και πέφτεις στα γόνατα να προσκυνήσεις τους φανταστικούς θεούς και αγίους που σε διαβεβαιώνει ότι υπάρχουν και …σε αγαπάνε (γι’ αυτό και σε ταλαιπωρούν!); 

Πώς πίστεψες τις ηλιθιότητες περί θαυμάτων, ανάστασης εκ νεκρών, εγκυμοσύνης με τον κρίνο και όλα αυτά τα παραμυθάκια που ούτε μικρό παιδί δεν θα πίστευε αν δε του είχαν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου τα μαυροφόρα παράσιτα, αλλά και οι “θελόγοι”, και οι εύπιστοι και παραπλανημένοι γονείς του;

Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η δική σου “πίστη” είναι η σωστή, ενώ όλων των άλλων όχι; 

Και γιατί φτάνεις (όχι εσύ ειδικά, γενικά το λέω) στο όνομα της ΔΙΚΗΣ σου πίστης να διαπράττεις τα χειρότερα εγκλήματα, ενώ αν είχες γεννηθεί σε έναν άλλον τόπο (π.χ. στη Σ. Αραβία) θα είχες στα σίγουρα εκείνων των ανθρώπων την (επίσης ηλίθια) πίστη; 

Πώς συμβιβάζονται αυτά με τη λογική του σημερινού ανθρώπου; 

Πώς συμβιβάζονται οι βουτιές στα μολυσμένα νερά του Γάγγη από τους ινδούς πιστούς, οι ακρότητες των μουσουλμάνων πιστών, οι λιθοβολισμοί των βιασμένων γυναικών από του “ιερούς” νόμους της Σαρία, με ένα λογικό όν, με τον Homo Sapiens;

Βέβαια, όπως συχνά υποστηρίζω, η ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμη σε νηπιακή ηλικία και δεν μπορούμε να περιμένουμε πλήρη λογική λειτουργία απ’ αυτήν, τουλάχιστον πριν περάσουν μερικές χιλιετίες ακόμη (δική μου η εκτίμηση). ‘Ομως, ανθρώπινα όντα που ισχυρίζονται ότι είναι λογικά πρέπει να είναι λογικά σε όλο το φάσμα της λειτουργίας τους και όχι μόνο σε ένα μέρος, ενώ σε άλλα λειτουργούν με διαστάσεις πρωτογονισμού!

Κάθε διαφωνία δεκτή…

http://heliotypon.wordpress.com/