Να ξανασηκωθούμε!

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Διακήρυξη με αφορμή την επέτειο της 28ηςΟκτωβρίου 1940

προς μαθητές, μαθήτριες, εκπαιδευτικούς καιγονείς

Στις 28 του Οκτώβρη ο λαός μας γιορτά­ζει. Πριν από 71 χρόνια, μια μέρα σαν κι αυτή, οι εργάτες άφησαν τις δουλει­ές τους, οι έμποροι έκλεισαν τα μαγαζιά τους και οι αγρότες άφησαν τα χωράφια τους. Απει­λούνταν η κυριαρχία μας, η ανεξαρτησία μας, η αξιοπρέπεια του λαού μας. Ο ιταλο-γερμανικός ιμπεριαλισμός, το μαύρο μπλοκ του φασι­σμού, επιτέθηκαν στη χώρα μας. Χωρίς κανέ­ναν δισταγμό, όλος ο λαός μας είπε το «ΟΧΙ». Δεν θα περάσουν! Και τα νιάτα της πατρίδας μας βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Οι γυναί­κες στις πόλεις και πρώτα απ’ όλα στα χωριά ανέλαβαν την τροφοδοσία. Όλος ο λαός σήκω­σε το μπόι του. Κι όταν ο λαός μας ορθώνεται, λυγίζουν τα σίδερα. Οι Ιταλοί φασίστες βρήκαν το μπελά τους:

♦ «ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε τα σπίτια μας, που με ιδρώτα έχουμε χτίσει».

♦ «ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε τα χωράφια μας, που με αίμα τα έχουμε οργώσει».

♦ «ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε το βιος μας, που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε».

♦ «ΟΧΙ, δεν θα παραχωρήσουμε ούτε μια σπι­θαμή από τα δικαιώματά μας, την ανεξαρτησία μας, την πατρίδα των γονιών μας».

Και νίκησε το δίκιο!

Οι Ιταλικές μεραρχίες δεν πέρασαν! Χρειάστηκε να κατέβουν οι φα­σιστικές ορδές του Χίτλερ για να κάμψουν την ηρωική αντίσταση του λαού μας. Και παρά το ότι με φωτιά και σίδερο οι κατακτητές άρχισαν να ληστεύουν τη χώρα, παρά το ότι ο λαός πέ­θαινε από την πείνα, παρά το ότι οι επαγγελ­ματίες πολιτικοί εγκατέλειψαν το λαό και λού­φαξαν, ο λαός μας ξανασηκώθηκε. Οργανώ­θηκε στις πόλεις και στα χωριά και βγήκε στο βουνό. Η Εθνική Αντίσταση απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες, εργάτες και εργάτριες, αγρότες και αγρότισσες πήραν το όπλο.

Η ζωή των κατακτητών έγινε μαύρη. Δεν στέκονταν πουθενά. Το νέο για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου έκανε το γύρο του κόσμου. Ο ανυπότακτος λαός μας οργάνω­σε την αντίστασή του. Έσωσε τον κόσμο από την πείνα. Έσωσε την αξιοπρέπειά μας. Με χι­λιάδες θύματα. Με Καλάβρυτα, με Δίστομο, με δεκάδες ολοκαυτώματα. Και νίκησε! Τον έδιω­ξε τον κατακτητή, γράφοντας τις πιο φωτεινές σελίδες στην ιστορία του, την Εθνική Αντίστα­ση.

Η αγωνιστική στάση ζωής, η ανιδιοτέλεια και η αυτοθυσία εκείνων που επέλεξαν το δρόμο της προσφοράς και του κοινωνικού χρέ­ους έδωσαν πολύτιμους καρπούς. Καταξίωσαν διαχρονικά πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, έθεσαν ισχυρές βάσεις για την οικοδόμηση της ειρήνης, τη θεμελίωση της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και την προα­γωγή του πολιτισμού.

Σήμερα, 71 χρόνια μετά, στρεφόμαστε για μια ακόμα φορά στο παρελθόν για να αντλή­σουμε θάρρος και δύναμη, ώστε να μπορέσου­με να αντιμετωπίσουμε μια εξαιρετικά δύσκο­λη συγκυρία. Γιατί η εφετινή επέτειος της 28ης του Οκτώβρη βρίσκει την Ελλάδα σε μια κρίσι­μη καμπή της ιστορίας μας.

