Ελευθεριακός κομμουνισμός; Γιατί όχι;.....Δειτε ενα παραδειγμα !

Ο Τζίμης Πανούσης στην εκπομπή του “Δούρειος Ήχος” διαβάζει άρθρο του Γιώργου Αγγελόπουλου (που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα Νέα) σχετικά με το καθεστώς που επικρατεί στην Μαριναλέντα. Όπως αφηγείται λοιπόν ο κωμικός στο video “Η Μαριναλέντα, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.” (Διαβάστε το υπόλοιπο εδώ). Ανεβάσαμε την συγκεκριμένο video στο Youtube το Σάββατο 12 Ιουνίου 2010. Είναι αξιοσημείωτο πως μόλις μέσα σε λίγες μέρες ξεπέρασε τα 6000 views!!!
Μια σύντομη κριτική: Σαφέστατα το παράδειγμα της Μαριναλέντα δεν πρόκειται για ένα ολοκληρωμένης μορφής σοσιαλιστικό καθεστώς παρά μια θετική προσπάθεια που έμπρακτα αποδεικνύει πως ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν είναι μονόδρομος αλλά ένα σύστημα που πλέον θα έπρεπε να ανήκει… στην Ιστορία. Στην καπιταλιστική λοιπόν Ισπανία του 2010, το ενοίκιο ενός μικρού σπιτιού πολλές φορές αγγίζει τα 700 ευρώ (κυρίως στις μεγαλουπόλεις) ενώ ο βασικός μισθός δεν ξεπερνά τα 600. (Ως γνωστόν η Ισπανία αποτελεί την χώρα με τα χαμηλότερα εισοδήματα στην Ευρώπη των 15 αμέσως μετά την Πορτογαλία). Σε ένα μικρό χωριό 2000-3000 κατοίκων που δεν βρίσκεται κοντά σε κάποιο αστικό κέντρο, ένα μέσο ενοίκιο εκτιμάται πως αγγίζει τα 100 με 150 ευρώ. Στην περίπτωση της Μαριναλέντα η στέγαση κοστίζει μόνο 15€. Οι κοινωνικές παροχές της χώρας που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες έχουν πληγεί από αυστηρά μέτρα λιτότητας που παρά την θέληση των πολιτών η κυβέρνηση του “σοσιαλιστικού” κόμματος επέβαλε προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση. Η ανεργία ξεπερνά το 20% (πόσοστό που θυμίζει Αφρικανική χώρα) και σε πολλές περιπτώσεις οι εργασιακές συνθήκες θυμίζουν… χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στην Μαριναλέντα οι δείκτες ανεργίας εδώ και δεκαετίες δείχνουν μηδέν!!!
Σαφέστατα η Μαριναλέντα δεν είναι μέρος όπου θα μπορούσαν να ανθήσουν οι τέχνες, οι επιστήμες μιας και πρόκειται μόλις για μια αγροτική επαρχεία 2.645 κατοίκων. Ωστόσο όμως βασικά προβλήματα που μαστίζουν την χώρα είναι σχεδόν ανύπαρκτα σε αυτήν την μικρή γωνιά του πλανήτη.
Ελευθεριακός κομμουνισμός; Γιατί όχι; Η Ισπανική κοινωνία έχει πολλές φορές δείξει τον δρόμο της αντίστασης, με αποκορύφωμα την εξέγερση των αναρχικών της Βαρκελώνης το 1936. Αναρχικές ιδεολογίες γίνονται ευρέως αποδεκτές σε διάφορές περιοχές της χώρας. Αναρχοσυνδικαλιστικά σωματεία όπως CNT (Confederaciοn Nacional del Trabajo), CGT (Confederaciοn General del Trabajo), αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες μέλη αντιπροσωπεύοντας πάνω απο δύο εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλη την χώρα. (Βλ επίσης, αντάρτικα πόλης στην Ισπανία ETA και GRAPO). Πιθανότατα αυτός να είναι και ο βασικότερος λόγος που φασιστικά κόμματα όπως η Le Falagne, Democracia National (εθνικο-σοσιαλιστικό) δεν κατάφεραν ποτέ να συσπειρώσουν παραπάνω από μερικές χιλιάδες ψήφους, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως απουσιάζουν υπερβολικά συντηρητικές φωνές και κρατική καταστολή. Σε σύγκριση όμως με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπου ακροδεξιά κόμματα ξεπέρασαν ακόμα και το 20% του συνόλου των ψήφων, στην Ισπανία παραμένουν ακόμα στο περιθώριο!                                                                                                                                          http://freevoicenetwork.org            ....