Χωρίς τίποτα, στήσαν ελεύθερη πατρίδα!

μια διασκευή μαρτυρίας για την εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα, τού Ν. Δραγούμη, (“Ιστορικαί Αναμνήσεις”), που μας διδάσκει πολλά:

     «Επειδή δεν υπήρχε ευρύχωρη αίθουσα για να χωρέσει τους αντιπροσώπους τού έθνους μετάτρεψαν σε αίθουσα έναν κήπο, όπου μεταφέραν οι αγωνιστές μερικά δοκάρια για να χρησιμεύσουν ως καθίσματα, ενώ για τον πρόεδρο έφτιαξαν ένα πρόχειρο σκαμνί και το τοποθέτησαν έτσι ώστε να στηρίζει την ράχη του σ΄ ένα δένδρο. Μπροστά στον πρόεδρο ήταν ένα χονδροκομμένο τραπέζι με ένα κουδούνι, για να επιβάλλει την τάξη. Δίπλα του ήταν δύο γραμματείς. Ο ένας καθισμένος σταυροπόδι στο έδαφος για να γράφει κι ο άλλος όρθιος δίπλα στον πρόεδρο, για να διαβάζει τα πρακτικά, τις αναφορές και τα επίσημα έγγραφα.

     »Καβάλα σ΄ ένα χονδρό κλαρί δένδρου ήταν ο Κολοκοτρώνης, σαν να επόπτευε τη συνέλευση. Πάνω στα δοκάρια κάθονταν οι πληρεξούσιοι-αντιπρόσωποι. Έβλεπες εκεί όλα τα είδη ενδυμάτων: φουστανέλες, ράσα, φραγκικά, ασιατικά, βράκες, κάπες… Όλοι θλιμμένοι αναλογίζονταν τις συμφορές της πατρίδος. Ανάμεσά τους κι η Μαντώ Μαυρογένους, πρόδρομος τής ισοτιμίας των γυναικών. Οι συζητήσεις γίνονταν με τόση αταξία, ώστε κανείς δεν έδινε σημασία στο κουδούνι, που με απελπισία χτυπούσε ο γέρο-Σισίνης, ο πρόεδρος, για να επιβάλλει την τάξη.

     »Από την δύσκολη θέση τον έβγαζε συνήθως ένας αγωνιστής, ο Μπαρλάς, που ήταν ένας γίγαντας με στεντόρια φωνή, που μπορούσε κι επιβαλλόταν στους άλλους. Παρ΄ όλ΄ αυτά οι πληρεξούσιοι κατόρθωσαν να συνεννοηθούν, όπως για να βάλουν κυβερνήτη τον Ι. Καποδίστρια και να ψηφίσουν Σύνταγμα.» Χωρίς τίποτα, στήσαν ελεύθερη πατρίδα!                    ...

Μια Ελληνίδα