Λένε πολλοί ότι ο Λούκουλλος έσκασε απ' το πολύ φαΐ-μύθος! Ο Λούκουλλος έσκασε απ' τον καϋμό του για την περιφρόνηση των Ρωμαίων. Οι οποίοι, πήγαιναν στους κήπους του, έτρωγαν, έπιναν και ύστερα τον έφτυναν.

Πάει η μπαρούφα σύννεφο: «πράσινες ένοπλες δυνάμεις» - μήπως και προσκοπάκια με πράσινους μπερέδες;..

...μήπως και μεραρχία τεθωρακισμένων ΜΚΟ «ο ελληνόφωνος πρόεδρος της ΔΕΘ»; μήπως και ειδική ταξιαρχία ανορθόδοξου πολέμου ο «Κακός Λύκος ο Οικολόγος»; Μια χαρά πάμε...

Στη χαρά του Νταβούτογλου...

.........................................

Κι απ' την άλλη: χρειάστηκε να περάσουν 30 χρόνια για να παραδεχθεί επισήμως Υπουργός, ο κ. Μπεγλίτης, ότι μέγα μέρος των εξοπλισμών πήγαινε για τον γάμο του Καραγκιόζη,...

προκειμένου να πλουτίζουν αυτοί που μας έφαγαν τα λεφτά.

Ονοματάκια; Δεν τίθεται θέμα! διότι είναι οι ίδιοι που συνεχίζουν να συναγελάζονται με τη σημερινή κυβέρνηση, να παίρνουν παραγγελίες, να παίρνουν μίζες