Όπως και τότε έτσι και τώρα ο λαός μας, οι εργαζόμενοι, δεχόμαστε μια τεράστια επίθε­ση που αμφισβητεί τις κατακτήσεις μας, την κυριαρχία μας, τη δυνατότητά μας να χαρά­ζουμε το μέλλον μας.

Η οικονομική κρίση που προκάλεσαν οι ισχυ­ροί του χρήματος και οι πολιτικοί εκφραστές τους, για να κερδοσκοπήσουν ασύστολα σε βάρος των λαών του κόσμου, οδήγησε τη χώρα μας σε μεγάλη δοκιμασία.

♦ Στο όνομα της κρίσης καταργούνται κατα­κτήσεις και δικαιώματα που χρειάστηκαν πο­λύχρονοι, σκληροί κοινωνικοί αγώνες για να διασφαλιστούν.

♦ Με πρόσχημα την κρίση υπονομεύονται και διαλύονται βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.

♦ Την κρίση επικαλούνται οι κρατούντες στη χώρα μας και σε άλλες χώρες για να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις και να οδηγή­σουν εργαζομένους κάθε ηλικίας στην εργα­σιακή εφεδρεία, την ανεργία και την υποαπα­σχόληση, και τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

♦ Για την αντιμετώπιση, τάχα, της κρίσης ξε­πουλιέται εθνικός πλούτος, παραδίδονται στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο δημόσιες υπηρεσίες, υποβαθμίζεται και εγκαταλείπεται το περιβάλ­λον.

♦ Και το πιο σημαντικό: Στο βωμό της κρίσης περιορίζεται ασφυκτικά η δημοκρατία, συρρι­κνώνεται η εθνική κυριαρχία και δίνεται το δι­καίωμα σε όργανα και μηχανισμούς της ευρω­παϊκής και της παγκόσμιας πλουτοκρατίας να διαφεντεύουν τη ζωή μας.

Όταν ετοιμάζεται για μας και τα παιδιά μας ένα εφιαλτικό μέλλον, μέσα από τη διόγκωση της ανεργίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την υπο­βάθμιση της ζωής μας, τότε πρέπει να αντι­δράσουμε. Να αναλογιστούμε την ευθύνη που έχουμε, ιδίως εμείς οι μεγαλύτεροι, να μην πα­ραδώσουμε στην επόμενη γενιά μια κοινωνία χειρότερη από αυτή που παραλάβαμε.

Πρέπει να ξανασηκωθούμε! Ήδη οι εργαζό­μενοι δίνουν μια ηρωική μάχη. Δεν είναι δυνα­τόν να δεχτούμε να σβήσει το γέλιο από τα πρό­σωπα των παιδιών μας. Δεν είναι δυνατόν να με­τατραπούμε σε ένα λαό χωρίς μέλλον. Πρέπει να βγούμε όλοι έξω. Όσο δύσκολο κι αν φαίνε­ται, πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Να πούμε ξανά ΟΧΙ! Δεν θα περάσουν.

Κάθε γενιά και κάθε εποχή καλείται να δια­κηρύξει και να υπερασπιστεί τα δικά της «ΟΧΙ». Εμείς σήμερα καλούμαστε να πούμε «ΟΧΙ» στην εξαθλίωση, στην εκποίηση του εθνικού πλούτου, στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, στην καταρράκωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην κατάργη­ση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτή­σεων. Να πούμε «ΟΧΙ» σε κάθε πολιτική που στηρίζει εκμεταλλευτικές σχέσεις και άνομα συμφέροντα.

«Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια ΝέαΕλλάδα, ελεύθερη και ανεξάρ­τητη, κτήμα του λαού της».

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται και στην Ελλά­δα του σήμερα. Φωτίζει το δρόμο για μια Νέα Ελλάδα,ανεξάρτητη, δημοκρατική και αυτάρ­κη, μια Ελλάδα της ειρήνης, της κοινωνικής δι­καιοσύνης, τηςαλληλεγγύης, της προόδου και της ευημερίας.

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ Αθήνα, 24.10.11