ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ.... ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Οι επίσημες σημερινές χριστιανικές ύβρεις

κατά του Μ. Αλεξάνδρου και άλλων επιφανών Μακεδόνων

     Kόπτονται -δήθεν- για τη Μακεδονία, το όνομα και την Ιστορία της ιεράρχες της Εκκλησίας μαζί με χριστιανούς θεωρητικούς και διάφορους πολιτικούς ελληνοχριστιανούς συνοδοιπόρους τους. Αποκρύπτουν βέβαια από τον αποπροσανατολισμένο Ελληνικό λαό την αλήθεια, η οποία είναι το προαιώνιο και βαθύ χριστιανικό μίσος κατά των Μακεδόνων.

     Τα επίσημα ιερά  κείμενα της Ορθοδοξίας περιέχουν σκληρότατες ύβρεις κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλων επιφανών Μακεδόνων στρατηγών και βασιλέων, οι οποίες......διαβάζονται και σήμερα στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ελλάδας.

"Τράγος" και "μειράκιον μανιακόν" ο Μεγ. Αλέξανδρος, "ρίζα αμαρτωλός" και "ασεβής" ο Αντίοχος ο Επιφανής, "τρισαλιτήριος" ο Νικάτωρ, "κόλαξ" ο Αριστοτέλης. Αυτές είναι μερικές από τις χριστιανικές ύβρεις κατά των Μακεδόνων, όπως αναγράφονται στη Βίβλο και σε επίσημα συγγράμματα Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας, τα οποία ισχύουν και διαβάζονται από τους ιερείς στις εκκλησίες της Ελλάδας.

     Δειγματοληπτική επιλογή ύβρεων:

     • «Ο τράγος των Αιγών βασιλεύς Ελλήνων» (Δανιήλ, η  21). [Αναφέρεται στον Μέγα Αλέξανδρο.]

     • «Και εγένετο μετά το πατάξαι Αλέξανδρον τον Φιλίππου τον Μακεδόνα, ος εξήλθεν εκ της γης Χεττειίμ, και επάταξε τον Δαρείον βασιλέα Περσών και Μήδων και εβασίλευσεν αντ’ αυτού πρότερος επί την Ελλάδα […] και εβασίλευσεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανε. Και επεκράτησαν οι παίδες αυτού έκαστος εν τω τόπω αυτού. Και επέθεντο πάντες διαδήματα μετά το αποθανείν αυτόν και οι υιοί αυτών οπίσω αυτών έτη πολλά και επλήθυναν κακά εν τη γη και εξήλθεν εξ αυτών ρίζα αμαρτωλός Αντίοχος Επιφανής, υιός Αντιόχου βασιλέως.» («Μακαββαίων Α », α  1-10.)

     • «Ην δ’ ούτως ακμή τις Ελληνισμού και πρόβασις αλλοφυλισμού δια την του ασεβούς και ουκ αρχιερέως Ιάσονος υπερβάλλουσαν αναγνείαν [...] ο δε τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Έλληνας στρατηγός του Αντιόχου Δ  τοῦ Επιφανούς), ο τους χιλίους εμπόρους επί την πράσιν (δουλεμπόριο) των Ιουδαίων αγαγών, ταπεινωθείς υπό των κατ’ αυτόν νομιζομένων ελαχίστων είναι, τη του Κυρίου βοηθεία την δοξικήν αποθέμενος εσθήτα, δια της μεσογείου, δραπέτου τρόπον, έρημον εαυτόν ποιήσας, ήκεν εις Αντιόχειαν υπεράγαν δυσημερήσας επί τη του στρατού διαφθορά […] Ο μεν ουν ανδροφόνος και βλάσφημος τα χείριστα παθών ως ετέρους διέθηκεν επί ξένης εν τοις όρεσιν, οικτίστω μόρω κατέστρεψε τον βίον.» («Μακκαβαίων Β », η  34 - θ  28.)