και να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι τις χαζομάρες για «πράσινες ένοπλες δυνάμεις»...
Εχει δίκιο ο κ. Πάγκαλος όταν λέει ότι «όλοι τα φάγαμε τα λεφτά», κατ' αρχήν εις ό,τι αφορά τον εαυτόν του
κι ύστερα, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, δεν του στέκεται δύσκολο να φθάσει στη «συλλογική ευθύνη» τού «όλοι».
Δεν είναι φρικτό ούτε φασιστικό, είναι άλλωστε γνωστόν ότι, ο κ. Πάγκαλος συχνά δεν ξέρει τι λέει, όπως τότε που αποκάλεσε τους Γερμανούς συλλήβδην «γίγαντες με μυαλό νάνου» (έτσι χαρακτήριζαν τους ναζί) -για να αναγκασθεί στη συνέχεια κατά διαταγήν του Ανδρέα να ζητήσει συγγνώμη- γονατιστός, δεν δυσκολεύθηκε.
Για τίποτα ουδέποτε δυσκολεύθηκε ο κ. Πάγκαλος.
Ούτε όταν βδελυσσόταν (με δημόσιες δηλώσεις του) τον σημερινό του πρωθυπουργό.
Δεν θα ήταν λοιπόν σημαντικό να μέμφεται για φαυλότητα τους Ελληνες (συλλήβδην) ο κ. Πάγκαλος, αν ο ίδιος δεν αποτελούσε το σήμα κατατεθέν για το ήθος που διατρέχει το κόμμα του (εφ' όσον σε εκατό περιπτώσεις ιταμότητας δεν τον έχει αποκηρύξει), αν ο ίδιος δεν ήταν το έμβλημα του ξεπεσμού της δημοκρατίας -να φτύνει αβασάνιστα και για την πλάκα του ο εκλεγόμενος τους εκλέγοντες.
*****
Αλλά για αυτήν τη φαυλότητα που κατηγορεί τους Ελληνες ο κ. Πάγκαλος, μπορεί να 'χει άδικο όταν αναφέρεται σε αυτούς με προσβλητικές φασιστικές γενικεύσεις (όλοι), πλην όμως
έχει δίκιο (περί αυτήν τη φαυλότητα) σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις: τη σύζυγό του και την κόρη του!
Στις οποίες, ως φαίνεται, ο κ. Πάγκαλος καταλογίζει την ακόμα χειρότερη από τη «συλλογική ευθύνη», «οικογενειακή ευθύνη» - ο πάτος του φασισμού.
Διότι, απ' όσα είναι ήδη γνωστά, οι δύο κυρίες πίεζαν τον κ. Πάγκαλο (τον τιμητή) να τις διορίσει, κι εκείνος υπέκυψε. Τις διόρισε!
Τι να έκανε; να αντιμετώπιζε τη φαυλότητα αυτών των πιέσεων προς διορισμόν εσαεί;
Διόρισε συνεπώς τις δύο κυρίες μετακλητές υπαλλήλους στο υπουργείο Εξωτερικών, το 1994, όταν υπουργός στο ίδιο υπουργείο ήταν ο ίδιος.
Ουδέν το μεμπτόν, ακόμα κι αν δεν ήταν ηθικό, ήταν νόμιμο. Και αποδοτικό. Διότι για τον μήνα Μάρτιο, φέρ' ειπείν, εκείνης της χρονιάς (του 1994) εκτός απ' τον μισθό τους οι δύο κυρίες έλαβαν για υπερωρίες, με εντολή αυτού του ιδίου (του κ. Πάγκαλου δηλαδή) την πρόσθετη αμοιβή τους
για 40 ώρες απογευματινής εργασίας,
για 30 ώρες νυχτερινής εργασίας
και για 20 ώρες εργασίας κατά τις εξαιρέσιμες (ου μην και αργίες).
Σύνολο 90 ώρες υπερωρίες η κάθε μια κυρία τον μήνα! Δηλαδή περίπου τέσσερις ώρες υπερωρία την ημέρα! Ητοι η κυρία Χριστίνα Χριστοφυλάκη και η κυρία Αριάδνη Παγκάλου δούλευαν 12 ώρες καθημερινώς...!
Είναι αξιοθαύμαστον το ότι επέζησαν...
..............................................
Είναι θλιβερό, ένας πολιτικός να βρίζει τον λαό ότι τον οδήγησε στη φαυλότητα, υποχρεώνοντάς τον να διορίζει τα «δικά μας παιδιά» (τα πράσινα οι μεν, τα γαλάζια οι δε) και θλιβερότερο να 'χει διορίσει ο ίδιος το δικό του πρώτος και καλύτερος -που
λέει ο λόγος, διότι ο κ. Πάγκαλος πρώτος και καλύτερος είναι μόνον στην αμετροέπεια και το παραγοντιλίκι. Ουδέν σπουδαίο έργο αφήνει πίσω του -να λέμε «αυτό το έφτιαξε ο Πάγκαλος», «αυτό το σκέφθηκε ο Πάγκαλος», «αυτό το πρότεινε ο Πάγκαλος», παρά μόνον ύβρεις. Κατά πάντων. Και κυρίως κατά των συντρόφων του (η αντίδραση του κ. Κακλαμάνη είναι ενδεικτική). Είναι καιρός να τελειώνει ο δημόσιος βίος με έναν άνθρωπο που εμπορεύεται τον κυνισμό του για ειλικρίνεια, που
τον χαϊδεύουν τα παπαγαλάκια, όταν μιλούν για «τον ιδιαίτερο τρόπο που εκφράζεται ο Πάγκαλος» κι άλλα συναφή παρόμοια.
Τα άδοξα στερνά του κ. Πάγκαλου θυμίζουν έντονα τον πολύν εκείνον Λούκουλλο. Ρωμαίος εκ Ρωμαίων, δηλαδή πολιτικός από τζάκι, ο Λούκουλλος, στα νειάτα του διακρίθηκε· γενναίος, ριψοκίνδυνος αλλά και σώφρων, στρατηγικός, φιλόδοξος. Ωσπου, κάποια στιγμή μεσήλιξ, διαπίστωσε ότι θα 'ναι πάντα δεύτερος. Πάμπλουτος καθώς ήταν απ' τη λαφυραγώγηση της ελληνιστικής Ανατολής, έφτιαξε ένα θαυμάσιο παλάτι μέσα στην Πόλη με τεράστιους κήπους και μπεκρούλιαζε όλη μέρα, καλώντας κάθε φορά τη μισή Ρώμη στα περίφημα φερώνυμα δείπνα του. Παραιτημένος από κάθε τι που σχετιζόταν με την dignitas, την αξιοπρέπεια, τη δημόσια αρετή, πάχυνε και πάχυνε και πάχαινε. Λένε πολλοί ότι ο Λούκουλλος έσκασε απ' το πολύ φαΐ-μύθος! Ο Λούκουλλος έσκασε απ' τον καϋμό του για την περιφρόνηση των Ρωμαίων. Οι οποίοι, πήγαιναν στους κήπους του, έτρωγαν, έπιναν και ύστερα τον έφτυναν.
Διότι, στο κάτω-κάτω, Ρωμαίοι ήταν.
Θα μου πείτε ότι σήμερα οι Ρωμαίοι είναι Ρωμιοί.
Σωστόν! αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε γίνεται ο πληβείος τούρκος...!

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 29.ΙΧ.2010 stathis@enet.gr