     • «Ω πικράς της τότε ημέρας και ου πικράς, ότε ο πικρός Ελλήνων τύραννος (Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής)  20-24.) πυρ φλέξας λέβησιν ωμοίς και ζέουσι θυμοίς αγαγών επί τον καταπέλτην και πάσας τας βασάνους αυτού τους επτά παίδας της Αβρααμίτιδος και τας των ομμάτων κόρας επήρωσε και γλώσσας εξέτεμε και βασάνοις ποικίλαις απέκτεινεν. Υπέρ ων η θεία δίκη μετήλθε και μετελεύσεται τον αλάστορα τύραννον. Οι δε Αβρααμιαίοι παίδες συν τη αθλοφόρω μητρί χορόν συναγελάζονται ψυχάς αγνάς και αθανάτους απειληφότες παρά του Θεού, ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.» («Μακκαβαίων Δ », ιη

     [Παρέκβαση: Οι πέντε αδελφοί Μακκαβαίοι εορτάζονται ως άγιοι από την Εκκλησία της Ελλάδος την 1η Αυγούστου. Το επίσημο όργανο εκκλησιαστικών οργανώσεων «Ορθόδοξος Τύπος» (25η Ιανουαρίου 2002) σε άρθρο του θεολόγου Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη με τίτλο «Το άγος των Ελλήνων – Αντιβλασφημικός Συναγερμός» αναφέρει: 

     «Στα χρόνια εκείνα τα ηρωικά των Μακκαβαίων, που κυβερνούσε την Παλαιστίνη ο Αντίοχος ο Δ΄ ο Επιφανής –αλλά στην πραγματικότητα ασεβής και αδίστακτος–, στρατιώτες δικοί του είχαν καταλάβει κάποιο φρούριο και αγέρωχοι το θεωρούσαν απόρθητο. Μέσα λοιπόν στην αλαζονεία τους βλασφημούσαν τον Θεό και τους πολιορκητές του Ιούδα του Μακκαβαίου με λόγους αθέμιτους και υβριστικούς.
Τα παλικάρια όμως του Ιούδα άλλους έσφαξαν και άλλους “πυράς ανάψαντες ζώντας τους βλασφήμους κατέκαιον”».]

O Mακεδόνας στρατηγός και βασιλιάς Αντίοχος Δ΄ για το τεράστιο έργο του ονομάστηκε «Νικηφόρος» και «Επιφανής». Ο ιστορικός Πολύβιος τον χαρακτηρίζει «πρακτικόν και μεγαλεπήβολον και του της βασιλείας ονόματος άξιον» (28.18). Στη Βίβλο όμως, καθυβρίζεται ως «αλάστωρ τύραννος», «ρίζα αμαρτωλός» κ.λ.π..

      • «(Ο Αριστοτέλης ήταν) κόλαξ του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

     • «(Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν) μειράκιον μανιακόν». [Από το βιβλίο "Προς Έλληνας" (παρ. 2) του χριστιανού απολογητή Τατιανού (β  αι. μ.Χ.)].

     Ύβρεις του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου:

     • "Προς την Ελληνικήν μετετάξω πολιτείαν επί Αντιόχου του ασεβούς". (Ιn epistulam ad Romanos, homiliae 1-32, vol. 60, pg 585, ln 3.)

     • "Προφητεύει δε και περί του Χριστού, και περί Αντιόχου του ασεβούς". (Synopsis scripturae sacrae, vol. 56, pg 383, ln 23.)

     Ο Ωριγένης παρουσιάζει τον Μέγα Αλέξανδρο να προσκυνάει -δήθεν- τον αρχιραββίνο: "Tων Ιουδαίων αρχιερέα ενδύντα την ιερατικήν στολήν προσεκυνήσθαι υπό του Αλεξάνδρου". ("Kατά Κέλσου", βιβλ. 5, τμ. 50, γρ. 15.)

Γιάννης Λάζαρης

http://freeinquiry.gr